محمد دامغانی در گفت‌وگو با ایسنا درباره سه گزینه سرمربی‌گری تیم ملی والیبال ایران گفت: در مجموع باید بگویم از سه گزینه‌ای که روی میز داورزنی وجود دارد، آناستازی بهترین نفر است که می‌تواند به تیم ملی والیبال ایران کمک کند. با توجه به اینکه او در چندین سال گذشته بارها نامزد سرمربیگری ایران بوده و به این موضوع هم رغبت نشان داده است. آناستازی اشراف خوبی روی نفرات و والیبال ایران دارد و حتی چندین بازی ایران در ریو را هم از نزدیک دیده بود. در کل او مربی خوبی است و با توجه به حضورش در باشگاه لهستانی و همچنین توانایی‌های او می‌توانم بگویم او مورد مناسبی برای نشستن روی نیمکت سرمربیگری تیم ملی ایران است. قبل از آمدن کواچ و لوزانو قرار بود به ایران بیاید اما دستمزدش بسیار سنگین بود و در آن مقطع این اتفاق عملی نشد ولی فکر می‌کنم همه به توانایی‌هایش ایمان دارند. از نظر مایل بودن فدراسیون هم باید بگویم که به نظر من نظر مسئولان فدراسیون هم روی آناستازی است چرا که او هر دو ویژگی‌ مورد نظر برای حضور در تیم ملی ایران یعنی قدرت فنی و قدرت مدیریتی لازم را دارد.

او درباره دیگر گزینه‌های سرمربی‌گری تیم ملی والیبال نیز گفت: مندس آرژانتینی هم گزینه بدی نیست. نکته مثبت حضور او این است که دو هموطن این مربی در ایران کار کرده‌اند و حتی می‌توانند از ولاسکو و لوزانو مشورت بگیرند. حتی سیچلو هم که الان با تیم ملی قرارداد دارد می‌تواند به او کمک کند. با توجه به فرصتی که در اختیار داریم، آناستازی، استویچف و مندز گزینه‌های خوبی هستند. هر مربی‌ای که انتخاب می‌شود، باید اشراف کامل به تیم داشته باشد تا بتواند برنامه‌های خود را به خوبی در تیم اجرا کند.

دامغانی درباره اینکه مربیان بزرگ و حتی آناستازی و استویچف نامزد مربی‌گری در تیم‌های دیگر نیز هستند، گفت: باید ایران را با بسیاری از کشورها متفاوت بدانیم. رزنده از طرف فدراسیون والیبال چین پیشنهاد مربی‌گری داشت اما او هم می‌دانست که ژاپن به اندازه کافی پتانسیل پیشرفت ندارد اما تیم ملی والیبال ایران این توانایی را دارد که جزو 5 کشور مطرح والیبال جهان باشد.

کارشناس والیبال درباره اینکه آیا گزینه جوان‌تر برای تیم ملی والیبال ایران مناسب نیست، گفت: ما در قضیه انتخاب کواچ این تجربه را داشتیم و ناموفق بودیم. او بهترین بازیکن دنیا بود و عناوین خوبی هم در دوران بازیگری‌اش به دست آورده بود اما تجربه آنچنانی برای نشستن روی نیمکت یک تیم ملی آن هم ایران را نداشت. شاید مربیان جوان از لحاظ فنی خوب باشند اما تجربه نشان داده در بحث نظم و مدیریت تیم، نمی‌توانند موفق باشند. آنتیگا سرمربی تیم ملی والیبال لهستان با وجود اینکه از لحاظ فنی بسیار خوب بود، اما در ماه‌های پایانی کارش با این تیم همه از شرایط مدیریتی و نظم تیم انتقاد کردند تا جایی که پاسور اول تیم ملی لهستان نیز در چندین مصاحبه این موضوع را بازگو کرد. اگر هیچ یک از این گزینه‌های فدراسیون به ایران نیایند، من فکر می‌کنم آلکنو سرمربی پیشین تیم ملی روسیه می‌تواند دیگر گزینه ما باشد چرا که بسیاری از ویژگی‌های مورد نیاز ما را دارد. او از لحاظ فنی خوب است و نوعی خشونت و کاریزما نیز دارد.

