بررسی حضور و نقش هنرمندان و ورزشکاران سرشناس در امر تبلیغات از جمله مباحثی یود که عده‌ای از کارشناسان این حوزه و همچنین هنرمندان دور یکدیگر جمع شدند تا از نقاط قوت و ضعف آن صحبت کنند.
در این نشست اعلام شد که هنرمندان و ورزشکاران می‌توانند در امر تبلیغات نقش تأثیرگذاری داشته باشند و به اقتصاد کشور کمک کنند، اما از طرفی هم نظراتی مخالف این نظر وجود داشت که بیان شد.
به گزارش خبرنگار رسانه ایسنا، دکتر «برزین ضرغامی»، مدیرکل ارشاد استان تهران، دکتر احسان‌الله حجتی، مدیرکل تبلیغات معاونت امور تبلیغاتی و اطلاع‌رسانی و دکتر شاهین ترکمن، رئیس انجمن صنفی شرکت‌های تبلیغاتی ایران از جمله کارشناسانی بودند که در نشست هم‌اندیشی بررسی نقش هنرمندان و ورزشکاران در تبلیغات حضور داشتند و هر یک نظرات موافق و مخالف خود را در این زمینه ارائه دادند.
در این نشست پرسشی مطرح شد مبنی بر اینکه اگر استفاده از تصاویر هنرمندان و ورزشکاران ممنوع است، چرا در تبلیغ استفاده از تصویر جواد نکونام (کاپیتان تیم ملی فوتبال) برای یک روغن موتور در شهر مشهد اتفاق افتاد و با پخش تیزر تلویزیونی همراه بود، دوگانگی وجود دارد؟
ضرغامی در پاسخ به این پرسش گفت: در حوزه تلویزیون اتفاقاتی می‌افتد و هماهنگی بین تلویزیون و ارشاد وجود ندارد. در حال حاضر تبلیغاتی که در صداوسیما انجام می‌شود، وزارت ارشاد هیچ دخل و تصرفی ندارد و این اتفاق یک چالشی است بین این دو نهاد دولتی و فعلا صداوسیما به هر دلیلی این قانون‌ها را اجابت نمی‌کند، بنابراین من صحبت کلی شما را در استفاده از تبلیغ آقای جواد نکونام در شهر مشهد برای تبلیغ یک روغن موتور کاملا قبول دارم، اما لازم است توضیح دهم که حوزه اختیارات ما به گونه‌ای است که اگر چیزی را در شهر تهران ممنوع کنیم شهرهای دیگر هم باید ممنوع کنند، اما در مجموع حوزه اختیارات ما مربوط به شهر تهران می‌شود.
مدیرکل ارشاد استان تهران همچنین در ادامه این نشست توضیح داد: زمانی که قانونی تصویب می‌شود، معمولا به دلیل اینکه قانون، برگرفته از نیازهای جامعه است بنابراین قانون‌گذار هم موظف است که طبق قانون رفتار کند؛ چرا که هر قانونی که تصویب می‌شود قطعا مطابق با نیازهای جامعه در نظر گرفته شده است. سال 58 قانون ممنوعیت استفاده از تبلیغات به همراه هنرمندان و ورزشکاران تصویب شد که البته شورای عالی انقلاب فرهنگی که نهادی است که مصوباتش به منزله قانون است و مجددا سال 91 این قانون اجرا شد، اما می‌بینیم که هیچ تغییری نکرده است و همان قانون را تصویب کرده‌اند. حتی یکسری ملحقاتی هم به آن اضافه شده است که در آن به بخش زنان و کودکان تأکید شده است.
