به گزارش ایسنا به نقل از سایت علمی «لایو ساینس»، معبد «توت عنخ‌آمون» در دره پادشان مصر را می‌توان احتمالا معروف‌ترین کشف باستان‌شناسی دانست که تاکنون انجام شده است. این قبر که در سال 1922 توسط یک تیم باستان‌شناسی به رهبری «هاوارد کارتر» سر از خاک بیرون آورد، شامل مجموعه‌ای شگفت‌انگیز از گنجینه‌ها از جمله نقاب «توت عنخ‌آمون» می‌شود که امروزه به نماد مصر باستان تبدیل شده است.
آرامگاه توت عنخ‌آمون
«کارتر» در 26 نامبر سال 1922 برای اولین‌بار وارد معبد «توت عنخ‌آمون» شد و آنچه دید مجموعه‌ای درخشان و رنگارنگ از اشیاء بسیار زیبا و فوق‌العاده بود که روی یکدیگر انباشته شده بودند.
«توت عنخ‌آمون» از مشهورترین پادشاهان مصر باستان و فرزند «نفرتی‌تی» و «آخن‌آتون» است که در سن 10 سالگی به تخت نشست. او تنها 9 سال پس از آن زنده ماند و تا سال 1324 پیش از میلاد پادشاهی کرد و در طول دوران پادشاهی‌اش تلاش زیادی برای بازگداندن مذهب چندخدایی آغاز کرد، تلاش‌هایی که با انقلاب پدرش «آخناتون» و تثبیت یکتاپرستی در مصر بی‌نتیجه ماند.
مقبره او سال‌هاست سوالات زیادی را در ذهن باستان‌شناسان ایجاد کرده است. بررسی جسد مومیایی این شاه جوان از آن است که از او مجموعه‌ایداز مشکلات سلامتی رنج می‌برده است و با عصا قادر به راه رفتن بوده است.
زمانی که قبر «توت عنخ‌آمون» کشف شد، شایعات فراوانی مبنی بر رها شدن یک طلسم با باز کردن قبر او منتشر شد.
سنگ روزتا (روزتا استون)
«سنگ روزتا» که قدمت آن به سال 196 قبل از میلاد بازمی‌گردد، یکی از مهمترین اکتشافات باستان‌شناسی دنیاست. «سنگ روزتا» شامل سنگ نبشته‌های حکاکی شده توسط یک شورای کاهنان است که حق پادشاهی «بطلمیوس» پنجم فرعون مصر را بر این سرزمین تائید می‌کند.
آنچه «سنگ روزتا» را به اثر تاریخی منحصر به فردی تبدیل کرده، این است که سنگ نبشته‌های آن به سه زبان هیروگلیف، دموتیک و یونانی نگاشته شده است. زمانی که این اثر در سال 1799 کشف شد، تنها زبان یونانی آن قابل فهم بود؛ اما از آنجا دو زبان دیگر نیز درست همان متن بخش یونانی را تکرار کرده بودند دانشمندان موفق به رمزگشایی آن زبان‌ها نیز شدند و همین امر موجب شد سایر متون به زبان هیروگلیف و دموتیک نیز قابل خواندن شوند.
یک تیم علمی که در یک لشگرکشی نظامی همراه ناپلئون بودند موفق به کشف «سنگ روزتا» در سال 1799 شدند. این سنگ هم‌اکنون در موزه بریتانیا نگهداری می شود و مصری‌ها خواهان بازگشت این اثر باستانی ارزشمند به کشورشان هستند.
پاپیروس‌های اُکسیرینخوس
دو باستان‌شناس به نام‌های «برنارد گرندفل» و «آرتور هانت» بین سال‌های 1896 تا 1907 موفق به کشف 500 هزار قطعه برگ پاپیروس شدند که قدمت آنها به 1800 سال پیش بازمی‌گشت.
باستان‌شناسان این قطعه‌های پاپیروس را در ویرانه‌های شهر «اُکسیرینخوس» در جنوب مصر کشف کرده بودند، شهری بزرگ که در زمان حکومت روم بر مصر به اوج رونق و شکوفایی رسیده بود.
شرایط خشک این شهر موجب شده بود که پاپیروس‌های مورد استفاده ساکنان آن پس از گذشت دو هزار سال سالم باقی بمانند. این پاپیروس‌ها شامل انجیل مسیحی، طلسم‌های جادویی و حتی قرارداد برگزاری یک مسابقه کشتی می‌شود.
امروز بسیاری از این پاپیروس‌ها در اختیاز انجمن کاوش مصر در بریتانیاست و در دانشگاه آکسفورد نگهداری می‌شود. دانشمندان از زمان کشف این پاپیروس‌ها مشغول بررسی و ترجمه آنها هستند، اما حجم بالای آنها به این معناست که متن بسیاری از آنها تاکنون منتشر نشده است.
شهر اهرام جیزه
از سال 1988 یک تیم باستان‌شناسی مصر باستان مشغول کاوش در شهری نزدیک به منقرع، سومین هرم اهرام جیزه هستند. این هرم متعلق به منقرع، فرعون مصر است که حدودا بین سال‌های 2472 تا 2490 حکمرانی می‌کرده و آخرین و کوچکترین هرم ساخته شده در مجموعه اهرام جیزه محسوب می‌شود.
