لیلا کفاش‌زاده در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، ادامه داد: سال گذشته، مسؤولان صحبت‌هایی درباره حمایت از اسباب‌بازی مطرح می‌کردند، ولی در عمل، با برگزاری دومین جشنواره مشخص شده، ظاهرا این وعده‌ها عملی نشده است. نمی‌دانم شاید تولیدکنندگان ما با هجمه واردات اسباب‌بازی مواجه بوده‌اند یا بوروکراسی اداری برای دریافت وام‌ها کار آن‌ها را مختل کرده و از گرفتن وام برای توسعه این صنعت منصرف شده‌اند.
او با تأکید بر این‌که از دومین نمایشگاه اسباب‌بازی به‌خوبی دیدن کردم، گفت: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوان به‌عنوان یکی از متولیان احیای اسباب‌بازی‌های سنتی، در این جشنواره با تهیه بروشورهای یک صفحه‌ای، به معرفی بازی‌های سنتی به کودکان پرداخت و این، اقدام قابل توجهی است. البته جا داشت همچنان که با ایجاد فضایی برای بازی‌های سنتی و تهیه بروشورهایی برای آشنایی با این بازی‌ها تلاش کرد، فضایی را هم برای نمایش اسباب‌بازی‌های سنتی مانند سال گذشته اختصاص می‌داد. شاید دوستان می‌خواستند نسبت به اولین جشنواره، فضا متنوع‌تر باشد، اما با توجه به این‌که در سال‌های مختلف، کانون هیچ اسباب‌بازی‌ای را به‌جز «تکم» تولید نکرده، جا داشت فضایی را هم به اسباب‌بازی‌های سنتی اختصاص می‌داد، بویژه که برخی تولیدکنندگان خاص احیای بازی‌های سنتی فعال هستند.
مسؤول پژوهش کودک و نوجوان پژوهشگاه میراث فرهنگی نبودن فضای برای نمایش اسباب‌بازی‌های سنتی را از مهم‌ترین نقاط ضعف این جشنواره دانست و افزود: در پنل‌های تخصصی «مطالعات کودکی» از دفتر پژوهشگاه میراث فرهنگی نیز دعوتی نشده بود و اطلاع‌رسانی در این زمینه به‌شدت ضعیف بود. وقتی در چنین جشنواره‌هایی، موسسه‌هایی مانند «موسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودک» حضور ندارند، باید از مسؤولان پرسید پس چه کسانی بناست در چنین جشنواره‌هایی حضور داشته باشند. این جشنواره، جشنواره‌ای ملی است و باید همه سلیقه‌ها و همه طیف‌ها را دربرگیرد و نبودن برخی چهره‌ها در چنین نشست‌هایی سوال‌برانگیز است.
دومین جشنواره ملی اسباب‌بازی با مشارکت بیش از ۶۰ تولیدکننده، طراح و واردکننده و موسسات فرهنگی و خیریه‌های مرتبط با کودکان از ۱۸ تا ۲۲ مردادماه در مرکز فرهنگی - هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان واقع در خیابان حجاب برپا بود.
انتهای پیام
نظرات