او درباره سیچلو مربی تیم ملی والیبال و اینکه آیا او می‌تواند به عنوان نفر اول روی نیمکت بنشیند یا خیر اظهار کرد: به جرات می‌توانم بگویم سیچلو از نظر فنی مسائل تکنیکی و تاکتیکی و خلاقیت تمرین‌ها هیچ چیز کمتر از آلکنو، رزنده و دیگر مربیان مطرح جهان ندارد اما شبهه‌ای که درباره سیچلو به وجود می‌آید نزدیکی بیش از اندازه او به بازیکنان تیم ملی ایران است که شاید باعث شود در مدیریتش خللی به وجود بیاورد. مشخص نیست که در زمان‌های سخت او می‌تواند سیطره لازم روی تیم را داشته باشد یا خیر. اگر صحبت‌های منتقدان سیچلو را بشنوید متوجه می‌شوید که هیچ یک از آن‌ها از سیچلو ایراد فنی نمی‌گیرند و بحث اصلی این است که او کاریزمای لازم را ندارد. مربی‌ای که روی نیمکت تیم ملی والیبال ایران می‌نشیند باید توانمندی لازم از هر جهت را داشته باشد. احتمال اینکه او سرمربی تیم ملی ایران شود نیز وجود دارد. شاید برای مسابقه‌های پیش رویمان او گزینه مناسبی باشد. حتی رییس فدراسیون نیز اعلام کرده که سیچلو را به عنوان گزینه در دسترس مورد نظر قرار داده است.

دامغانی درخصوص اینکه سه گزینه فدراسیون والیبال در حال حاضر در تیم‌های باشگاهی فعالیت می‌کنند اظهار کرد: ما این تجربه تلخ را با زوران گائیچ داشتیم و او هم زمان سرمربی تیم ملی ایران بود و در باشگاه روسی نیز کار می‌کرد. تیم ملی ایران از این موضوع ضربه خورد و حتی نمی‌توانست برای یک جلسه تمرینی به ایران بیاید. حتی برای اینکه  یک جلسه تمرینی از حضورش استفاده  کنیم یک اردو با مرحوم حسین معدنی برگزار کردیم.

او درباره اینکه آیا ایران می‌تواند غرامت  قطع همکاری آناستازی به باشگاهش را پرداخت کند یا خیر گفت: با توجه به اسپانسر قوی که فدراسیون دارد فکر نمی‌کنم مشکلی بابت پرداخت غرامت قرارداد آناستازی داشته باشد. ما برای اینکه او را به ایران بیاوریم باید هزینه کنیم. او باید در ایران باشد تا بازیکنان جوانی به مانند "آقچه‌لی" را ببیند.بازیکنانی که باید به تیم ملی اضافه شوند را باید او زیر نظر داشته باشد و لیگ را از نزدیک ببیند. به نظرم سرمربی تیم ملی باید مداوم در ایران باشد و اولیتش حضور در تیم ملی ایران باشد. موضوع دیگر این است که ما نباید با تفکر ست کوویچ تیم نوجوانان را بسازیم،‌تیم جوانان را با تفکر کی وون و بزرگسالان را با نگرش آناستازی ببندیم. باید در این 4 سال تمام سطوح والیبال ایران زیرنظر او باشد.

دامغانی درباره لوزانو و حضورش در ایران گفت: قبل از اینکه لوزانو سرمربی تیم ملی ایران شود با تیم ارومیه مذاکره کرده بود اما از نظر مالی به توافق نرسید. او به والیبال ایران اشراف داشت اما این مربی با ولاسکو تفاوتی داشت که آخر کارش مشهود شد. آن چه که لوزانو را از ولاسکو متمایز کرد این بود که این مربی نفوذی روی بازیکنان نداشت. تیم در زمان لوزانو یکپارچه نبود و ما شاهد بودیم که بازیکن در زمانی که تیم به او احتیاج داشت روی نیمکت می نشست وبند کفشش را بازی می‌کرد. اگر مربی بهتری بود این اتفاقات رخ نمی‌داد . علاوه بر اینکه لوزانو مشکلات شخصی داشت اما او نتواست روی بازیکنان نفوذ داشته باشد و مدیریت پیرمرد آرژانتینی باعث شد روی مسائل فنی تیم ملی تاثیرمنفی گذاشته شود.

او در پایان گفت: من اصلا ندیدم که او وقت استراحت بگیرد و هر 12 بازیکن ایران به حرف های او گوش بدهند. سرتمرین هم اینگونه بود و موردی بازیکنان را صدا می‌کرد اما زمان ولاسکو کوچکترین نکته را به تمام بازیکنان می‌گفت و کسی جرات نداشت که در زمان صحبت های او کار دیگری انجام بدهد.

انتهای پیام