او ادامه داد: وقتی به این دو قانون نگاه می‌کنیم، به این نتیجه می‌رسیم که همچنان خط قرمزها یا ارزش‌هایی که در آن روز وجود داشته، وجود دارد و همچنان به قوت خود پایدار و باقی مانده است. ما در یک محاسبه باید به این نتیجه بنگریم که خیر و شر جامعه ما به کدام سمت و سو می‌رود و فلان تصمیم، جامعه ما را به کجا می‌برد؟
ضرغامی همچنین تصریح کرد: یکی از سرمایه‌های فرهنگی و مولفه‌های سرمایه فرهنگی بحث اشخاص هستند. وقتی ما این اشخاص را در جامعه خودمان مطرح می‌کنیم، اینجاست که دچار یک پارادوکس می‌شویم و این سوال‌ها مطرح می‌شود که آیا واقعا شخصیت‌های فرهنگی را تعریف کرده‌ایم؟ آیا مولفه‌های یک شخصیت فرهنگی را محاسبه کرده‌ایم؟ و آیا می‌دانیم شخصیت‌های فرهنگی براساس کدام مولفه‌ها هستند؟ امروز ما با یک موضوعی مواجه شدیم و آن بحثی است که بعضی از دوستانی که شخصیت فرهنگی شده‌اند و نمی‌دانند که جامعه آن‌ها را به عنوان شخصیت فرهنگی قبول دارد یا نه، ما بتوانیم از آن‌ها به عنوان تبلیغ محصولات استفاده کنیم؛ ضمن اینکه خط قرمزهایی هم قطعا وجود دارد و نباید از شخصیت‌ها استفاده ابزاری شود. لذا ما در پی این اتفاق با یک "چه باید کردی" در جامعه مواجه شده‌ایم که به عنوان مثال سازمان‌های متولی امور فرهنگی ما در این موضوع چه چیزی هستند و چه چیزی باید باشند.
مدیرکل ارشاد استان تهران در همین راستا اضافه کرد: قاعدتا اگر بخواهیم به بحث قانونی برگردیم، باید مولفه‌هایمان را مجددا با یک نگاه روش‌شناسی نگاه کنیم. وقتی قرار می‌شود یک کار تبلیغاتی و پژوهشی انجام دهیم، باید چند کلیدواژه و مفهوم وجود داشته باشد که ما همان مفاهیم و کلیدواژه‌ها را مجددا تعریف کنیم و مفهوم را به مصداق تبدیل کنیم.
وی تأکید کرد: اگر قرار باشد اتفاقی در جامعه رخ بدهد باید مفاهیم‌مان را حتما به مصادیق تبدیل کنیم.
او همچنین در خصوص حضور هنرمندان و ورزشکاران طی این سال‌ها در امر تبلیغات گفت: ما طی این سال‌ها و این روزها کم و بیش در این زمینه تجربیاتی کسب کرده‌ایم و مشاهده کردیم که بعضی از دوستان در حوزه‌های مختلف بویژه در حوزه هنر و ورزش فعالیت‌هایی داشتند که جامعه هم به آن‌ها اعتماد کرده است. بر این اساس ما می‌دانیم که حوزه تبلیغات عملا بین هفت الی هشت سال اخیر در ایران رونق گرفته است و شرکت‌های زیادی وارد این حوزه شده‌اند. در حال حاضر هم که در این نشست حضور داریم درست است که مدت طولانی در وزارت ارشاد بودیم، اما مدتی از وزارت ارشاد رفتیم و پس از هشت سال دوباره برگشتیم. اگر طی این مدت دغدغه دوستان هنرمند و ورزشکار را نداشتیم حتما دور هم جمع نمی‌شدیم تا در جریان این صحبت‌ها قرار بگیریم.
ضرغامی سپس خطاب به بهرام رادان و نکته‌ای که در صحبت‌هایش اشاره کرد، گفت: نکته‌ای که آقای رادان فرمودند مشکلی نیست من می‌خواهم بگویم اتفاقا برای منی که مجری قانون هستم مشکل است، مشکل از این نظر که یک بند قانونی مقابل من گذاشته می‌شود و من نمی‌توانم از خودم اجتهاد کنم. قطعا نگاه من هم کنار شماست. به عنوان مثال خیلی از افراد جامعه به دنبال این هستند که شما چه لباسی می‌پوشید و یا دختر دبیرستانی من از خانم مهناز افشار و پوششی که دارد خوشش می‌آید و به این بازیگر نگاه می‌کند و شاید نمی‌توان کاری هم کرد، حتی اگر من مخالفش باشم. ولی اینجا که شما می‌فرمایید ما نیستیم دیگر شما نمی‌توانید تصمیم بگیرید که هستیم یا نیستیم، بلکه این جامعه است که باید تصمیم بگیرد. ما وارث یک موضوعی هستیم که دوستان قبلی به هر دلیلی وارد آن نشدند.
