نام «اومبرتو اکو» با رمان «نام گل سرخ» گره خورده، اما او خود را فیلسوفی می‌دانست که تنها آخر هفته‌ها رمان می‌نویسد.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اومبرتو اکو که یکی از برجسته‌ترین نویسندگان ادبیات مدرن ایتالیا محسوب می‌شود‌، شامگاه جمعه (30 بهمن) پس از تحمل طولانی‌مدت بیماری سرطان، در سن 84 سالگی بدرود حیات گفت.

در این گزارش نگاهی خواهیم داشت به رویدادهای مهم زندگی و آثار و سبک ادبی این چهره سرشناس ایتالیایی.

نام خانوادگی اکو برگرفته از مخفف عبارتی ایتالیایی به معنی «هدیه‌ای از آسمان‌ها»ست که یکی از مقامات زادگاه این خاندان، به پدربزرگ اومبرتو اعطا کرد. اکو در خانواده‌ای کاتولیک بزرگ شد‌. پدرش دوست داشت حقوق بخواند، اما او در عوض به تحصیل رشته ادبیات و فلسفه قرون وسطی در دانشگاه تورین مشغول شد.

اکو پس از تحصیل در دانشگاه، به عنوان دبیر فرهنگی در تلویزیون دولتی ایتالیا (RAI) مشغول به فعالیت شد و در دانشگاه تورین به تدریس پرداخت. او بنیان‌گذار دپارتمان علوم رسانه‌ای در دانشگاه جمهوری سن مارینو بود.

اواخر دهه 1950 بود که به حوزه نشانه‌شناسی قدم گذاشت و در دهه 1970 به عنوان استاد این رشته در دانشگاه بولونیا مشغول به کار شد. اکو سال‌ها به عنوان استاد میهمان در دانشگاه‌های کلمبیا و هاروارد تدریس می‌کرد.

او که تا دهه بعدی زندگی‌اش مقالات و آثار زیادی را در این حوزه به چاپ رساند، با انتشار رمان «نام گل سرخ» شهرتی جهان برای خود کسب کرد. «نام گل سرخ» داستانی جنایی و رازآلود را در صومعه‌های قرون وسطای ایتالیا روایت می‌کند. نشانه‌شناسی‌، تحلیل‌های انجیلی‌، مباحث مربوط به قرون وسطی و تئوری‌های ساختارگرا در این اثر اکو مشهود هستند و طی دهه‌های اخیر مورد نقد و بررسی قرار گرفته‌اند.

کتاب معروف اکو در سال 1986 توسط «ژان - ژاک آنو» به فیلمی سینمایی تبدیل شد که «شان کانری» و «کریستین اسلیتر» در آن نقش‌های اصلی را ایفا کردند. اقتباس سینمایی این اثر هم به فروش میلیونی آن کمک بسیاری کرد.

اکو در سپتامبر 1962 با «رنیت رمج» معلم آلمانی هنر ازدواج کرد و صاحب یک پسر و یک دختر شد. او زندگی‌اش را در شهر میلان و خانه‌ای در نزدیکی شهر اوربینو سپری می‌کرد. خانه او در میلان، کتابخانه‌ای با 30 هزار جلد کتاب دارد و 20 هزار جلد کتاب دیگر هم در خانه اوربینو نگهداری می‌شود.

رمان‌های این نویسنده مملو از اشارات چندزبانه و سطح بالا به ادبیات و تاریخ ملل مختلف هستند. او از «جیمز جویس» و «خورخه لوییس بورخس» به عنوان بزرگترین نویسندگان مدرنی نام می‌برد که بر کارهایش تاثیر گذاشتند.

شخصیت‌های اکو اغلب با جریان‌های رازآلود و انجمن‌های سری در ارتباط هستند، تا جایی که وقتی «دن براون» رمان معروف «رمز داوینچی» خود را در سال 2003 منتشر کرد‌، بسیاری نمونه مشابه آثار پرفروش اولیه او را در کارهای براون دیدند.

آخرین کتاب اکو «شماره صفر» نام دارد که به مقوله روزنامه‌نگاری پرداخته است. او سال‌های زیادی را در این حوزه مشغول به کار بود و مرتبا مقالاتی را برای نشریات ایتالیایی به نگارش درمی‌آورد.

آثار اکو به بسیاری از زبان‌های دنیا ترجمه شده و طرفداران بین‌المللی دارد. «آونگ فوکو»، «جزیره روز گذشته»، «پائودولینو» و «گورستان پراگ» از دیگر آثار حائز اهمیت این نویسنده ایتالیایی هستند. او در حوزه ادبیات کودک هم قلم می‌زد. از جمله کارهای او در این زمینه می‌توان به «سه فضانورد» اشاره کرد که در سال 1989 به چاپ رسید. «اثر گشوده»، «نظریه نشانه‌شناسی»، «نشانه‌شناسی و فلسفه زبان»، «نقش خواننده» و «حدود تاویل» از کارهای اومبرتو اکو در زمینه فلسفی هستند.

انتهای پیام