جمال‌الدین اکرمی گفت: موضوع عشق در رمان نوجوان می‌تواند با اجتناب از نگاه احساسی به عنوان مقوله‌ای کاملا انسانی که خشونت‌شکن است، مطرح شود.

این نویسنده ادبیات کودک و نوجوان با اشاره به وجود خط قرمز‌ها در پرداختن به مقوله عشق در ادبیات نوجوان، در گفت‌وگو با خبرنگار ادبیات ایسنا اظهار کرد: عشق می‌تواند انگیزه‌ باشد و با کنترل حس بلوغ، محرکی را پدید آورد برای شناخت هویت خویشتن و به دست آوردن دل دیگران. بدین ترتیب فرد با از خود گذشتگی و فداکاری که درون‌مایه عشق واقعی است انگیزه‌ای برای بروز حس‌های انسانی را در خود شکل می‌دهد.

او افزود: هر کتابی یک درون‌مایه دارد. در حال حاضر محدودیت و خط قرمزها برای پرداختن به مسئله و موضوع عشق باعث شده است که بیش‌تر بچه‌های ما به ژانر وحشت و ادبیات جادویی تمایل پیدا کنند چون درون‌مایه چنین داستان‌هایی برای آن‌ها هیجانی را ایجاد می‌کند که این هیجان برای آن‌ها لذت‌بخش است، در حالی که عشق به عنوان یک درون‌مایه انسانی از ادبیات این گروه سنی حذف شده است. بنابراین می‌بینیم به سادگی به سمت رمان‌های «جادویی» که شکل ساده آن «هری‌ پاتر» است، می‌روند.

اکرمی با طرح این سوال که یک جامعه چقدر باید از واقعیت‌های زندگی خود دور شده باشد که نتواند با موضوعات انسانی به سمت نوجوان خود برود، گفت: ما در حوزه رمان‌های بومی هم بسیار محروم‌ هستیم، بنابراین نوجوان ما با خواندن این رمان‌ها هیچ لذتی نمی‌برد، چون به رمان‌هایی با اسامی خارجی عادت کرده است. یعنی محرومیت‌های تألیفی داخل از یک طرف و غلبه ترجمه بر تألیف باعث شده است که نوجوانان ما رفته رفته از آثار تالیفی بیش‌تر فاصله بگیرند. به عبارتی نوجوانان ایرانی آگاهانه یا ناآگاهانه از فضاهای ایرانی حذف می‌شوند.

این نویسنده تصریح کرد: عشق هم با خط قرمزهایی روبه‌روست و هم با تحریم‌هایی مواجه. بنابراین بچه‌ها به سمت رمان‌های بزرگسالان که در آ‌ن‌ها عشق پررنگ‌تر است می‌روند. در حالی که اگر منِ نویسنده دچار سانسور نشوم چنین موضوعی پیش نمی‌آید. در شرایط کنونی بخشی از اثر یک نویسنده به واسطه ممیزی و بازبینی منع می‌شود و بخشی از آن توسط خود نویسنده حذف می‌شود.

او در ادامه گفت: اخیرا کتاب «غریبه و دریا»ی من توسط کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان برای چاپ مورد تأیید قرار گرفت، در حالی که این اثر دو - سه بار به سبب وجود همین موضوع «عشق» برگردانده شده بود. من با طرح کم‌رنگ موضوع عشق بدون آن‌که بخواهم این موضوع را به طور کامل حذف کنم کتاب را به ناشر سپردم. اگرچه طرح عشق در آن خیلی پررنگ نیست اما به نظرم بهتر از نبودن آن است.

اکرمی افزود: یکی از درون‌مایه‌هایی که مورد پذیرش بچه‌هاست و می‌تواند تجربه خالصی از زندگی را به آن‌ها ارائه دهد و آنان را برای آینده مهیا سازد موضوع عشق است. حداقل هر انسانی در جریان زندگی خود یک بار این موضوع را تجربه کرده و می‌کند. عشق نیاز آینده نوجوانان است که نباید آن را نادیده گرفت. اگرچه نباید نسبت به این موضوع به صورت احساسی رفتار کرد چرا که در نهایت هر نحوه برخورد احساسی با این مقوله محکوم به فروپاشی است. اما هستند نویسندگان توانمندی که در شرایط فعلی هم به موضوع عشق می‌پردازند.

او «هامون و دریا» و «جنگ که تمام شد بیدارم کن» از نوشته‌های عباس جهانگیریان را از نمونه‌های موفق پرداختن به موضوع عشق در ادبیات نوجوانان دانست و گفت: در این آثار نویسنده با قلمی روان و به صورتی ملایم بدون این‌که احساسات نوجوانان را تحلیل کند به گونه‌ای کاملا منطقی به مقوله عشق پرداخته است. عشق در این آثار انگیزه‌ای است برای تکامل روح، انسانی‌تر شدن و رسیدن به مفهوم واقعی انسانیت.

انتهای پیام