عبدالحسین فخاری در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: نشان حلال نشانی است که از حدود ۳۰ سال قبل در برخی از کشورها و مناطقی که مسلمانان به شکل اقلیت در آن زندگی می‌کردند، به وجود آمد. نشان حلال به منظور اطمینان افراد از رعایت دستورات اسلامی در تهیه محصولات غذایی، خوردنی‌ها و نوشیدنی‌هاست.

وی خاطرنشان کرد: در کشورهای کاملا اسلامی همانند ایران به دلیل اینکه در داخل کشور همه چیز به شکل حلال تهیه می‌شود، برچسب حلال خیلی مطرح نبوده اما در در رستوران‌ها، اغذیه فروشی‌ها و فروشگاه‌های کشورهایی مانند مالزی که ۴۵ درصد افراد ساکن در آن غیرمسلمان هستند، هر دو نوع غذا متناسب با نیاز مسلمانان ارائه می‌شود و برند حلال جداکننده این دو نوع غذاست.  

دبیر کل موسسه حلال جهانی ادامه داد: همچنین در کشورهایی مانند آمریکا، استرالیا، کشورهای اروپایی و بعضی کشورهای آسیای جنوب شرقی مثل تایلند که مسلمانان در اقلیت هستند، نیز برای تشخیص و تمییز غذای حلال از غذای غیرحلال برند حلال ایجاد شده است.

فخاری تصریح کرد: برند حلال ابتدا محدود به جنبه‌های محلی و ملی بود؛ به عنوان نمونه برند حلال در کشورهای مالزی و تایلند استفاده‌ای داخلی داشته اما سازمان کنفرانس اسلامی در سال ۲۰۰۸ تصمیم گرفت که برند حلال را ساماندهی کند و برای این منظور کمیته‌ای متشکل از نمایندگان ۳۰ کشور تعیین کرد و پس از حدود سه سال هم‌اندیشی برند حلال ساماندهی شد.

وی با بیان اینکه این ساماندهی ابتدا در حوزه استانداردهای غذایی بود، گفت: این برچسب ابتدا برای ایجاد استانداردی واحد برای غذای حلال ایجاد شد. پس از آن این برند در حوزه‌های غیرغذایی مثل لوازم آرایشی، بهداشتی و داروها نیز استانداردهای جدیدی را تدوین کرد تا یکپارچگی برند حلال در همه کشورهای جهان ساماندهی شود.

دبیر کل موسسه حلال جهانی یادآور شد: بنابراین زمانی که نشان حلال روی یک محصول غذایی، دارویی یا لوازم آرایشی بهداشتی باشد، نشان دهنده آن است که آن محصول یا کالا را می‌توان از نظر شریعت اسلامی مصرف کرد.

فخاری بیان کرد: به دلیل اینکه مسلمانان از فرقه‌های متعددی تبعیت می‌کنند، باید می‌توانستیم یک استاندارد مورد قبول همه آن‌ها تهیه کنیم. این امر در دستور کار سازمان همکاری‌های اسلامی قرار گرفت که در سال ۲۰۱۰ در بخش غذای حلال این استاندارد واحد تایید شد.

وی با اشاره به اینکه در هر کشوری ادرات استاندارد آن کشور مسئول ارائه برند حلال هستند، گفت: پل‌های ارتباطی سازمان کنفرانس اسلامی برای ارائه استاندارد حلال، ادرات استاندارد هر کشور است. به عنوان مثال در کشور ما سازمان ملی استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران در ارتباط با سازمان کنفرانس اسلامی در بحث برند حلال است.

فخاری با بیان اینکه در کشورهای غیراسلامی نیز برخی موسسات برند حلال را ارائه می‌کنند، اظهار کرد: این موسسات به افراد یا مجموعه‌های واجد شرایط مستقر در کارخانه‌ها یا مراکز ذبح نظارت شرعی کرده و به آن محصول گواهی حلال می‌دهند.

