هافبک سابق تیم فوتبال ذوب‌آهن گفت: امیدوارم نماینده شایسته‌ای برای اصفهان در تبریز باشم و تمام تلاش خود را می‌کنم که در این تیم خوش بدرخشم. جا دارد از مسوولان باشگاه ذوب‌آهن نیز تشکر کنم و دست همگی آن‌ها را می‌بوسم.

سینا عشوری در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه اصفهان در خصوص پیوستن خود به تیم تراکتورسازی تبریز، اظهارکرد: به هر حال هنوز دنبال کار سربازی خود هستم تا ثابت کنم که تخلفی انجام ندادم، اما از اینکه به تیم بزرگ تراکتورسازی پیوسته‌ام خوشحالم. از قبل مذاکراتی با باشگاه تراکتورسازی داشتم و بهترین گزینه را با توجه به سرباز شدنم انتخاب کردم و این انتقال از هر نظر قانونی بود.

وی با بیان اینکه از تیم ملوان هم پیشنهاد داشته است، گفت: تیم ملوان هم مذاکره جدی با من داشت، اما تراکتورسازی را انتخاب کردم چرا که تیم ریشه‌داری است. واقعا در ظرف این دو روز که در تبریز بودم مردم خون‌گرم این شهر از هر جهت من را مورد لطف و محبت خود قرار دادند به نحوی که از این همه مهربانی شگفت زده شدم. امیدوارم بتوانم آن‌ها را رو سفید کنم. مردم این شهر به شکل واقعی دنبال ورزش هستند.

بازیکن جدید تیم تراکتورسازی، افزود: همیشه ذوب‌آهن در قلب من جا دارد و خانه دوم من بود. فکر می‌کنم به جز قاسم حدادی‌فر کسی از من ذوب‌آهنی تر در این تیم نباشد. در این تیم روزهای سخت و شیرین زیادی داشتم و از هواداران ذوب‌آهن حلالیت می‌طلبم.

عشوری تصریح‌کرد: از قاسم حدادی‌فر تشکر ویژه می‌کنم که در این چند سال واقعا به من کمک‌های زیادی کرد و چیزهای زیادی از او یاد گرفتم. از دوستان خوب دیگرم همچون محمد باقر صادقی، مرتضی تبریزی، حسن‌زاده و هادی محمدی تشکر می‌کنم که همیشه یار و یاورم بودند.

هافبک سابق تیم فوتبال ذوب‌آهن افزود: امیدوارم نماینده شایسته‌ای برای اصفهان در تبریز باشم. تمام تلاش خود را می‌کنم که در این تیم خوش بدرخشم. جا دارد از مسوولان باشگاه ذوب‌آهن نیز تشکر کنم و دست همگی آن‌ها را می‌بوسم.

عشوری در پاسخ به این سووال که بسیاری اعتقاد داشتند که شما حتی می‌توانستید کاپیتان ذوب‌آهن شوید، گفت: کاپیتان اول و آخر ذوب‌آهن قاسم حدادی‌فر است و حق این بازیکن است که همیشه کاپیتان تیم باشد.

بازیکن جدید تیم تراکتورسازی تبریز، خاطرنشان‌کرد: جا دارد از علی محوریان مسوول تدارکات تیم فوتبال ذوب‌آهن و همسر او تشکر ویژه کنم که مثل یک پدر بالای سر من بود و هر کاری از دستش برآمد برایم انجام داد. برای این دو عزیز آرزوی بهترین‌ها را دارم. اگر من جای مسوولان ذوب‌آهن بودم یک مجسمه از علی محوریان می‌ساختم. روزهای خوبی در این تیم در کنار مربیانی همچون ابراهیم‌زاده، فیرز کریمی، فرهاد کاظمی، کربکندی و مجتبی تقوی داشتم و امیدوارم ذوب‌آهن همیشه سربلند باشد.

انتهای پیام