سال 1394 در حالی سپری شد که مجموعه وزارت راه و شهرسازی به طور دائم توپ «شهرفروشی» و «آلودگی هوا» را به زمین شهرداری انداخت و شهرداری این عبارات را «سخیف» عنوان کرد.

به گزارش خبرنگار ایسنا، از زمانی که عباس آخوندی بر مسند عالی وزارت راه و شهرسازی تکیه زد، پیکان انتقادات را به سوی شهرداری‌ها گرفت و اقدامات در مجموعه مدیریت شهر تهران را نوعی فروش مقررات و فروش حق نفس کشیدن عنوان کرد.

آخوندی معتقد بود: در شهر تهران همه چیز قابل خرید و فروش است. شهرفروشی، تهران را به کارگاه بی‌پایان با هدف سوداگری محض تبدیل کرده و در این شرایط حق نفس کشیدن مردم در حال فروش است.

بعد هم محسن هاشمی مدیرعامل سابق مترو تهران از شهرفروشی به عنوان «کلیه‌فروشی» یاد کرد.

در مقابل اما قالیباف سکوت کرد و معاون حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران به جای او به انتقادات پاسخ داد. سید جعفر تشکری ضمن اشاره به عملکرد 10 ساله مدیریت محمدباقر قالیباف به اقداماتی همچون توسعه مترو و بی‌آرتی، ساخت پل‌ها، بزرگراه‌ها، تبدیل شهرداری به نهادی اجتماعی و ارایه خدمات آموزشی، فرهنگی، هنری و ورزشی اشاره کرد. با این حال او توضیحات چندانی درخصوص اتهام «شهرفروشی» ارایه نکرد و استفاده از این عبارات را سخیف دانست.

تشکری هاشمی گفت: در دوران قبل از مدیریت فعلی، شهر تهران فاقد طرحهای جامع و تفصیلی بود و با همت شهردار تهران این مهم محقق شد و در حال حاضر، تمامی ساخت و سازها در تهران بر مبنای آن که فصل‌الخطاب تمامی دستگاه‌های دولتی است، انجام می‌شود.

این توضیحات، وزارت‌نشینان را از عملکرد زیست محیطی شهرداری تهران قانع نکرد و یکی از استدلال‌های آنان اتکای شهرداری به درآمدهای ناپایدار همچون پروانه‌های ساختمانی عنوان می‌شد. در حال حاضر 70 درصد بودجه شهرداری از درآمدهای ناپایدار است و 30 درصد از درآمدهای پایدار؛ حال آن‌که این نسبت در کشورهای توسعه‌یافته معکوس است.

البته قالیباف به نوعی غیرمستقیم به این مساله اذعان کرد و در جریان تقدیم لایحه بودجه 95 شهرداری به شورای شهر گفت که به دلیل کاهش 80 درصدی ساخت و ساز در تهران از سال 1392 شهرداری شرایط سختی را می‌گذراند.

این اظهارات، شهرداری را از انتقادات خلاص نکرد. در دی ماه سال جاری از سوی معاونت معماری و شهرسازی وزارت راه و شهرسازی، تاثیر ساخت و ساز بلندمرتبه بر آلودی هوای پایتخت مطرح شد که رییس جمهور هم به قضیه ورود پیدا کرد و از مسوولان خواست تا برای کریدور باد پایتخت فکری صورت دهند.

از آن زمان به بعد نگاه‌ها به سوی منطقه 22 جلب شد که به گفته‌ی وزیر راه و شهرسازی، ساخت و ساز بلندمرتبه در این منطقه جلوی باد سطحی که باد غالب شهر تهران محسوب می‌شود را گرفته است. حال آن‌که از زمان احداث منطقه 22 در دهه 60 قرار بر این بوده که این منطقه کوتاه مرتبه باقی بماند و به عنوان فضای سبز پایتخت عمل کند.

این سخنان در حالی مطرح شد که در روزهای سرد زمستان که آلودگی بر اتمسفر پایتخت چنبره می‌زد و هوای آن را به مرز هشدار می‌رساند، اعتراض‌ها به عملکرد شهرداری شدت می‌گرفت.

جواب قالیباف هم این بود که شهرداری از اختیارات کافی برخوردار نیست. او بیان می‌کرد که اگر اختیارات لازم همچون محیط زیست در اختیار شهرداری قرار گیرد می‌تواند در یک بازه زمانی مشخص آلودگی هوای تهران را به سطح نرمال برساند. با این حال کسی جوابگوی بلندمرتبه‌سازی در کوچه‌های باریک شمال شهر طی یک دهه گذشته نیست.

اما روزهای پایانی سال در حالی که کشمکش بین شهرداری‌ها و وزارت راه و شهرسازی درخصوص تخطی از طرح‌های جامع و تفصیلی ادامه داشت، 23 اسفندماه کمیسیون توافقات شهرداری منحل شد که مدیرکل دفتر نظارت بر طرح‌های توسعه و عمران وزارت راه و شهرسازی ضمن ابراز خرسندی از این مساله، کمیسیون توافقات را محلی برای فروش ضوابط و مقررات شهرسازی عنوان کرد.

مسعود حمزه‌ای گفت: اصولا وجود کمیسیونِ توافقات از زمان تشکیل تا امروز جای سوال داشت زیرا طرح‌های وزارت راه و شهرسازی و ضوابط و مقررات شهرسازی توسط مراجع دیگری همچون شورای عالی معماری و شهرسازی و کمیسیون ماده ۵ مصوب و جهت اجرا به شهرداری ابلاغ می‌شود که با این روند منظم و نظام‌مند اصولا جایی برای توافق باقی نمی‌ماند.

حالا که زمستان نفس‌های آخر را در میان آلودگی هوای پایتخت می‌کشد، مردم و مسوولان امیدوارند طی همکاری مشترک بین وزارتخانه‌ها و دستگاه‌ها و ارگان‌های مسوول در امر محیط زیست، حداقل در یک بازه زمانی میان‌مدت، رنگ آسمان تهران آبی شود.

انتهای پیام