حدود سه ماه از اعلام فسخ یکطرفه قرارداد صندوق احیاء با مستاجر ۵۹ ساله مسعودیه میگذرد. انجام تخلفات مکرر و عمل نکردن به تعهدات، علت پس گرفتن عمارت قاجاری از بهرهبردار بود. صندوق احیا نسبت به مرمت نشدن و بلاتکلیفی در بهرهبرداری از این بنا شاکی بود و با آن که گزارشهای اولیهای از میزان خسارت و آسیبهای وارده به این بنا تهیه کرد، اما هنوز خودش برای مرمت اضطراری مسعودیه دست به کار نشده و نامشخص بودن رأی دادگاه را بهانه قرار داده است.
محمدرضا پوینده در اینباره به ایسنا، گفت: مسعودیه هنوز در مسیر دادگاه است. ما نمیدانیم این پرونده چه وضعیتی دارد. در چنین شرایطی که بودجهای برای آن تعریف نشده، از کجا میتوانیم هزینه مرمت آن را تامین کنیم؟ مخصوصا آنکه ما هنوز نمیدانیم قرارداد قبلی ناقض است، جاری است و یا دادگاه قرار است تنفیذ ما را تایید کند!؟
او ادامه داد: اگر قوه قضاییه فسخ قراردادِ صندوق با بهرهبردار مسعودیه را تنفیذ کند و این عمارت را به ما بدهد، شش ماه بعد شروع به مرمت میکنیم.
مدیرعامل صندوق احیاء و بهرهبرداری از اماکن تاریخی درباره نوع بهرهبرداریهایی که از این بنا تا کنون صورت گرفته بود و احتمال بازگشایی کافه و استمرار فعالیت بخش اداری اظهار کرد: قسمتی که در مسعودیه اداری شده بود، بعد از انقلاب ساخته شد. درباره بازگرداندن کافه هم باید بررسیهایی پس از مشخص شدن تکلیف پرونده در دادگاه صورت گیرد. ضمن آنکه ما به خاطر کافه اعتراض نکردیم، به دلیل مرمت نشدن این عمارت تاریخی اعتراض کردیم. مثلا همین تماشاخانهای که زیر سفرهخانه است، سقفاش شکم برداشته است. سرمایهگذارِ این تماشاخانه ۳۰۰ میلیون تومان پرداخت کرده بود، اما معلوم نیست شرکت عظام این پول را کجا هزینه کرده است؟
او سپس درباره به مزایده گذاشتن این عمارت تاریخی در صورت صدور رأی دادگاه به نفع صندوق و با توجه به درخواست مزایده جدید برای احیاء مسعودیه، بیان کرد: نظر شخصی من و حتی سازمان میراث فرهنگی، صنایعدستی و گردشگری بر این است که مسعودیه دیگر واگذار نشود و به عنوان مرکز رویدادهای فرهنگی استفاده شود، آنچنان که نظر بزرگان میراث فرهنگی کشور همچون مرحوم دکتر آیتالله زاده شیرازی و شهریار عدل بر این بود که مسعودیه مرکزی رویدادهای فرهنگی شود.
پوینده با بیان اینکه از جایگاه مدیرعامل صندوق احیاء ارادهای برای واگذاری عمارت مسعودیه و ورود آن به مزایده ندارد، در مورد قطعیت این اراده و حکم گفت: من تنها تصمیمگیرنده نیستم، دیگر ارکان سازمان، مخصوصا شخص رییس سازمان باید در این باره نظر بدهند.
عمارت مسعودیه در سال ۱۳۸۹ در قراردادی با اعتبار زمانی ۵۹ سال به شرکت سرمایهگذاری "عظام" واگذار شد تا پس از مرمت در یک دوره سه ساله، پس از هفت سال تنفس به هتلی ۵ ستاره تبدیل شود. اما شش سال بعد صندوق احیاء و بهرهبرداری از بناهای تاریخی با این حکم که هیچ اقدام مرمتی در این بنا صورت نگرفته، فسخ قرارداد را اعلام کرد. محمدرضا پوینده ـ مدیرعامل این صندوق، قرارداد بسته شده در سال ۸۹ را مخدوش و فرایند واگذاری به سرمایه گذار حاضر را پرابهام اعلام کرده و گفته بود: این قرارداد به شدت از سوی نهادهای نظارتی از جمله سازمان بازرسی کل کشور مورد اشکال بوده و این مراجع نظارتی در مکاتبات مکرر لغو و فسخ قرارداد را درخواست داشتند.
شرکت بهرهبردار و سرمایهگذار در مسعودیه متعاقب این اقدام، اطلاعیهای صادر و به دفاع از عملکرد خود در برابر کوتاهی های صندوق در شش سال گذشته پرداخت.
انتهای پیام
نظرات