از جمله مهمترین کشفیات باستان شناسان در نزدیکی اهرام جیزه می‌توان به یک سربازخانه، خانه بزرگ ویژه مقامات ارشد و همچنین یک بندر برای صادرات کالا اشاره کرد. کشفیات این باستان شناسی اطلاعات ارزشمندی درباره مردمی که ساخت اهرام را بر عهده داشته‌اند، منطق نمادی پشت ساختار اهرام و چگونگی زندگی سازندگان اهرام ارائه داده است.
اهرام مصر سازه‌های عظیم و پر رمز و رازی هستند که در زمان سلسله چهارم فراعنه مصر به عنوان آرامگاهی مقدس بنا شدند. هرم «خوفو» بزرگترین و قدیمی‌ترین هرم در میان سه هرم «جیزه» محسوب می‌شود که در حال حاضر تنها باقی‌مانده عجایب هفت‌گانه جهان است.
خفرع و منقرع دو هرم دیگر از مجموعه اهرام جیزه هستند. . علاوه بر سه هرم اصلی، چندین هرم کوچکتر، مجسمه ابوالهول و کشتی بزرگ مصری متعلق به ۲۵۰۰ سال پیش از میلاد مسیح نیز در منطقه جیزه واقع شده‌است.
قبر KV5
کاوش‌های باستان شناسی در سال 1995 در آرامگاه KV5 در مصر حاکی از آن بود که این قبر زیرزمینی که در دل سنگ تراشیده شده است، بزرگترین قبر در دره پادشاهان مصر است که پیش از آن کمتر مورد مطالعه قرار گرفته بود.
کاوش‌ها همچنان ادامه دارد و بر اساس آخرین گزارش‌ها، باستان‌شناسان موفق به کشف 121 راهرو و اتاقک در این آرامگاه بزرگ شدند و محققان معتقدند بیش از 150 راهرو و اتاقک در این آرامگاه وجود دارد. باستان‌شناسان همچنین دریافته‌اند که این آرامگاه برای دفن پسر رامسس دوم فرعون مصر استفاده شده است که بین سال‌های 1213 تا 1279 پیش از میلاد بر مصر حکمرانی می‌کرده است.
محققان همچنین معتقدند آرامگاه KV5 حداقل محل دفن شش پسر سلطنتی است چرا که بیش از 20 تصویر از پسران روی دیواره‌های این آرامگاه حکاکی شده است. آرامگاه KV5س از قبر «توت‌عنخ‌آمون» مهمترین کشف باستان شناسی در دره پادشان مصر به شمار می‌رود.
پادشاه نقره‌ای
یک باستان‌شناس به نام «پیر مونته» در سال 1939 موفق به کشف آرامگاه «پسوسنس اول»، فرعون مصر شد که حدود سه هزار سال پیش پادشاه مصر بوده است. این آرامگاه در شهر تانیس در نزدیکی دلتای نیل واقع شده است. این فرعون در تابوتی از جنس نقره و با ماسکی فوق العاده از جنس طلا دفن شده و به همین دلیل به این فرعون شاه نقره‌ای نیز گفته می‌شود.
به دلیل رطوبت موجود در منطقه دلتای نیل، برخی از اشیاء موجود در قبر از بین رفته‌اند، اما کوزه‌هایی که برای قراردادن امحا و احشاء جسد مومیایی شده استفاده می‌شده و همچنین تندیس‌های اوشابتی ( در مصر باستان به عنوان نمادی برای خدمتکاران در هنگام مرگ گذاشته می‌شدند تا شخص مُرده را در دنیای دیگر باقی یاری کنند) نیز درون قبر یافت شده است. از آنجایی که این قبر در زمان آغاز جنگ جهانی دوم کشف شد، مورد توجه رسانه‌ای کمی قرار گرفت.
پاپیروس‌های 4500 ساله
در سال 2013 میلادی یک تیم باستان شناسی که در راس آن «پیر تاله» و «گرگوری مارورد» قرار داشتند، از کشف یک بندر در مصر خبر دادند که حدود 4500 سال پیش در کنار دریای سرخ ودر زمان حکمرانی فرعون خوفو ساخته شده بوده. در میان یافته‌ها در این بندر برگ‌های پاپیروسی کشف شد که اطلاعاتی درباره ساخت هرم «جیزه» بزرگترین اهرام مصر و یکی از عجایب هفت‌گانه را شامل می‌شد.
بر اساس این پاییروس‌ها، از سنگ آهک برای ساختار بیرونی اهرام استفاده شده و این سنگ‌ها با کشتی از طریق رود نیل از معدنی در شهر طور به جیزه آورده شده‌اند و سفر آبی از طور به جیزه 4 روز به طول انجامیده است. در این پاپیروس‌ها به مدت زمان حکمرانی خوفو بر سرزمین مصر نیز اشاره شده است و آشکار می‌کند که در بیست‌وهفتمین سال پادشاهی خوفو، وزیری به نام «آنخاف» مسئول ساخت اهرام مصر بوده است.
انتهای پیام
نظرات