او در بخش دیگری از این نشست مطرح کرد: آیا وقتی یک فوتبالیست در حوزه فوتبال صاحب سبک می‌شود، می‌تواند در سایر حوزه‌های اجتماعی و اخلاقی هم صاحب سبک شود؟ ما باید در این زمینه کمی کمک کنیم. به عنوان مثال وقتی یک فیلم سینمایی در تلویزیون تبلیغ می‌شود، شاید هیچ کدام از افراد آن را نبینند، ولی زمانی که یک بیلبورد و پوستر تبلیغاتی در بزرگراه مدرس و ورودی هفت تیر نصب می‌شود هر کسی که فکرش را بکنید از مرجع تقلید گرفته تا افراد دیگر آن پوستر را می‌بینند و ما باید پاسخگو باشیم. پس بگذارید ملاحظاتی که در حوزه اجرا وجود دارد با کمک شما آنچه که تنظیم می‌کنیم یک متن کامل و جامع باشد. نگاه دولت این گونه نیست که محدودسازی کنیم، بلکه ما نمی‌خواهیم بی‌قانونی کنیم؛ چرا که به نظرم هرچه که طی این 28 سال کشیده‌ایم از بی‌قانونی بوده است. ما باید ضمن قانون، نگاه‌های دولت را هم دخیل کنیم.
به گزارش ایسنا، در ادامه این نشست دکتر احسان‌الله حجتی، مدیرکل تبلیغات معاونت امور مطبوعاتی و اطلاع‌رسانی طی سخنانی بیان کرد: نکته‌ای که آقای مازیار ناظمی به آن اشاره کردند نکته ظریف و زیبایی است، چرا که ایشان گفتند متأسفانه ما در بخش حضور هنرمندان و ورزشکاران‌مان در امر تبلیغات از مشاور استفاده نمی‌کنیم و آقای حسین رضازاده را مثال زدند. این پرسش مطرح می‌شود که آقای ضرغامی، مدیرکل محترم ارشاد استان تهران چرا در اینجا دیدیم که در صداوسیما اتفاقاتی می‌افتد و به عنوان مثال در شهر مشهد هم تبلیغاتی در خصوص یک نوع روغن موتور با حضور جواد نکونام استفاده می‌شود. اگر شما یک مشاور داشته باشید در زمینه تبلیغات قطعا به بیراهه نمی‌روید. اگر این سوال از آقای ضرغامی پرسیده می‌شد و ایشان پاسخ می‌دادند به دلیل اینکه سابقه طولانی‌مدتی در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دارند و از قدیمی‌های ارشاد هستند. این سوال، سوالی نیست که از دکتر ضرغامی پرسیده شود چرا که نکته، خیلی کوچک و در عین حال مهم است.
وی در ادامه در زمینه انتقاداتی که برخی هنرمندان نسبت به ممنوعیت حضورشان در تبلیغات داشتند، بیان کرد: ما برای وصل کردن آمده‌ایم، نه برای فسخ کردن. من ابتدای صحبت‌هایم به این نکته اشاره کردم و گفتم ماجرای حضور هنرمندان و ورزشکاران در امر تبلیغات یک تلاقی بین فرهنگ و اقتصاد است. جا دارد بگویم جناب آقای رادان عزیز، اگر قرار بر این بود که ما این قانونی را که وجود دارد رهایش کنیم و ادامه بدهیم، اینجا ننشسته بودیم و قطعا بدانید که ما به دنبال این نیستیم که 36 سال بعد یکسری افراد بنشینند و همین حرف‌ها را بزنند. اتفاقا این حرف‌ها مهم است، پس بگذارید یک بار داد بزنیم و به نتیجه برسیم که دیگر این حرف‌ها تکرار نشود.
