به گزارش ایسنا، خانه‌ی رهنما و حکایت برج‌هایی که تحمل دیدن این خانه‌ی تاریخی را ندارند، هر روز عجیب‌تر می‌شود. بعد از به نتیجه نرسیدن تلاش‌ها برای ساخت برج‌هایی که درختان خانه را هم میان خود گم می‌کردند، گودبرداری‌ها رقیب این روزهای خانه‌ی قاجاری شده‌اند تا دیوارهای و چاه‌های خانه را از بیخ بکنند و تا امروز هم در آن موفق بودند.

«شکوفه شهیدی»، از ساکنان این خانه‌ی تاریخی در این زمینه به ایسنا می‌گوید: درست کنار دیوار غربی خانه، حدود ۱۵ متر گودبرداری برای ساخت مجتمع جدیدی شده که این اتفاق باعث شده آخرین چاه آب خانه نیز فرو بریزد و تنها راه برای آبیاری درختان کهنسال این باغ قدیمی نیز حذف شود.

به گفته‌ وی، پیش از این نیز چاه ضلع شمال شرقی خانه به دلیل گودبرداری در کنار  آن دیوار تخریب شده بود و امکان استفاده از آن وجود ندارد، حالا در این شرایط هیچ راه‌حلی برای سیراب کردن درختان خانه قاجاری رهنما وجود ندارد.

او در ادامه به نامه‌ای اشاره می‌کند که ۱۲ مهر امسال به رجبعلی خسروآبادی، مدیر کل میراث فرهنگی استان تهران نوشته و فروریختن دومین چاه آب خانه رهنما را به او اطلاع داده است.

این نامه هیچ درخواستی ندارد

در این نامه که رونوشت آن برای اعضای شورای اسلامی شهر تهران، ‌محمدباقر قالیباف، شهردار تهران و معصومه ابتکار رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست نیز فرستاده شده است، فقط این قضیه اطلاع رسانی شده و هیچ درخواستی ذکر نشده است. به نظر می‌رسد مالکان این خانه که خود تمایل به حفظ کامل خانه‌ی  تاریخی و ارزشمند خود دارند، از انجام هر نوع اقدام مسئولان شهری  میراثی نا امید شده‌اند.

شهیدی همچنین از ادامه‌دار بودن مشکل سرازیر شدن سیلاب در دو فصل‌ آخر سال در بن‌بست آهنگ و خانه رهنما در خیابان نیاوران اظهار نگرانی می‌کند و می‌گوید: در طول چند سال گذشته با تغییر برخی شرایط در خیابان و جوی‌های نیاوران با هر بارندگی سیلاب از محله‌های نیاوران به سمت خانه رهنما که شیب پایینی دارد، سرازیر می‌شود و همه‌ی خانه را آب می‌گیرد، اتفاقی که به مرور باعث سست شدن پی‌های خانه‌ی قاجاری و حتی مشکلات زیاد ی برای این خانه‌ی تاریخی می‌شود.

 او همچنین در ادامه از درخواست‌های مکرر ساکنان خانه‌ی تاریخی «رهنما» از مسئولان شهری و میراث فرهنگی تهران خبر می‌دهد، درخواست‌هایی که تا کنون بی نتیجه مانده‌اند.

 *شهرداری نامه‌های میراث درباره خانه «رهنما» را جواب نمی‌دهد

سپیده سیروس‌نیا، معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری استان تهران در گفت‌وگو با ایسنا، از پیگیری‌های این اداره کل از شهرداری منطقه یک تهران خبر می‌دهد.

 او می‌گوید: معاونت میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری استان تهران تا کنون دو نامه به شهرداری منطقه یک تهران؛ یکی در سال گذشته ۲۴ خرداد سال گذشته به شماره پیوست نامه «۹۴۲/۱۲۶/۲۶۳۶» و دیگری را  در ۱۶ تیرماه همان سال به شماره پیوست «۹۴۲/۱۲۶/۳۴۹۶» به شهرداری منطقه یک تهران مبنی بر جلوگیری از هرگونه ساخت و ساز  با گودبرداری‌ها و ارتفاع‌های غیرمجاز، برطرف کردن مشکل سطح جوی‌های خیابان نیاوران برای جلوگیری از سرازیر نشدن سیلاب به سمت این خانه‌ی قاجاری ارسال کرده است، اما  متاسفانه تا کنون هیچ جوابی از آن‌ها نگرفته است.

