معاون محیط زیست طبیعی سازمان حفاظت محیط زیست گفت: اگر رودخانه‌ هامون را از دست دهیم،‌ چطور می‌توانید شاهنامه زیربغل بگیرید و بگویید آن مال ماست.

به گزارش خبرنگار سرویس محیط زیست خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، احمدعلی کیخا گفت: چند سال پیش یکی از روستایی‌های منطقه هامون به رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست گفت اگر هامون را از دست دهید‌، چطور می‌توانید شاهنامه را زیربغل بگیرید و بگویید آن متعلق به ماست. این وضعیت کنونی بسیاری از رودخانه‌ها و محیط‌های طبیعی و زیستی کشور است.

وی که صبح امروز در افتتاح دو نمایشگاه با موضوع محیط زیست سخن می‌گفت ادامه داد: تردید نیست که نتیجه تعامل صحیح انسان با محیط در گذشته باعث خلق جامعه ایرانی شد اما نباید این نکته را از ذهن دور کرد که امروز در حوزه محیط زیست از هر سو که نگاه می‌کنیم دچار چالش هستیم چالشی که اکنون بحران به وجود آورده است.

او با بیان این نکته که ابتدای انقلاب 500 میلیون متر مربع مازاد برداشت آب‌های زیرزمینی داشتیم در حالی که در حال حاضر 170 میلیون متر مربع شده است گفت: در کل دنیا 42 نوع تالاب وجود داشت که 41 نوع آن در ایران است ما امروز حتی یک تالاب مطلوب هم در کشور وجود ندارد. ژاپنی‌ها می‌گویند سال 1993 متوجه شدم یک کنوانسیون رامسر هم وجود دارد اما پس از مدتی فهمیدند که این کنوانسیون متعلق به ایرانی‌ها است و رامسر در ایران است، این در حالی است که ایران که مبدع این کنوانسیون است و خردمندانشان در دهه 1970 آن را به دنیا عرضه کردند و اکنون باید به عنوان حافظ تالاب‌ها باشند امروز نمی‌توانند حتی یک تالاب در کشور داشته باشند؛ این در حالیست که رودخانه‌ها اکنون در همین وضعیت هستند.

وی افزود: امروز به دلیل برهم زدن تعامل و تعادل گرفتار مصیبت شده‌ایم و به راحتی نمی‌توانیم آن را جبران کنیم مگر اینکه دولت‌ها و مردم رفتار خود را اصلاح کنند زمانی که از تنوع زیستی صحبت می‌شود گاهی اوقات فکر می‌کنیم که می‌تواند به همین صورت باشد. این در حالی است که تعداد پرندگان و تنوع جانوران در ایران به اندازه تنوع کل آنها در اروپا است.

کیخا با تاکید بر این نکته که جنگل‌های ایران تنها باقی‌مانده جنگل‌های دوره سوم هستند اظهار کرد: یک میلیون سال ذخایر ژنتیکی در دستان ما وجود دارد اما امروز و هر زمان شاهد آتش‌ گرفتن آنها هستیم. هرچند ما وظیفه حفاظت از محیط زیست را داریم اما در عین حال معتقدیم دو سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و حفاظت از محیط زیست اگر به درستی عمل کنند زمین،‌ رشد ‌و شکوفایی خواهد داشت و چرخش برنامه‌های دولت در توسعه فراهم می‌شود.

وی تاکید کرد: سازمان حفاظت از محیط زیست این باور را دارد که حفظ محیط زیست را به تنهایی نمی‌توان انجام داد چون امکانات‌، تغییرات و ساختار به آن اجازه نمی‌دهد. باید به این نکته توجه داشت که سازمان محیط زیست نمی‌تواند به تنهایی مانع کارهای ناسازگار باشد. از روز نخست مدیریت جدید سازمان محیط زیست این اندیشه وجود دارد که حفظ محیط زیست باید با مردم و جوامع محلی باشد.

کیخا افزود: آنچه در ارتباط با یوزپلنگ ایرانی اتفاق افتاد و یک شهروند با نام آرش نورآقایی طرح یوزپلنگ را مطرح کرد و محیط زیست آن را همراهی کرد نتیجه آن شد که قبلا اهالی مناطق طبیعی وجود یوزپلنگ را یک زحمت می‌دانستند اما امروز آن را ثروت می‌دانند. این اتفاق فقط با یک معرفی رخ داد.

معاون زیست طبیعی سازمان حفاظت از محیط زیست با اشاره به تفاهم نامه‌ای که بین این سازمان و سازمان میراث فرهنگی و گردشگری امضا شده است گفت: محیط زیست طبیعی کشور می‌تواند ظرفیتی برای توسعه کشور باشد. چیزی که تا کنون از آن غافل بوده‌ایم. این دو دستگاه می توانند زمینه را برای رشد فراهم کنند و مشارکت جوامع محلی و انجام فعالیت‌های طبیعت‌گردی تحت حمایت میراث فرهنگی انجام شود.

انتهای پیام