حجتی همچنین در ادامه صحبت‌هایش تأکید کرد: اعتقاد ما بر رشد و ترقی صنایع داخلی کشورمان است و قطع به یقین مقابلش را نگرفته‌ایم، اتفاقا در جاهایی سعی می‌کنیم آن را هل بدهیم، اما در عین حال اعتقادمان این است که اگر قرار است اتفاقی بیفتد باید درست بیفتد. در اینجا لازم است یک نقل قول از یکی از دوستانم داشته باشم و آن هم این است که ممنوع کردن حضور هنرمندان و ورزشکاران در امر تبلیغات با شتاب اتفاق افتاد، پس نگذارید آزاد کردنش هم با شتاب اتفاق بیفتد؛ چرا که این اتفاق باعث درگیری‌هایی شد که در حال حاضر هفت الی هشت سال است که عزیزانی با این ماجرا درگیر هستند. اگر قرار است این مسئله آزاد شود که انشاءالله هم آزاد می‌شود. نگاه دولت و حداقل معاونت مطبوعاتی این است که تا جایی که می‌شود این امر را سهل کند و به بخش اقتصادی داخلی کشور با دقت و ضابطه کمک کند اما گویا من در این جلسه با صحبت‌هایی که ارائه شد، بتمن قصه شدم و ما آمده‌ایم که بگویم که تبلیغات نکنید، ببندید و دست تولیدکنندگان خارجی را هم از پشت بسته‌ایم. خیر این گونه نیست، این اقدام یک تعامل می‌خواهد که این تعامل باید بر مبنای یک تفکر باشد نه اینکه بر مبنای احساس تلقی شود.
حجتی در بخش دیگری از صحبت‌هایش مطرح کرد: حمل بر بی‌ادبی من نکنید، نمی‌دانم چرا زمانی که با هم هم‌اندیشی می‌کنیم دچار یک سندرم خاصی می‌شویم که البته حق هم داریم، چرا که فرصتی برای بیان نداریم. من طی این چند ساعتی که با دوستان صحبت کردم چیزهای زیادی از آن‌ها یاد گرفتم که قطعا در جلسه کمیته مرکزی همین صحبت‌ها را مطرح می‌کنم تا بتوانیم تصمیم بگیریم، اما انتظار من بیشتر از این حرف‌ها است. من انتظارم این است که کوتاه و مختصر بدون اینکه احساس‌مان را دخیل کنیم که البته احساسی هم باشد مشخصا نظرات‌مان را بیان کنیم و بگوییم که به عنوان مثال منِ هنرمند اعتقادم بر این است. من خودم شخصا پس از چندین ساعت گفت‌وگو در این جلسه هنوز نفهمیدم بالاخره ورزشکاران می‌توانند تبلیغ کنند یا خیر. ما در این جلسه از مرحوم تختی مثال زدیم که حاضر نشد وارد تبلیغات شود، اما آیا این یک فضیلت است یا نیست؟ اگر فضیلت است پس بقیه هم نباید انجام دهند. بالاخره ما باید بدانیم که چه تصمیمی می‌خواهیم بگیریم.
مدیرکل تبلیغات معاونت مطبوعاتی و اطلاع‌رسانی در ادامه صحبت‌هایش در جلسه هم‌اندیشی بررسی نقش هنرمندان و ورزشکاران در امر تبلیغات به قانون روزآمد تأکید کرد و گفت: قانون تبلیغات متأسفانه یا خوشبختانه سال‌ها بر زمین مانده بود. طی یکی دو سال اخیر به کمک برخی همکاران، از نظرات انجمن و اساتید استفاده کردیم و امیدواریم که یک وضعیت خوبی در این زمینه به سرانجام برسد. تنها خواهشم این است که نکات مربوط به این بحث را کوتاه و مختصر بیان کنید تا در جلسات بعدی حتما به آن‌ها رسیدگی شود.