دبیر کل موسسه حلال جهانی اضافه کرد: به مرور زمان بر اثر فرهنگ‌سازی و ارتباطات بین‌المللی، همه افراد  پذیرفتند که برند حلال مزیتی برای کالاست. در حال حاضر تقریبا کسی مخالف برند حلال نیست و هر تولیدکننده‌ای که گواهی‌های مختلف مدیریتی و بین‌المللی را اخذ می‌کند، برای گواهی حلال نیز اقدام می‌کند.

۵۷ کشور اسلامی برند حلال را به محصولات خود پیوست کرده‌اند

وی با بیان اینکه در حال حاضر ۵۷ کشور اسلامی برند حلال را به محصولات خود پیوست کرده‌اند، تصریح کرد: از سوی دیگر کشورهای غیراسلامی اجباری برای تبعیت از سازمان کنفرانس اسلامی ندارند اما این کشورها به طور داوطلب برای فروش اجناس و محصولات خود به مسلمانان اقدام به اخذ مجوز برند حلال می‌کنند.

فخاری گفت: افرادی که در کشورهای اروپایی کالایی را با برچسب حلال خریداری می‌کنند، برای اطمینان از اینکه این برچسب صحت دارد، به آن موسسه‌ای که این برند را صادر کرده توجه ‌کرده و استاندارد سازمان همکاری‌های اسلامی را دنبال می‌کنند.

دبیر کل موسسه حلال جهانی ادامه داد: برای تشخیص صحت برچسب حلال روی یک کالا باید توجه شود این برند حلال از کجا گرفته شده و کد رهگیری یک شرکت معتبر روی آن درج شده باشد.  

فخاری خاطرنشان کرد: با توجه به گسترش برند حلال روزبه‌روز بر مراکز عرضه غذای حلال در کشورهای دیگر افزوده می‌شود. این مساله به این دلیل است که مسلمانان ساکن در این کشورها از رستوران‌داران و هتل‌داران غذای حلال مطالبه کرده وآن‌ها برای جذب مشتری سعی می‌کنند از یک مرکز معتبر برند حلال دریافت کنند.

وی درباره ارزش افزوده برند حلال برای صادرات عنوان کرد: این برند بین پنج تا ۲۵ درصد ارزش افزوده دارد. به عنوان مثال مسلمانان ساکن در کانادا برای تهیه غذای حلال حاضرند چند کیلومتر بیشتر مسافت طی کنند تا از فروشگاهی که گوشت حلال عرضه می‌کند، خریداری کنند. اگر آن فروشگاه ۵ یا ۱۰ درصد قیمت گوشت را نسبت به کالاهای دیگر بیشتر تعیین کند، باز هم مشتری خواهد داشت.

فخاری اظهار کرد: بنابراین همین درصد ارزش افزوده باعث می‌شود که ما بتوانیم نقش صادراتی خیلی روان‌تری را اجرا کنیم. در واقع کالای ما با قیمتی بالاتر بازهم مشتری دارد. این امر در عالم رقابت که گاهی اوقات رقابت بر سر چند سنت است، برای صادرکنندگان محصولات حلال فرصت خیلی خوبی است.  

دبیر کل موسسه حلال جهانی بیان کرد: در کشور ما استفاده از برند حلال برای غذا آغاز شده و مدتی است شرکت‌های دارویی و تولیدکنندگان لوازم آرایشی بهداشتی برای دریافت برند حلال اقدام کرده‌اند.

فخاری تصریح کرد: تاکنون برای شرکت‌های داخلی استفاده از برچسب حلال اجباری نشده اما صادرکنندگان به نوعی ملزم به گرفتن برند حلال هستند و باید برند حلال و گواهی حلال را همراه با مدارک کالاهای صادراتی به مشتری ارائه کنند.

وی با بیان اینکه اجباری شدن برچسب حلال در کشور نیازمند فراهم شدن برخی شرایط و بسترهاست، تاکید کرد: این مساله بستگی به یکسری مسائل داخلی دارد و متاسفانه کمبودها و مشکلاتی در این زمینه وجود دارد که باید آن را برطرف کرد.

انتهای پیام