بسیاری از اقوام ایرانی در آستانه‌ی نوروز مراسم «نوروزخوانی» برپا می‌کنند. نوروزخوانان، جوانانی هستند که به زبان فارسی ترانه‌ی نوروزی می‌خوانند و آمدن سال نو را خبر می‌دهند.
به گزارش خبرنگار سرویس موسیقی ایسنا، نوروزخوانی یا بهارخوانی، گونه‌ای از آوازخوانی است که از گذشته در ایران رواج داشته است. خاستگاه این گونه آوازخوانی بیشتر در استان‌های مازندران و گیلان است و در حال حاضر این مراسم به‌صورت محدود در برخی نقاط ایران برگزار می‌شود.
معمولا افرادی که نوروزیه‌ها را می‌خوانند مژدگانی دریافت می‌کنند.
مثلا نوروزخوانان مازندران این ترانه را می‌خوانند:
باد بهاران آمده / نوروز سلطان آمده / مژده دهید ای دوستان / این سال نو باز آمده ...
در دماوند نوجوانان ترانه‌های نوروزی می‌خوانند و خبر از آمدن نوروز می‌دهند. ترانه آن‌ها نیز این‌گونه است:
قدم قدم آیم بیرون / آیم خدمت آقایون / چه از پیر و چه از جَون / نوروز سلطان آمده / گل در گلستان آمده ...
معمولا مقدم نوروزخوانان را با نقل و شیرینی گرامی می‌دارند و نوروزخوانان هم سینی بزرگی در دست می‌گیرند و نقل و نبات در آن قرار می‌دهند.
گروه دیگری از نوروزخوانان در مناطق مختلف، اسفند به نخ می‌کشند تا در سال نو از چشم‌زخم در امان باشند و این‌گونه می‌خوانند:
بهار آمد بهار آمد خوش آمد / علی با ذوالفقار آمد خوش آمد / عید نوروز شما مبارک / ماه و سال و هفته و روز شما مبارک / جناب جبریل آن نامه آورد ...
در شهرها و روستاهای استان اردبیل هم نوروزخوانان از روستاها به شهرها می‌آیند و آمدن نوروز را خبر می‌دهند.
انتهای پیام
نظرات