تیمی بین‌المللی از دانشمندان موفق به شناسایی نوعی میکروارگانیسم در اعماق دریا شده‌اند که طی بیش از دو میلیارد سال، هیچ تکاملی نیافته‌ است.

به گزارش سرویس علمی ایسنا، در این تحقیق که به سرپرستی محققان دانشگاه کالیفرنیا در لس‌آنجلس انجام شد، باکتری‌های سولفور بسیار ریزی با قدمت 1.8 میلیارد سال درون سنگ‌های مناطق ساحلی غرب استرالیا شناسایی شدند.

با استفاده از فناوری پیشرفته مشخص شد که این باکتری‌ها درست مشابه باکتری‌های همان منطقه با قدمت 2.3 میلیارد سال هستند؛ این بدان معناست که این باکتری طی بیش از دو میلیارد سال دستخوش هیچگونه تغییری نشده است و عدم‌تکامل این موجود، از نظریه تکامل داروین پشتیبانی می‌کند.

هر دو مجموعه باکتری باستانی، از باکتری سولفور مدرن که در گل و لای سواحل شیلی شناسایی شده‌اند، متمایز نیستند.

«جی. ویلیام شوپف» متخصص علوم زمین، سیارات و فضا دانشگاه کالیفرنیا و نویسنده ارشد این تحقیق تأکید کرد: قانون زیست‌شناسی این است که تا زمانی که شرایط فیزیکی و زیستی تغییر نکند، تکاملی رخ نمی‌دهد؛ محیطی که این میکروارگانیسم‌ها در آن زندگی می‌کنند، از حدود سه میلیارد سال بدون تغییر مانده است.

به گفته «شوپف»، این باکتری‌ها به خوبی خود را با محیط بسیار ساده، باثبات و زیستی‌شان وفق داده‌اند و اگر آنها در محیطی زندگی می‌کردند که بدون تغییر می‌ماند، اما خود آنها دچار تکامل می‌شدند، درک محققان از تکامل داروین اشتباه بود؛ با این حال یافته‌های جدید با نظریات داروین مطابقت دارند.

قدمت فسیل‌های این باکتری‌ها به دوران افزایش قابل‌توجه سطوح اکسیژن زمین به نام رویداد اکسایش بزرگ (Great Oxygenation Event) برمی‌گردد و دانشمندان معتقدند، این رویداد بین 2.2 تا 2.4 میلیارد سال پیش رخ داده است.

چنین رویدادی همچنین موجب افزایش قابل‌توجه افزایش سولفات و نیترات شده که این باکتری‌ها را قادر به تکثیر کرده است؛ نیترات و سولفات، تنها مواد مغذی هستند که میکروارگانیسم‌ها برای بقا در محیط گل‌آلود آب دریا به آن نیاز دارند.

محققان از شیوه‌های مختلف برای تحلیل فسیل‌ها از جمله طیف‌سنجی رامان و اسکن میکروسکوپی لیزری هم‌کانون استفاده کردند. این نوع اسکن، فسیل‌ها را در شکل سه‌بعدی بازیابی می‌کند و طیف‌سنجی رامان نیز به دانشمندان امکان مشاهده دقیق درون صخره‌ها برای تعیین ترکیبات و فرآیندهای شیمیایی آن‌ها را فراهم کرد.

جزئیات این دستاورد علمی در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم قابل‌مشاهده است.

انتهای پیام