به گزارش ایسنا، ایران همواره جزو قطب‌های اصلی فوتبال ایران بوده و موفقیت‌ها و توفیقات بسیاری را هم در این رشته داشته است. همین افتخارات هم احترام کشورهای صاحب فوتبال را در آسیا را به دنبال داشته است اما در همین شرایط فوتبال ایران حداقل در دهه اخیر همواره چالش‌های زیادی را با کنفدراسیون فوتبال آسیا (AFC) داشته است که در اکثر موارد هم از این چالش‌ها آسیب دیده است.
راهکار فوتبال ایران در 8 سال مدیریت علی کفاشیان برای مقابله با این کارشکنی‌ها و تبعیض‌های AFC، مدارا و مصالحه بود که هیچ وقت هم نتیجه و ثمره‌ای برای فوتبال ایران به دنبال نداشت و در مواردی‌ مانند کاهش سهمیه‌های فوتبال ایران در مسابقات‌ لیگ قهرمانان آسیا، گرفتن میزبانی تیم‌های ایرانی مقابل نمایندگان عربستان و ... راهکار منفعلانه‌ای بود. با این وجود، اصلاحیه AFC درباره مناطق این قاره اگر برای هر کسی بد بود، برای علی کفاشیان موقعیت خوبی بود تا یکی از کرسی‌های نایب رییسی فوتبال آسیا را به دست آورد.
آخرین نمونه از تبعیض‌های AFC و عدم توجه به خواسته‌های ایران در ماه‌های اخیر، اعلام فهرست برترین‌های فوتبال آسیا و انتخاب شهر میزبان دیدار ایران و سوریه بود که در هر دو مورد AFC به بدترین شکل ممکن به ضرر ایران تصمیم‌گیری کرد اما این بار و بر خلاف دفعات قبل، فدراسیون فوتبال ایران با مدیریت مهدی تاج عکس‌العمل متفاوتی نسبت به گذشته داشت.
مهدی تاج در نامه‌ی اعتراضی‌اش نسبت به انتخاب‌های این کنفدراسیون درباره برترین‌های آسیا، با برشمردن موفقیت‌های فوتبال ایران، اعلام کرد که ایران از حضور در این مراسم کناره‌گیری می‌کند تا AFC را متوجه اشتباهاتش کرده و حداقل یک بار برای همیشه با این قبیل اتفاقات برخورد شده باشد.
برای کنفدراسیون فوتبال آسیا که هیچ وقت عادت به شنیدن اعتراض و نافرمانی آن هم از سوی فوتبال ایران را نداشت، این واکنش تعجب برانگیز بود و بلافاصله "ویندزور جان" دبیرکل AFC، با ابراز ناراحتی خود از تصمیم ایران برای تحریم مراسم برترین‌های 2016 آسیا اعلام کرد که به زودی فهرست نامزدهای چهار بخش باقی مانده از این مراسم اعلام می‌شود که قطعا نام ایران در آن‌ها حضور خواهد داشت.
شاید پیش‌بینی نامزدها و بخش‌های باقی مانده این مراسم راحت باشد و مسوولان کنفدراسیون آسیا به دنبال پاک کردن اشتباه خود هر چند به صورت اجمالی باشند، اما همین واکنش بی‌سابقه از سوی AFC در قبال فوتبال ایران هم نشان داد که مسئولان فوتبال قاره کهن با علم بر نفوذ ایران دست به چنین اقدماتی زده‌اند و شاید این آخرین باری باشد که ایران را نادیده می‌گیرند.
با این وجود، نقطه روشن این ماجرا پیگیری مجدانه فوتبال ایران بود که در آخرین اظهارنظر خود اعلام کرد که هنوز دست از موضع خود برنداشته و احساس می‌کند این رفتار AFC هم یک بی‌توجهی دیگر است. شاید اگر علی کفاشیان به عنوان فرد دوم فوتبال آسیا از همان سال‌های اولیه  چنین رفتاری را در مواجهه با AFC در پیش می‌گرفت الان وضع ایران در این کنفدراسیون چندین برابر بهتر بود. هر چند کفاشیان تاکنون از سمتی که به واسطه فوتبال ایران به دست آورده استفاده‌ای نکرده و به نظر هم نمی‌رسد در این مورد تغییر نگرش کند.
فدراسیون فوتبال در آخرین مورد هم نسبت به برگزاری بازی ایران و سوریه در ورزشگاه تانکو عبدالرحمان سرمبان مالزی معترض شده‌اند و خواستار توضیح مسئولان AFC درباره برگزاری بازی در این شرایط با وجود هشدارهای ایران شده بود.
ادامه دار شدن این روند، قطعا موجب ترقی فوتبال ایران می‌شود و می‌تواند در آینده‌ای نزدیک خلاءهای موجود در بخش دیپلماسی فوتبال را هم برطرف کند و از حق و حقوق ایران دفاع کند.
انتهای پیام