به گزارش ایسنا، به نوشته روزنامه واشنگتن پست، ابراهیم قره‌گل، سر دبیر روزنامه راست گرای ینی شفق، مقصر آشوب و بلوای اخیر را واشنگتن و تمام شخصیت‌هایی را که دولت ادعا می‌کند پشت این کودتا بوده‌اند، منزه از گناه می‌داند. پاکسازی هزاران تن از اعضای ارتش، قوه قضائیه و فضای اداری هم ظاهرا علیه حامیان فتح الله گولن، منتقد دولت ترکیه در جریان است.

قره گل در روزنامه خود نوشته بود: دولت آمریکا از طریق سازمان گولن کودتایی را در ترکیه به راه انداخت و سعی کرد یک جنگ داخلی به راه بیاندازد که مردم ما خود یکدیگر را بکشند.

وی ادامه داد: آمریکا یکی از کسانی است که این کودتای نافرجام را طراحی و اجرا کرد. ژنرال‌ها و خائنان کودتا از گولن و گولن از طراحان این اقدام (آمریکا) دستور می‌گرفتند. دولت آمریکا که از یک سازمان تروریستی حمایت می‌کند باید به عنوان یک کشور حامی تروریسم معرفی شود. این کشور که هنوز از طریق گولن عملیاتی را در ترکیه هدایت می‌کند، آخرین حمله خود را به کشور ما انجام داد و ماشه را به سمت مردم ما چکاند.

 قره‌گل همواره به چنین اظهارات افراط گرایانه‌ای تمایل دارد و از آن استفاده می‌کند اما این اظهارات او بازتاب فکری است که این روزها در بخشی از جامعه ترکیه وجود دارد. روزنامه صباح به عنوان یکی دیگر از رزونامه‌های حامی دولت ترکیه در این باره نوشت: اردوغان به همراه سایر مقامات دولتش از واشنگتن خواسته تا از گولن و شبکه جاسوسانش بازجویی کند.

در این میان اما هنوز روش نیست که آمریکا این شرایط را چگونه مدیریت خواهد کرد؛ شرایطی که کاملا بر روابط با این متحد ناتو سایه انداخته است، مقامات آمریکایی با چشمانی بدبین شاهد افزایش اقتدارگرایی اردوغان هستند و در کنار همتایان اروپایی خود نسبت به اقدامات دولت وی پس از کودتا ابراز نگرانی کرده‌اند.

بیانیه روز دوشنبه جان باس، سفیر آمریکا در ترکیه حاوی حمایت بی‌شائبه از دولت منتخب ترکیه است که در آن گفته شده گمانه زنی‌ها درباره حمایت آمریکا از این کودتا "به دوستی چند ده ساله دو کشور آسیب خواهد زد".

در واقع اما برای این اوضاع می‌توان کودتای سال 2013 در مصر را مثال زد؛ زمانی که اردوغان به شدت از انفعال واشنگتن در مقابل کودتای نظامی علیه محمد مرسی، رئیس جمهوری "منتخب" مردم مصر خشمگین بود. باید گفت که یک رویکرد منطقی در این مساله وجود دارد که می‌گوید، اگر کودتا موفق می‌شد واشنگتن با توجه به تاریخچه‌اش با نتیجه آن کنار می‌آمد.

قره گل تمام این مناقشه را بی‌وقفه از منظر یک نبرد تاریخی می‌بیند و می‌گوید: اگر کودتاگران موفق می‌شدند، مقامات اروپا و آمریکا از خوشحالی اشک می‌ریختند. چرا که امروز آنها مانند جنگ جهانی اول در جنگ با ما هستند. اما یک بار دیگر کشتی آنها در آب‌های داردانل غرق شد. آنها همیشه غرق خواهند شد. آن‌ها هرگز قادر نخواهند بود در سرنوشت این کشور مداخله کنند.

انتهای پیام