به گزارش خبرنگار میراث فرهنگی ایسنا، هفت سال پیش طرحی برای سر و سامان دادن به مغازه‌های زیر بازارچه «اودلاجان» در اداره کل میراث فرهنگی تهران مطرح شد، ‌بحثی که در ابتدا، شاید بیشتر به خاطر ترس از بروز دوباره اتفاقی چون «خانه‌های خالی از سرنگ» در سه سال قبلش (1384) بود که توسط رئیس پلیس وقت تهران آغاز و چندین هکتار بافت تاریخی اودلاجان را یک‌باره نابود کرد.

اما حکایت بازارچه «اودلاجان» که نخست با نام «سامان‌دهی بازارچه اودلاجان» مطرح شد و در طول چند سال گذشته با تهیه یک طرح جدید نام «ایجاد بازارچه صنایع‌دستی» به خود گرفت، قبل از سال1388  آغاز شد. آن ‌زمان، سامان‌دهی اودلاجان پس از تخریب‌هایی که در بخش‌های مختلف این بافت تاریخی رخ داده بود، فقط در حد حرف بود و مطالعاتی که می‌گفتند در دست انجام است.

با روی کار آمدن محمدحسین فرمهینی فراهانی به سمت مدیریت میراث فرهنگی و گردشگری استان تهران در سال 1388، مطالعه‌ دوباره‌ی طرح سامان‌دهی بازارچه‌ی اودلاجان آغاز شد. مطالعات تا خردادماه 1391 ادامه پیدا کرد، اما تا پایان عمر مدیریت فراهانی در میراث فرهنگی تهران این پروژه به سامان نرسید و هر روز و در هر مناسبت مانند 22 بهمن یا هفته دولت، مدیران مختلف این اداره کل، زمانی را برای افتتاح بازارچه اودلاجان که کمتر از 50 درصد اقدامات ساماندهی‌اش انجام شده بود، وعده می‌دادند.

در این طرح سه ضلع مثلث یکی صاحبان مغازه‌ها، دیگری شهرداری و سرانجام میراث فرهنگی کنار هم قرار گرفتند و در هر قدم می‌خواستند نهایی شدن طرح‌هایشان در «اودلاجان» قدیم را فریاد کنند، اما همیشه یک مشکل وجود داشت، هر مدیری که برای پایان این کار قدم برمی‌داشت، در میانه‌ی راه یا تغییر می کرد، یا هزار و یک مشکل دیگر جلوی راهش سبز می‌شد.

در میانه‌های راه این پروژه، با فروریختن بخشی از سقف ضربی بازارچه به دنبال برخورد یک ماشین سنگین به بدنه‌ی آن، دل‌نگرانی‌ها بیشتر شد و در همین حین، رجبعلی خسروآبادی، مدیر کل کنونی میراث فرهنگی و گردشگری استان تهران، با برگزاری یک جلسه در آذرماه 92 که خبرنگاران نیز در آن حضور داشتند، اعلام کرد؛ قصد دارد کار نیمه تمام اودلاجان را با آغاز کننده‌ی پروژه به پایان برسد و در آن زمان اعلام کرد، فراهانی مدیر جدید پروژه‌ی سامان‌دهی بافت تاریخی اودلاجان است و استدلالش این بود؛ «هر کسی این فرزند را زاییده است باید خودش آن را بزرگ کند.»

هر چند در آن روز اعتراض‌هایی از سوی خبرنگاران و حتی اعضای شهرداری و سازمان زیباسازی که در این جلسه حضور داشتند مطرح شد، اما کمتر از یک ماه بعد شنیده شد، فراهانی عطای بازارچه اودلاجان را به بقایش بخشیده است.

اوایل سال 94 بود که بهمن نامورمطلق، معاون صنایع دستی و هنرهای سنتی سازمان میراث فرهنگی در نشستی مشورتی با عنوان «راه‌اندازی بازار صنایع دستی اودلاجان»، این بازارچه را یکی از نقاط کلیدی فروش صنایع دستی در تهران دانست و از آن به بعد بحث ایجاد «راه‌اندازی بازارچه سنتی صنایع‌دستی» با هدف داشتن مرکزی مجزا برای فروش صنایع‌دستی پایتخت برنامه‌ریزی شد.

و حالا براساس چاپ این آگهی، به نظر می‌رسد همه‌ی مشکلات برطرف شده، سقف بازارچه‌ی اودلاجان در قلب بافت تاریخی تهران مرمت و مغازه‌ها برای ایجاد بازارچه صنایع دستی و سوغات به راه‌افتاده‌اند و فقط تعدادی سرمایه‌گذار برای 30 مغازه‌ی بازارچه مورد نیاز است،‌ تا بازارچه احیا شود.

مهدی معمارزاده که در طول چند سال گذشته کارشناس ناظر  میراث فرهنگی در احیای اودلاجان بود، بازارچه اودلاجان را یک محرک توسعه در بافت تاریخی اودلاجان دانست و به خبرنگار ایسنا گفت:‌ ما یکی از مهمترین بازارچه‌های تاریخی کشور را به بخش برنامه‌ریزی تبدیل کردیم، با توجه به این‌که «صنایع‌دستی» تنها چیزی است که در بازار اودلاجان وجود نداشته است، تولید یا تشویق این بحث در بافت تاریخی و توسعه آن، به خصوص با کوچه مروی یک اقدام بسیار مناسب  و ارزشمند است.

عملیات احیای بازارچه اودلاجان آذر 1392

انتهای پیام