بیست سال از کشت تجاری محصولات کشاورزی حاصل از مهندسی ژنتیک در جهان میگذرد و طی این مدتها هزاران مستند و مقاله علمی بر ایمنی و سودمندی این محصولات از جنبههای مختلف سلامت و امنیت غذایی، حفظ محیط زیست و توسعه کشاورزی مهر تایید زدهاند.
به گزارش سرویس فناوری ایسنا، دکتر مطهره محسن پور، رییس بخش انتقال ژن و ایمنی زیستی پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی در سخنرانی خود در همایش «مهندسی ژنتیک و محصولات تراریخته در خدمت محیط زیست، امنیت غذایی و سلامت انسان» که 30 دی ماه سال جاری در پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست فناوری برگزار شد با ارائه مستندات و مقالات علمی معتبر گفت: محصولات تراریخته به تنوع زیستی در سطوح مختلف محصول، مزرعه و ... کمک میکند.
وی، کشاورزی را فرایند اهلی کردن گیاهانی دانست که حاوی ژنهای غیرمفید بودند و در این فرایند یعنی کشاورزی به ارقام بهتری از نظر تنوع تبدیل شدند.
محسن پور تصریح کرد: مفهوم مهندسی ژنتیک همان مفهوم کشاورزی است یعنی انتقال صفات مطلوب از گونههای سنتی و تبدیل آنها به ارقامی که ضمن کمک به حفاظت از محیط زیست، سودآوری اقتصادی دارند و با هدف افزایش راندمان تولید این کار صورت میگیرد.
در دنیا دهها هزار گونه گیاهی وجود دارد که از این بین چهار محصول گندم، ذرت، برنج و سیب زمینی یک دوم غذای جهان و 15 محصول دیگر دو سوم غذای کشور را تامین میکند.
وی با اشاره به یک متاآنالیز انجام شده بر روی تنوع ژنتیکی ارقام زراعی در دورههای مختلف که حاصل بررسی 20 مقاله علمی معتبر بود نشان داد که تنوع ژنتیک در محصولات زراعی روند مشخصی ندارد به طوری که در سال 1950 تا سال 1960 یک کاهش شدید و بعد از آن روند افزایشی نشان داده است.
یکی از نگرانیهایی که درباره محصولات تراریخته وجود دارد این است که از آنجا که این محصولات حاوی خصوصیات کشاورزپسند هستند، بنابراین کشاورزان ترجیح میدهند این محصولات را کشت کنند و باعث کاهش تنوع زیستی شوند. مطالعات علمی صورت گرفته در این زمینه نشان داد که در سال 1995 تا سال 2000 که 72 درصد از اراضی کشت پنبه را پنبه تراریخته تشکیل میداد به جای کاهش تنوع کاهش یکنواختی (افزایش تنوع) مشاهده شد و 28 درصد کاهش یکنواختی پنبه گزارش شد. مطالعه دیگری که بر روی 312 گونه انجام شده بود نشان داد که محصولات تراریخته میتوانند ژنهای مفید را وارد چرخه استفاده کرده و باعث افزایش تنوع زیستی شوند.
رئیس بخش انتقال ژن پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی با اشاره به پروژه برنج مقاوم به خشکی از طریق معماری سیستم ریشه که در آن ژنهای مقاوم به خشکی ارقام وحشی برنج که دارای سیستم ریشه قوی هستند به ارقام زراعی منتقل میشود گفت: ما میتوانیم ژنهایی را که در طبیعت در گیاهانی که هیچ وقت به دلیل عدم استفاده برای تولید محصول دیده نمیشوند در ارقام زراعی استفاده کنیم که این برتری محصولات تراریخته را نشان میدهد ولی به دلایل ناکافی و ناآگاهانه با این محصولات مخالفت میشود.
مساله دیگری که در مورد محصولات تراریخته وجود دارد، مساله جریان ژن یا انتقال ژن است که مخالفان آن را فرار ژن مینامند.