وی سپس به استفاده ابزاری از هنرمندان و ورزشکاران و تعبیر نادرستی که از این ماجرا برداشت شده بود، اشاره کرد و گفت: طی جلسه احساس کردم یک سوءتعبیر پیش آمده است. زمانی که از استفاده ابزاری سخن گفتیم، نگاه‌ها به این موضوع برگشت؛ به اینکه آقایان متوجه نیستند و خانم‌ها نمی‌فهمند. در حالی که اصلا بحث این نبوده و خواهش می‌کنم از دوستانی که در جلسه حضور دارند، من کارمند دولت هستم شما باید از وقت‌تان بگذارید. ما طی یک هفته آینده دو-سه جلسه خواهیم داشت، حداقل در آنجا شاید بتوانیم خیلی راحت‌تر صحبت کنیم. به عنوان مثال شاید آقای رادان یک چیزهایی در ذهنش باشد که به خاطر اصحاب رسانه نخواهد بگوید، اما در جلسه راحت‌تر حرف می‌زنیم. در نتیجه خواهشم از دوستان این است که حتما در جلسه حضور داشته باشند. در عین حال نگاهی که به این قضیه وجود دارد به سرانجام رساندن امر تبلیغات با حضور هنرمندان و ورزشکاران است، اما باید در یک چارچوب درست اتفاق بیفتد.
حجتی در بخشی دیگر از این نشست خاطرنشان کرد: ما می‌خواهیم از شخصیت‌های فرهنگی در تبلیغات استفاده کنیم، یعنی می‌خواهیم در بخش فرهنگ و اقتصاد کشورمان نزدیکی بیشتری ایجاد کنیم و باید به این موضوع توجه کنیم که چگونه می‌توانیم تقابلی را که ممکن است پیش بیاید به یک فرصت و تعامل سازنده تبدیل کنیم. ما مجری قانون هستیم و در ارتباط با قانون پیشنهادهایی را ارائه می‌دهیم. در حال حاضر لایحه قانون تبلیغات که ماحصل کار 10 الی 11 سال همکاران پیش از من است که در حال حاضر در کمیسیون لوایح دولت بخش‌های انتهایی‌اش را می‌گذراند که ما در آنجا در این موارد خاص ممنوعیتی که در سال 58 دیده شد را به این صراحت مطرح نکردیم.
وی سپس تأکید کرد: گاهی این ماجرا یک تقابل و یا یک تضادی را ایجاد می‌کند و ما سعی کردیم در آنجا به گونه‌ای مطرح کنیم که این اتفاق نیفتد. حالا اینکه چقدر موفق خواهیم شد باید ببینیم این طرح در دولت مطرح خواهد شد و سپس به مجلس خواهد رفت و در نهایت امیدواریم که کمترین تغییر را داشته باشد.
او در ادامه عنوان کرد: زمانی بود که از هنرمندان و ورزشکاران استفاده‌هایی برای تبلیغ برخی کالاها و خدمات ارائه می‌شد که در یک برهه‌ای از زمان این ممنوعیت برایش ایجاد شد. بنابراین اتفاقی در این میان می‌افتد که به نظرم باید کمی آن را روشن کنیم. قانون‌گذار در قانون گفته است که شخصیت فرهنگی هم فرهنگ را در برمی‌گیرد و هم هنر را و اگر از شخصیت فرهنگی صحبت می‌کنیم، بدین معنی است که همه هنرمندان را دارای شخصیت فرهنگی می‌دانیم؛ بنابراین انتظار ما از دوستان این است که در ارتباط با این موضوع خیلی روشن و شفاف صحبت کنند که ما هم دستمان باز باشد و نظرات‌شان را در کمیسیون‌های تخصصی مطرح کنیم.
وی ادامه داد: در یکی از قانون‌ها استفاده ابزاری از زن، مرد و کودک درج شده است و چندین‌بار هم به آن اشاره شده، اما هیچ تعریف مشخصی از این مطلب ارائه نشده است و تعریف روشن و واضحی در این زمینه نداریم، اما متوجه می‌شوید که معنی‌اش چه می‌شود.
حجتی در پایان صحبت‌هایش مطرح کرد: بنده به عنوان یک ایرانی که ارادت ویژه‌ای به فرهنگ و هنر کشورم و افرادی که در این حوزه کار می‌کنند دارم، اعتقادم بر این است که هنرمند ما نباید ابزاری برای کالا باشد. به نظرم این موضوع جای بحث زیادی دارد. ما باید در این زمینه به دنبال این باشیم و ببینیم چقدر می‌توانیم هم‌افزایی ایجاد کنیم.
به گزارش ایسنا، شاهین ترکمن، رئیس انجمن صنفی شرکت‌های تبلیغاتی ایران از دیگر سخنرانانی بود که در هم‌اندیشی بررسی نقش هنرمندان و ورزشکاران در امر تبلیغات نظراتی را ارائه داد.
