به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی معاونت میراث فرهنگی، مراسم بدرقه و خاکسپاری پیکر مرحوم علی‌اصغر شعرباف - استاد برجسته هنرهای وابسته به معماری - با حضور برخی مسؤولان سازمان میراث فرهنگی از جمله جلیل گلشن - مشاور پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری -، غلامرضا میثاقیان -مدیرکل دفتر حفظ و احیای بناها و بافت‌های تاریخی -، مهدی معمارزاده - کارشناس میراث فرهنگی تهران - و جمعی از مرمتگران و دانشجویان او در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) انجام شد.

زرین‌تاج شیبانی - مرمتگر سازمان میراث فرهنگی - از جمله افرادی بود که در این مراسم حضور داشت. او در رابطه با ویژگی‌ها و فعالیت‌های هنری و علمی شعرباف در معماری سنتی، گفت: استاد شعرباف یکی از معماران سنتی برجسته بود که من سعادت همکاری با او را در شروع فعالیت‌هایم داشتم.

او اظهار کرد: فعالیت‌های استاد شعرباف را می‌توان در دو گروه  تقسیم‌بندی کرد؛ گروه اول فعالیت‌های استاد مربوط به ساخت بناها و مساجد جدید است که نمونه‌های این بناها را که عموما مساجد هستند، می‌توان در شهر تهران دید.

وی مهم‌ترین فعالیتی را که علی‌اصغر شعرباف انجام داد به‌جز مرمت اصولی و صحیح بناهای تاریخی، آموزش دادن به بسیاری از شاگرد و دانشجویان رشته مرمت دانست و ادامه داد:‌ بسیاری از مرمتگران برجسته در گذشته، دانشجوی استاد شعرباف بودند و توسط او آموزش دیده بودند. من نیز به‌عنوان یک مرمتگر در آغاز فعالیت‌هایم بهترین تجارب خود را مدیون استاد شعرباف هستم.

شیبانی تأکید کرد: استاد شعرباف نه‌تنها در خدمت میراث فرهنگی و آثار تاریخی کشور بود و تمام عمر خود را صرف مرمت آثار و بناهای تاریخی و آموزش به شاگردان رشته مرمت کرد که تفکر معماری سنتی و مرمت اصولی را در ساخت و بازسازی بناهای جدید، بخصوص مساجد تعمیم داد.

این مرمتگر با اشاره به این‌که در حال حاضر جای بسیاری از شاگردان استاد شعرباف در این مراسم خالی است، افزود: استاد شعرباف درکی بسیار قوی نسبت به مرمت آثار و بناهای تاریخی داشت. او یک نگاه سه‌بعدی داشت که براساس آن دانشجویان بسیاری را تربیت کرد. متاأفم که امروز جای بسیاری از شاگردانش در این مراسم خالی است؛ اما با این وجود تا زمانی که شاگردان استاد شعرباف هستند، استاد هم هست و در جامعه ما حس می‌شود.

به گزارش ایسنا، علی‌اصغر شعرباف - استاد برجسته هنرهای سنتی وابسته به معماری - در سال ۱۳۱۰ در تهران متولد شد. او از سن ۱۰ سالگی به امر پدرش، استاد حاج محمد شعرباف، به کار تزیینات معماری که حرفه خانوادگی آن‌ها بود، پرداخت.

شعرباف در زمان جوانی، از تجربه استادان ماهر و زبردستی مانند استاد حسین لرزاده، استاد حاج محمد معمارکاشانی و نیز پدرش، کاشی‌تراش‌ها و کاشی‌کارها از جمله ابراهیم کاظم‌پور استفاده کرد و توانست در سنین جوانی به‌تنهایی انجام کارهای تزیینات معماری، بویژه ترسیم گره‌ها و کاربندی‌ها را برعهده گیرد.

از جمله فعالیت‌های معماری او می‌توان کارهایش را در مسجدجامع ساوه، مسجد اعظم قم، مسجد سپهسالار(شهید مطهری)، امامزاده زید تهران، بقعه شیخ صفی در اردبیل، مسجد دانشگاه صنعتی شریف، بازار مبل ارزی یافت‌آباد، بنای شهدای هفت تیر در بهشت زهرا (س) و زیرزمین تالار الماس کاخ گلستان نام برد.

او دوم شهریورماه در سن ۸۵ سالگی درگذشت. شعرباف در چند سال گذشته دچار مشکلات ریوی بود.

انتهای پیام