دکتر محسن پور با اشاره به مطالعهای که در مکزیک انجام و در آن ادعا شده ژنهای ارقام تراریخته ذرت در ارقام ذرت در کوههای دور افتاده مشاهده شده است گفت: ویراستاران مجله نیچر مستندات علمی را برای توجیه انتشار این مقاله کافی ندانسته و نتایج را ناشی از آلودگیهای نمونههایی دانسته اند که مورد مطالعه قرار گرفته است.
تنوع در سطح مزرعه بر روی موجودات غیرهدف و علفهای هرز از موارد دیگری است که در مورد محصولات تراریخته مطرح است. موجودات خاک موجوداتیاند که در چرخه نیتروژن و نقل و انتقال عناصر خاک نقش مفیدی دارند. ملاحظاتی در این زمینه ابراز شده است که مدعی شدهاند که ترکیبات از ریشه این گیاهان وارد خاک شده و روی ترکیب میکروارگانیسمها و ترکیبات خاک اثر میگذارند.
محسن پور با اشارهای به مقالات علمی متعدد گفت: محتوای تمام این مقالات علمی نشان میدهد که هیچ اثر جانبی، تغییر در جمعیت میکروبی، تغییر در فعالیت عملکردی در این زمینه مشاهده نشده است و این ملاحظات نیز موردی ندارند.
ادعای دیگری که وجود دارد این است که استفاده از محصولات تراریخته باعث ایجاد علفهای هرز مقاوم به علف کش میشود. مقاوم شدن علفهای هرز با به کارگیری علفکش مسالهای است که همیشه وجود دارد، بنابراین ارائه راهکار مناسب برای حل آن لازم است و نبایستی با استفاده از این مسائل گیاهان تراریخته را محکوم کرد.
طبق گزارش رئیس بخش مهندسی ژنتیک و ایمنی زیستی پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی نخستین گزارشی که در مورد تحمل به علف کش ارائه شده مربوط به سال 1964 است که در آن سال هیچ محصول تراریختهای وجود نداشته و نخستین مورد گزارش شده در خصوص مقاومت به علفکش گلایفوسیت در سال 1996 در استرالیا گزارش شده است که در آن سال حتی یک وجب محصول مقاوم به گلایفوسیت تولید نشده بود؛ پس بهانه مقاومت به علف کش ملاحظه مشروعی در مورد محصولات تراریخته محسوب نمیشود.
مورد دیگر حشرات غیرهدف است که ادعا میشود محصولات تراریخته باعث از بین رفتن این حشرات میشود.
به گزارش مرکز اطلاعات بیوتکنولوژی، محسن پور در این خصوص گفت: در مهندسی ژنتیک ما قادر به طراحی انواع مختلف پروتئین Cry بر حسب گونه حشره موردنظر هستیم که نمیتواند در حشرات غیرهدف تاثیری ایجاد کند. در حالی که در صورت عدم استفاده از محصولات تراریخته، استفاده از آفت کشهای شیمیایی استمرار خواهد داشت که در این صورت علاوه بر اثرات جانبی اثبات شده فراوان آن موجب از بین رفتن همه حشرات هدف و غیرهدف نیز خواهد شد.
استفاده از زمین برای تامین غذای جمعیت رو به رشد جهان دیگر مسالهای است که باید بررسی شود. با استفاده از زمینهای کشاورزی که در حال حاضر وجود دارد بدون شک بخش بزرگی از جمعیت گرسنه خواهند ماند.
عضو هیات علمی پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی در این خصوص به محدود شدن منابع در اثر تغییر کاربری زمین اشاره کرد و گفت: از بین رفتن تنوع زیستی اکوسیستمی با تبدیل شدن آنها به زمینهای کشاورزی جهت تامین غذا، گسترش فضای شهری و افزایش جمعیت را به دنبال خواهد داشت که با وارد شدن سموم و علفکش و سایر آلودگیها به اکوسیستم و آلوده کردن آب و خاک باعث فاجعه زیست محیطی خواهد شد. وی در خاتمه تاکید کرد که استفاده از محصولات تراریخته راهکاری موثر در حفاظت از تنوع زیستی و محیط زیست است و بر متولیان محیط زیست است که به سرعت توانمندی لازم در استفاده از این نوع محصولات را کسب و برای ترویج آن اهتمام کنند.
انتهای پیام
نظرات