نمایش «ایران – استرالیا» با موضوع شادی‌های عمومی مردم در ایران به صحنه می‌رود.

به گزارش خبرنگار تئاتر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، سجاد افشاریان کارگردان این نمایش با اشاره به صندلی‌های خالی در نشست خبری نمایشش بیان کرد: صحبت کردن روبروی صندلی‌های خالی بسیار سخت است، چه بسا در بسیاری از مواقع برای مدیران تصمیم‌گیرنده تئاتر و هنر نیز در این شرایط حرف می‌زدیم، گرچه به نظر می‌رسد این چیزها طبیعی است.

او درباره تشکیل گروه تئاتر «ایران-استرالیا» توضیح داد: متأسفانه همه دغدغه‌ها توریستی شده است و دنبال آن هستیم که هر چیزی را توریستی نگاه کنیم و به عمق آن نپردازیم.

افشاریان درباره تصاویر ویدیویی که در ابتدای این نشست پخش شد، توضیح داد: من این ویدیو را گذاشتم تا کمی یادمان بیاید بعد از بازی ایران و استرالیا شکل شادی‌های عمومی مردم ایران تغییر کرد، زیرا بعد از مدت‌ها که جنگ را پشت سر گذاشتیم و تعصبی که در جامعه بوجود آمده بود، این شادی همه را غافلگیر کرد و 20 سال بود که تیم فوتبال ما به جام‌جهانی راه پیدا نکرده بود.

کارگردان «ننه دلاور بیرون پشت در» افزود: شاید نگاه اجتماعی من موجب شد که به حال و روز مردم کشورم بیشتر توجه کنم، به عبارتی می‌خواهم جاودانه شوم و کلا به یک دردی بخورم. غمگینی بیش از حدی که در هم‌نسل‌های خودم می‌بینم، باعث شد چنین نمایشی را بسازم و اسمش را «ایران-استرالیا» بگذارم.

افشاریان همچنین درباره ترکیب گروه نمایش‌اش اظهار کرد: چندی پیش که در کارگاه «ایده تا اجرا» در دانشگاه هنر ، تدریس می‌کردم، روند شکل‌گیری این مدل آزمایشگاهی موجب شد تا گروه نویسندگان کارگاه به سرپرستی من این نمایش را بنویسند.

این کارگردان تصریح کرد: در بسیاری از مواقع فکر می‌کردم که به تنهایی این کار را نمی‌توانم انجام دهم بنابراین از نیروی جوان و خلاق این بچه‌ها استفاده کردم و سعی کردم ترکیب کارگردانی، طراحی و... حرفه‌ای را تشکیل دهم.

افشاریان اضافه کرد: من هیچ گاه در تئاتر دستیاری کسی را نکردم و از زمانی که این کار را شروع کردم، ترجیح دادم با هم‌نسل‌های خودم کار کنم تا اینکه دستیار کارگردانی کسی را بکنم. متأسفانه در جو عمومی بچه‌های دانشگاهی اعتقاد بر این است که حتما باید از چهره‌های سینمایی یا مطرح تئاتری در کارشان استفاده کنند تا جلو بروند اما من معتقدم تئاتری که محصول خودش باشد، می‌تواند جلو برود و صندلی‌ها را پُر کند.

نویسنده نمایش‌نامه‌«صد سال پیش از تنهایی ما» معرفی ده نویسنده را از جمله ویژگی‌های نمایش«ایران استرالیا» دانست و افزود: از زمانی که این ایده شکل گرفت، بیش از 10 نویسنده در آن حضور داشتند و اپیزودهای متفاوتی طراحی شد و بنا بر علاقه دوستان این اپیزودها نوشته شد. در این نمایش ممکن است یک اپیزود محصول پنج اپیزود در نمایش باشد و برخی هم با کمی تغییرات نوشته شد.

او در پاسخ به پرسش خبرنگار ایسنا مبنی بر اینکه موضوع بازی ایران و استرالیا کمی کهنه شده است و اینکه تا چه اندازه از جو جام‌جهانی در این نمایش استفاده شده، بیان کرد: ما تصمیم داشتیم از این زاویه شادی‌های عمومی مردم ایران را بررسی کنیم که کشور ما بعد از انقلاب چند بار با این شادی‌های عمومی مواجه شده است و بعد از بررسی‌ها به این نتیجه رسیدیم که هیچ شادی جز این بازی وجود نداشته است.

افشاریان افزود: حتی شادی‌هایی هم که در دوره انتخابات شکل گرفت، همه‌گیر نبوده است و حتی شادی که بعد از آزادسازی خرمشهر شکل گرفت، نیز از جنس دیگری است و به عبارتی شادی عمومی نیست.

وی اضافه کرد: نمایش ما در زمان سیال اتفاق می‌افتد و یک اپیزود در آن وجود دارد که تماشاگران، بازیگران آن هستند و همگی به هوا می‌پرند و به عبارتی هنگامی که 60 میلیون آدم به هوا می‌پرند از وزن زمین کم می‌شود.

در ادامه این نشست که صبح روز دوشنبه 13 مردادماه در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد، علی باقری یکی از بازیگران این نمایش نیز بیان کرد: غمناک است که تعداد ما بیشتر از شما خبرنگاران است.

او ادامه داد: من همیشه دوست داشتم با سجاد افشاریان کار کنم. با اینکه او نبوغ دارد ادای آدم‌های نخبه را در تئاترش در نمی‌آورد به همین دلیل کارهای او در بخش‌هایی از جامعه نفوذ می‌کند. کار کردن در کنار او برای من یک فرصت است.

عباس شجاعی یکی دیگر از بازیگران این نمایش نیز گفت: تئاتر بسیار غریب است. غربت سالن و مواجه شدن با صندلی‌های خالی و گوش‌هایی که نمی‌شنوند بسیار دردناک است. نمی‌دانم چرا در این سرزمین تا این اندازه به تئاتر بی‌توجهی می‌شود.

او ادامه داد: شوخی نیست که یک نمایش را با 50 نفر در طی دو ماه تمرین سنگین به روی صحنه آورد. عصاره تئاتر عشق است. غصه‌ام می‌گیرد زمانی که می‌بینم بازیگران یک فیلم بعد از بازی با اتومبیل‌هایشان به منزل می‌روند و ما تئاتری‌ها به سختی.

این بازیگر گفت: اگر این نشست مربوط به دستمزد یکی از بازیگران فوتبال بود، خبرنگاران پشت درهای سالن هم می‌ایستادند تا آن را پوشش دهند. امیدوارم روزی تئاتر به طبقه متوسط بیاید و دولت‌ها به خصوص دولت آقای روحانی به آن بیشتر توجه کنند و صندلی‌های نشست‌های پرسش و پاسخ تئاتری ما پر باشد.

در این نشست ایلیا تهمتن(طراح پوستر)، سجاد تابش (یکی از نویسندگان) و فریماه کهنمویی ( بازیگر) نیز سخن گفتند.

نمایش «ایران – استرالیا» از 13 مرداد به مدت یک ماه هر شب ساعت 20 در فرهنگسرای ارسباران به صحنه می‌رود.

در خلاصه داستان این نمایش آمده است: بعد از گل دوم در بازی ایران و استرلیا که توسط خداداد عزیزی به ثمر رسید،60 میلیون جمعیت ایران به هوا پریدند و به همین دلیل وزن کره زمین کم شد!

نشست نمایش ایران استرالیا

انتهای پیام