تیمی بینالمللی از محققان دریافتهاند که چگونه نوعی پروتئین منفرد بر پردازش دیانای در زمان تولید اسپرم و تخمک برای انجام باروری موفق نظارت میکند.
به گزارش سرویس پژوهشی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، فعالیت این پروتئین موسوم به PP4 با بالارفتن سن پررنگتر میشود. این یافتهها میتواند روزی به دانشمندان در درک سازوکارهای پنهان در پس زوال باروری مرتبط با سن انسانها کمک کند.
دانشمندان «موسسه علوم ماده-سلول یکپارچه» (iCeMS) در دانشگاه کیوتوی ژاپن و همکارانشان پی بردند، در غیاب این پروتئین، کروموزومها در انجام مونتاژ صحیح ناکام ماندند و ترکیب دوباره دیانای به عنوان گامی مهم برای تنوع ژنتیکی نیز رخ نداد. در نتیجه، تخمهای حاصل معیوب شدند و جنینها نیز پس از باروری دوام نیاوردند.
در حالی که یک سلول بزرگسال انسانی شامل 46 رشته دیانای یا کروموزوم حامل اطلاعات ژنتیکی کامل است، سلولهای تولیدمثل مانند تخمکها و اسپرم در طول فرآیندی بسیار پیچیده موسوم به تقسیم سلولی، نیمی از این تعداد را دریافت میکنند.
به منظور درک این موضوع که کدام پروتئین در انجام آسان تقسیم سلولی کمک میکند، محققان موسسه iCeMS، دانشگاه توهوکوی ژاپن و دانشگاه امپریال کالج لندن از نوعی کرم ریز موسوم Caenorhabditis elegans برای بررسی نقش PP4 استفاده کردند.
محققان از لحاظ ژنتیکی این کرم را به گونهای مهندسی کردند که پروتئین PP4 از لحاظ کارکردی فلج شد. آنها سپس پیامدهای غیاب این پروتئین در طول تقسیم سلولی و در تنظیم کروموزوم را بررسی کردند. نویسندگان این مقاله در کمال تعجب مشاهده کردند اثرات PP4 معیوب با بالارفتن سن کرمها بدتر شد و چنین موضوعی نشاندهنده وابستگی مرتبط با سن آن بود.
چون دیانای کرمها حدود 90 درصد به دیانای انسانها شباهت دارد، ممکن است این پروتئین نقش مشابهی را به عنوان کنترلکننده جهانی تقسیم سلولی در تمامی حیوانات ایفا کند.
جزئیات این مطالعه در نشریه PLOS Genetics منتشر شد.
انتهای پیام
نظرات