حسین علیزاده گفت: متاسفانه برخی مسؤولان درک و شناخت کافی نسبت به موسیقی ندارند و نمی‌دانند همانطور که باید از اماکن تاریخی نگهداری کرد، باید از موسیقی نیز نگهداری کرد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) در اصفهان، این هنرمند پیشکسوت موسیقی شامگاه یکشنبه (23 شهریور) در نشست خود با بیان اینکه آمدن به اصفهان برای او حس خوبی به همراه دارد، اظهار کرد: هر زمان که به اصفهان آمدم حس هویت و غرور داشتم و امیدوارم موسیقی در اصفهان آنچنان‌که لیاقت دارد و شایسته است، رواج پیدا کند.

او با بیان اینکه 35 سال است که اهل هنر برای توجه به موسیقی درخواست دارند، ادامه داد: این درخواست دارد قدیمی می‌شود، اما اگر مسؤولان به موسیقی توجه و از آن نگهداری نکنند باید در مقابل تاریخ پاسخگو باشند.

علیزاده اضافه کرد: چرا در اصفهان دو سالن موسیقی مناسب و در شأن اصفهان وجود ندارد؟ ما همه هموطن هستیم و کشور خود را دوست داریم و وظیفه خود می‌دانیم که به هر گونه بی‌احترامی به هنر و هنرمند اعتراض کنیم.

او با تاکید بر اینکه مسؤولان باید به مشکلات هنر رسیدگی کنند، اظهار کرد: مهمترین بخش هر کاری در دنیا حفظ امنیت آن است. زمانی که جامعه ایران به تفاوت‌گذاری‌های جنسیتی معترض باشد موانع این معضل برداشته می‌شود.

در مورد نوازندگی زنان موضع یکدستی وجود ندارد

این هنرمند پیشکسوت موسیقی با اشاره به ممنوعیت نوازندگی زنان در اصفهان افزود: امنیت را ادارات مسؤول تامین می‌کنند. اگر در مورد یک موضوع نظرات یکدست باشد می‌توان خوب عمل و احساس امنیت کرد. ولی در کشور ما در موضوعاتی همچون نوازندگی زنان موضع یکدستی وجود ندارد. حتی قانون مشخص نیز وجود ندارد و ممکن است حرفی بزنید و مجرم شناخته شوید.

علیزاده با بیان اینکه در بسیاری از مسائل در موسیقی موضع مشخصی در کشور وجود ندارد، گفت: جامعه ما جامعه‌ای عقب‌افتاده نیست. این طور نیست که مردم درک مسائل اخلاقی و هنری را نداشته باشند. ایران کشوری است که تعداد کارگردانان زن بیشتری نسبت به اروپا و آمریکا دارد.

او با تاکید بر حرمت و احترام به زنان، اظهار کرد: در قانون نظام جمهوری اسلامی ایران نوازندگی زنان ممنوع نیست. اینکه یک زن ایرانی برنده جایزه ریاضی می‌شود افتخار است همانطور که یک زن نوازندگی می‌کند. این دو فرقی با هم ندارند. چرا فکر می ‌نید موسیقی زشت است و هر کس نوازندگی می‌کند آدم بدی است؟

این استاد موسیقی ادامه داد: صدا و سیما بیشتر از همه از موسیقی استفاده می‌کند ولی نوازنده را تحقیر می‌کند و از پشت دیوار نشان می‌دهد. این درست نیست که از یک سو در هر برنامه‌ای از موسیقی استفاده کند ولی هیچ کجا نوازنده را نشان ندهد. در این سال‌ها تلاش کردیم تا با چنگ و دندان از موسیقی نگهداری کنیم.

علیزاده اضافه کرد: در ایران هنوز به بلوغ دموکراتیک و احترام به نظرات همدیگر نرسیده‌ایم و هر کس حرف خود را می‌زند. اگر در قانون ممنوعیتی آمده و تصویب شده به آن احترام بگذاریم ولی اگر در قانون نیامده و سلیقه شخصی است آن را اصلاح کنیم. مسائلی همچون نوازندگی زنان این‌گونه است.

او با اشاره به بداهه‌نوازی گفت: هر شهر بداهه‌نوازی خاص خود را دارد و خلاقیت خاص خود را به نمایش می‌گذارد. به همین دلیل بداهه‌نوازی در هر شهر متفاوت است. در برخی شهرها موسیقی اصلا نیست ولی معماری بسیار قوی است ولی اصفهان در همه زمینه‌ها خلاقیت و شخصیت پررنگی دارد.