ترکمن در ابتدای صحبت‌هایش خاطر نشان کرد: در جلسه‌ای که گذشته، دوستان در صحبت‌هایشان تأکید کردند که مشکلی وجود ندارد و ما مشکل را ساخته‌ایم؛ اما من می‌خواهم بگویم مشکل وجود دارد و نباید از آن بگذریم. این مشکلات در طول زمان برای شما و برای کسانی که کار تبلیغات انجام می‌دادند وجود داشته و دارد، پس باور کنید که مشکل وجود دارد و ما باید راه حل آن را پیدا کنیم. در قدم اول برای پیدا کردن راه حل مشکل ابتدا باید تعریف‌مان را درست کنیم. شاید تعریف ما از این پدیده درست نباشد. ما مرتب می‌گوییم چهره‌های فرهنگی و در این زمینه بحث می‌کنیم. ما قرار نیست از چهره‌های فرهنگی استفاده تبلیغاتی کنیم، بلکه ما یکسری چهره‌های هنری و ورزشی داریم که در اجتماع تأثیرگذار هستند و تعریف آن‌ها با چهره‌های فرهنگی موضوع را تغییر می‌دهد. وقتی یکسری چهره‌های هنری و ورزشی داریم، قطعا نباید موجودیت و تعریف آن‌ها را عوض کنیم. یکسری چهره‌های شاخص تأثیرگذار اجتماع هستند که جنس‌شان هنری یا ورزشی است و یا جنس دیگری دارند، ولی در حال حاضر ما در رابطه با این دو حوزه صحبت می‌کنیم و می‌گوییم چهره‌های هنری و ورزشی می‌توانند تأثیرگذار باشند و آیا تأثیراتشان خوب است یا بد است.
وی در ادامه عنوان کرد: پشتوانه اینکه چهره‌های هنری و ورزشی رشد کرده‌اند خود ما هستیم. ما خودمان آن‌ها را بوجود آورده‌ایم، پس باید بتوانیم از آن‌ها استفاده کنیم؛ چرا که این چهره‌ها سرمایه ملی ما هستند که در امر توسعه اقتصادی کشور و رشد آن قابلیت استفاده دارند. اما حالا اینکه ما چه تعریف‌هایی از این موضوع کردیم و می‌خواهیم بدانیم خواص و مضرات این قضیه چیست، باید بررسی شود. ترس ما این است که وقتی این چهره‌ها در تبلیغات حضور پیدا می‌کنند رونق در کسب و کار بوجود می‌آید و به نوعی چرخه‌های اقتصاد بهتر می‌چرخد که البته این اتفاق برای خود چهره‌ها هم چه در زمانی که در اوج هستند و چه در زمانی که در اوج نیستند ایجاد زحمت می‌شود. به عنوان مثال حسین رضازاده در حال حاضر دیگر در اوج قهرمانی به سر نمی‌برد اما همچنان یک چهره محسوب می‌شود و می تواند از این طریق حمایت شود. این اتفاق می‌تواند برای همه چهره‌ها رخ بدهد. از همه مهمتر این است که می‌توانیم شکل‌گیری آن را تغییر و به این اتفاق جهت بدهیم. چهره‌ها وقتی به حوزه تبلیغات وارد می‌شوند به یکسری رفتارها متعهد می‌شوند چرا که به شخصیت‌هایی تبدیل شده‌اند که هر روز در جامعه در معرض دید هستند.
