جلال خالقی مطلق گفت: در کتاب جدیدم اقدامی گستاخانه انجام دادم و خواستم تا قرائت فردوسی از «شاهنامه» را ارائه دهم.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) در اصفهان، این شاهنامه‌پژوه در مراسم بزرگداشت فردوسی که به همت انجمن علمی ادبیات دانشگاه اصفهان در تالار صائب دانشکده ادبیات برگزار شد با بیان این که باید برای تصحیح شاهنامه نسخ گوناگون را مورد بررسی قرار داد، یادآور شد: شاهنامه‌ای که تنها از طریق یک نسخه تصحیح شود کارایی ندارد و باید کاغذ آن را داد زیر خرما بپیچند.

او افزود: در تصحیح شاهنامه معجزه نکردم، شاید در سال‌های بعد نسخه‌ای پیدا شود که بتوان براساس آن شاهنامه بهتری تصحیح کرد. با این حال من تمام تلاش خود را انجام دادم تا شاهنامه‌ای قابل قبول ارائه کنم.

خالقی مطلق ادامه داد: یک منتقد وقت ندارد که ارجاعاتی را که در پایان کتاب شاهنامه قرار دادیم بررسی کند بنابراین در تصحیح شاهنامه باید در پایین هر صفحه و به طور کامل توضیحات مربوط به نشانه‌گذاری را درج کرد.

او با تاکید بر ارزش دادن به منتقد گفت: باید پژوهش بر شاهنامه را به منتقد سپرد و اظهار نظر و ارزیابی تصحیح را نیز او انجام دهد.

این مصحح شاهنامه با اشاره به کتاب جدید خود درباره شاهنامه، به ویژگی‌های آن پرداخت و اظهار کرد: در این کتاب اقدامی گستاخانه انجام دادم و خواستم تا قرائت فردوسی از شاهنامه را ارائه دهم.

او با بیان این که هر کس از دید خود به شاهنامه می‌نگرد، تصریح کرد: سال‌ها از طرح این پرسش که فردوسی چه قرائتی از شاهنامه دارد فرار کرده‌ایم ولی پژوهش جای فرار نیست. من به دنبال این کار پرسش رفتم و مطمئنا خطاهایی نیز دارم.

خالقی مطلق افزود: مقدمه‌ای 140 صفحه‌یی بر این کتاب نوشته‌ام و در آن دیدگاه فردوسی در مورد شاهنامه را شرح داده‌ام.

او گفت: کار دیگری که در کتاب جدید خود انجام داده‌ام این است که شاهنامه را اعراب‌گذاری کرده‌ام و این کار را بر اساس معیار پارسی میانه انجا داده‌ام.

این شاهنامه‌پژوه با بیان این که شاهنامه جایگاهی هم‌تراز با کتاب‌هایی نظیر دیوان حافظ دارد، تصریح کرد: امید است که با اعراب‌گذاری شاهنامه از اشتباه خوانده شدن آن و سایر اشتباهاتی که از صحیح نخواندن شاهنامه ناشی می‌شود جلوگیری کرد.

خالقی مطلق خاطرنشان کرد: امیدوارم این کتاب را منتقدان بی‌طرفانه نقد و عیوب آن را بررسی کنند.

او در پایان این نشست و در پاسخ به سوالات حاضران، در مورد استفاده نکردن فردوسی از واژگان عربی گفت: در زمان فردوسی جریانی از واژگان عربی به ادبیات فارسی راه پیدا کرد، اما فردوسی از آنجایی که این واژگان را از آن خود نکرده بود، در شاهنامه بیشتر از واژگان فارسی استفاده کرد.

خالقی مطلق ادامه داد: این‌گونه نیست که فردوسی از واژگان عربی استفاده نکرده باشد. او از واژگان عربی استفاده و حتی نسبت به شاهنامه ابومنصوری بیشتر هم استفاده کرده است. فردوسی نخواست با استفاده بیش از حد و نابجا از واژگان فارسی خودنمایی کند و در عین حال با توجه و احترام به زبان فارسی و حفظ آن،‌ شاهنامه را سرود.

این پژوهشگر درباره این سوال که ذوق شاعرانه با آگاهی نسبت به واژگان از بین خواهد رفت و فردوسی چگونه با آگاهی به زبان فارسی و واژگان آن توانسته است شاهنامه را بسراید، گفت: دوره‌ای که فردوسی در آن زندگی می‌کرد واژگان عربی در زبان فارسی رواج زیادی پیدا کرده بود همانطور که امروز شاهد فارسی‌گرایی در زبان خود هستیم.

او افزود: فردوسی در این مدت کوتاه هنوز از واژگان عربی تاثیر نپذیرفته بود و تمرکز خود را بر واژگان فارسی گذاشته بود و بدین ترتیب شاهنامه را سرود.

انتهای پیام