وی با تاکید بر انجام مکاتبات اداره کل میراث فرهنگی استان تهران با شهرداری مبنی بر اصلاح شیب اطراف خانه‌ی تاریخی رهنما انجام شده می‌گوید: میراث فرهنگی براساس وظایف خود تاکنون موفق شده عملیات دفع رطوبت در این بنای تاریخی را انجام دهد و عملیات شیب‌بندی خیابان عملا برعهده شهرداری است، میراث فرهنگی نمی‌تواند خیابانی را اصلاح کند، اما متاسفانه تا کنون هیچ اتفاقی رخ نداده است.

معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی استان تهران؛ در ادامه با تاکید بر این‌که مصوبه سال ۸۱ شورای اسلامی شهر تهران درباره‌ی پلاک‌های همجوار بناهای ثبتی است، بیان می‌کند: به جز آن در طرح جامع ۲۵۰۰ اثر در داخل شهر تهران واجد ارزش شناخته شده‌اند، خود بناها و محدوده‌ی اطراف‌شان نیز مدنظر است و از سوی دیگر طرح تفصیلی تهران نیز درباره‌ی بناهای ثبتی و املاک همجوار صحبت می‌کند.

او ادامه می‌دهد: متاسفانه شهرداری در بند ۱۲ – ۱۳ قانون شهرداری‌ها اصرار می‌کند که محدوده‌ی بناهای تاریخی حریم ندارد، در حالی که  همه‌ی بناهای تاریخی حریم بلافصل دارند، بحثی که شهرداری‌ها موظف به رعایت آن کند.

سیروس‌نیا  اما تاکید می‌کند: در چند روز گذشته بار دیگر در نامه‌ای جدید به شهرداری منطقه یک تهران؛ از آن‌ها خواسته است تا علاوه بر توجه بیشتر نسبت به صدور مجوزهایی که  در محدوده‌ی این بنای تاریخی صادر می‌شود، عوامل آسیب‌زا به این منطقه‌ی تاریخی از جمله شیب‌بندی خیابان را برطرف کند.

خانه‌ رهنما کجاست و برای چه کسی؟

به گزارش ایسنا، نیاوران، بن‌بست آهنگ، پلاک ۷، آدرس باغ ایرانی قدیمی «رهنما»ست. یعنی خانه‌ی «فریدون رهنما». خانه‌ای قاجاری با سه ساختمان مجزا و پراکنده در باغ تاریخی «رهنما» و در همسایگی خانه تاریخی «نمازی» با معماری فوق‌العاده‌ی مدرن‌اش که مالکش بیشتر به نبودنش راضی است تا وجودش...

خانه تاریخی «رهنما»، که در فهرست آثار ملی نیز به ثبت رسیده است؛ باقی‌مانده از دوره قاجار که کتیبه‌ی سیمانی با نام «رهنما» را کنار در قهوه‌ای رنگ‌اش به وضوح می‌توان دید، دست‌کم در ظاهر و در ابتدای ورود هنوز حال و هوایش را حفظ کرده، باغ داخل خانه هم به نظر هنوز نفس می‌کشد، اما در ظاهر... این خانه هنوز نفس می‌کشد.                                                  

فریدون رهنما که بود؟ او  متولد دوم خرداد ۱۳۰۹، روزنامه‌نگار و سینماگر بود، او در دوران کوتاه عمر خود به ساختن ۳ فیلم کوتاه و انتشار پنج دفتر شعر به زبان فرانسه و یک دفتر شعر به فارسی و نگارش ده ها مقاله در نقد سینما و ادبیات مبادرت کرد وهمیشه مدافع حرکت‌های مدرن در حوزه ادبیات، سینما و تئاتر بود و تاثیر غیرقابل انکاری در معرفی شعر و اندیشه‌های مدرن در ایران دهه سی و چهل داشت، او حتی در فاصله سال‌های ۴۹ - ۱۳۴۵ رئیس بخش پژوهش تلویزیون ملی ایران بود. او چهارمین فرزند زین‌العابدین رهنما نویسنده‌ی کتاب‌های مذهبی  بود و حالا خانه‌ی پدری‌اش  که اکنون فقط خواهر را در خود دارد، به خاطر بی‌توجهی‌های مدیران شهری و میراث فرهنگی به مرور زخم می‌بیند و هیچ‌کس دم نمی‌آورد به جز دختر خانواده که او هم دیگر رمقی برای اعتراض ندارد.

ایسنا – سمیه ایمانیان

انتهای پیام