رئیس انجمن صنفی شرکت‌های تبلیغاتی ایران در ادامه صحبت‌هایش به استفاده ابزاری از چهره‌های هنری و ورزشی اشاره داشت و اظهار کرد: گفته می‌شود که ممکن است از چهره‌ها استفاده ابزاری شود که این اتفاق نشان می‌دهد که به فهم مخاطب بی‌توجهی کرده‌ایم یعنی اصل را بر این می‌گذاریم که مخاطب عام ما فهمیده نیست و این طرف هم صاحب آگهی از این مسئله سوءاستفاده می‌کند. پس بنابراین خواهش می‌کنم اصل را بر براعت قرار دهید و اصل را بر این اساس بگذارید که مخاطبان فهمیده هستند و همچنین صاحبان آگهی سوء نیتی ندارند، پس باید به فکر راه حل باشیم. پیشنهاد شخصی من این است که ما در کل جامعه احساسی هستم که نه از آن ور بوم می‌افتیم و نه از این ور بوم رها می‌شویم چرا که محدودیت‌هایمان درست نیست ولی نباید برای حذف آن عجله کنیم. در این راه نباید تند تند قدم بزنیم و تب کنیم بلکه مسیری را برویم که ما را با مشکل مواجه نکند. برای محقق شدن این امر باید در چند بخش آن را ضابطه مند کنیم. به عنوان مثال باید به این نکات توجه کنیم، اینکه چه شخصیت‌هایی می‌توانند در تبلیغات حضور پیدا کنند و آیا می‌توانند حُسن شهرت داشته باشند و آیا تا به امروز رفتارهای مناسبی از خودشان داشته‌اند.
ترکمن در بخشی دیگر از این نشست مطرح کرد: باید به یکسری ضوابط در بخش استفاده از آگهی با استفاده از حضور هنرمندان و ورزشکاران توجه کنیم و آن هم این است که آگهی‌هایی که می‌خواهد ساخته شود باید طبق ضوابط تنظیم شود. همان‌طور که استفاده برای کالاهایی که مربوط به کودکان است و خیلی از حوزه‌های دیگر در آن‌ها محدودیت دارند و اینجا به دلیل اینکه تأثیرگذار هستند نمی‌توانند استفاده شوند. مثلا محدودیت‌هایی از یک کالایی که مخصوص آقایان است نباید از چهره‌های خانم استفاده شود. ما باید ضوابط قراردادی‌مان را درست تعریف کنیم. ما وقتی می‌خواهیم این کار را انجام بدهیم باید تمام ارتباطات را بتوانیم تعریف کنیم. آیا همان‌طور که در خصوص ورزشکاران گفته شد که مشاور ندارند و نمی‌داند باید چکار کنند اگر از فردا آزاد شود می‌توان این قراردادها را بست و بیانیه‌ای صادر کرد و در آن بیانیه حقوق مادی و معنوی تمام آن‌هایی که درگیر این مسئله هستند باید رعایت شود. به نظر من باید تمام ابزارها در این زمینه بوجود بیاید تا بتوان آن را انجام داد و در این امر نباید تند‌تند قدم برداریم بلکه باید کم‌کم اصولش را به شکل ساختاری پیش ببریم تا مابین راه نمانیم.
وی در ادامه به تاریخچه تبلیغات کشور اشاره کرد و گفت: تاریخچه تبلیغات کشور از 230 سال پیش وجود دارد و 230 سال سابقه تبلیغات در کشور وجود دارد و در همین راستا یک مجموعه‌ای هم برایش وجود دارد که طی این سال‌ها جمع‌آوری شده است و همین مجموعه نشان می‌دهد که در طی این 230 سال دوره اوج تبلیغات از لحاظ رشد کیفی چند دوره است. همچنین حضور هنرمندان و ورزشکاران در امر تبلیغات باعث دوره رونق می‌شود و ما از آن استقبال می‌کنیم و فکر می‌کنیم هم برای تبلیغات و هم برای اقتصاد کشور و همچنین برای توسعه اقتصادی کشور می‌تواند مفید باشد.
او در همین راستا مطرح کرد: آنچه که می‌خواهد اتفاق بیفتد قدم اولش این است که نگاه‌مان را تغییر بدهیم. آنچه که باعث تفاوت سال 81 تا 85 است تفاوت یک نگاه دیدن نوع بینش افرادی بوده که قانون‌ها را می‌دیدند و تفسیری بوده که از شخصیت‌های فرهنگی می‌شده است. اگر ما می‌خواهیم این اتفاق درست بیفتد ابتدا باید بینش‌مان را تغییر دهیم که خوشبختانه امروز می‌بینیم با یک بینش جدید در حال نگاه کردن هستیم و این بهترین اتفاقی است که رخ داده است. من مطمئن هستم که قدم‌های بعدی هم درست پیش می‌رود.
انتهای پیام
نظرات