این استاد موسیقی افزود: هنوز در مکان‌های قدیمی اصفهان می‌توان اصول شهرسازی را دید. زمانی که کسایی و شهناز فوت کردند فکر کردم سی و سه پل یا چهلستون از بین رفت زیرا این دو بسیار بزرگ بودند. همچنین در نگاه مردم اصفهان یک طنز خاص وجود دارد که در ساز کسایی و شهناز می‌توان آن را دید.

علیزاده ادامه داد: باید با در نظر گرفتن ریشه‌ها، موسیقی را تعالی دهیم. مسؤولان خادمان ملت هستند و از آنها انتظار می رود تا به مردم خدمت کنند اما راه اصلی یک رشته را خبرگان آن طی می‌کنند. این خبرگان باید با اتصال به ریشه‌ها جلو بروند.

نقش اپوزیسیون را بازی نمی‌کنم

وی با بیان اینکه نارضایتی همیشگی در فرهنگ ما وجود دارد، گفت: در هر جا که وارد می‌شویم اول نکات منفی را می‌بینیم و اصلا ملتی ناراضی هستیم. این را غیر ایرانی‌ها نیز می‌گویند. اما مثل آدم‌های تن‌پرور نیستم که فقط بگویم مسؤولان مقصرند. از زاویه دلسوزی نقد و اعتراض، تلاش خود را برای نگهداری از موسیقی انجام می‌دهم. همین طور که سالهاست به پرورش شاگردان پرداخته و وظیفه خودم را انجام داده‌ام.

این استاد موسیقی افزود: نقش اپوزیسیون را بازی نمی‌کنم بلکه نقش هنرمند دلسوزی را برعهده دارم که نگران موسیقی است. خیلی‌ها از ایران رفتند و هیچ کاری نکردند اما من و بسیاری دیگر در ایران ماندیم تا بتوانیم حداقل کاری را که می‌توانیم انجام دهیم.

برگزاری کنسرت در اصفهان سخت است

علیزاده با تاکید بر اینکه اصفهان ظرفیت بیشتری در موسیقی دارد، تصریح کرد: در سال‌های گذشته اجرای کنسرت در اصفهان بسیار سخت بود اما اکنون وضع بهتر و سختگیری‌ها کمتر شده است. جالب است که در شیراز با اینکه فاصله کمی با اصفهان دارد برگزاری کنسرت بسیار آسان است ولی در اصفهان این‌قدر سخت است.

او با اشاره به همنوازی ادامه داد: افرادی که سالیان دراز با هم کار می‌کنند با هم هم‌فکری و هم‌زبانی پیدا می‌کنند. این یک حس انسانی است و از عشق می‌آید. شهناز و کسایی این گونه بودند اما کمال این حس در یک اتاق دربسته نمایان نمی‌شود بلکه در اجرا جلوی مخاطبانی که روح خود را برای شنیدن نوای موسیقی آماده کرده‌اند به دست می‌آید.

این هنرمند پیشکسوت موسیقی اضافه کرد: وقتی تاریخ امروز را می‌گذارنیم به این معنا نیست که باید تاریخ دیروز را سوزاند. هنرورزی موسیقی ایرانی در این است که خود را در قالب‌های گوناگون قرار می‌دهد.

همایون شجریان پاپ اجرا می‌کند نه سنتی

علیزاده با تاکید بر حفظ حد و مرزهای موسیقی سنتی، گفت: درخواست دارم تا موسیقی سنتی را با سایر موسیقی‌ها آمیخته نکنید. صد نوع موسیقی را به نام موسیقی سنتی عنوان می‌کنند، بعد یک روز می‌بینیم که نوشته‌اند از موسیقی سنتی استقبال شده و یک روز می‌بینیم نوشته‌اند که از موسیقی سنتی استقبال نشده است. بسیاری از این موسیقی‌ها پاپ هستند. به عنوان نمونه همایون شجریان پاپ اجرا می‌کند. اینکه فرزند محمدرضا شجریان است که به معنا اجرای سنتی نیست. با بسیاری از سازهای قدیمی مثل کمانچه نیز می‌توان موسیقی پاپ اجرا کرد.

او افزود: چرا برخی فکر می‌کنند موسیقی پاپ بد و زشت است؟ اگر تقلید باشد زشت است. بسیاری از کارهای پاپ و رپ در ایران تقلید و ژست و اداست که آن را زشت کرده است. رپ در ایران چون تقلیدی است زشت است ولی وقتی به سیاهپوستی نگاه می‌کنیم که دارد با رپ به وضعیت زندگی خود اعتراض می‌کند زشت نیست.

این هنرمند موسیقی خاطرنشان کرد: در بسیاری از شهرها بسیار راحت به موسیقی پاپ مجوز داده می‌شود و دلیل آن نیز درآمدزایی آن است.

انتهای پیام