خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) - طنز روز

رضا ساکی

اصولا هنرمند جماعت را از روی آثاری که تولید می‌کند نمی‌توان شناخت. مثلا همین خانم نرگس آبیار. ایشان یک فیلم کاملا ارزشی ساخته‌اند اما متاسفانه مانتویی هستند. یعنی خودشان به پیام‌های «شیار 143» توجه نمی‌کنند. یا مثلا ابراهیم حاتمی‌کیا. ایشان این همه فیلم دفاع‌مقدسی ساخته است اما متاسفانه قیافه‌اش شبیه اصلاح‌طلب‌هاست و صورتش را اصلاح می‌کند. اما مثلا مسعود کیمیایی که اصلا توی این فازها نیست و فیلم‌های ضدارزشی می‌سازد، محاسن بلندی دارد. یعنی گاهی از ظاهر آدم‌ها باید تشخیص داد جزو چه مرام و مسلکی هستند و گاهی از روی فیلم‌هایشان. یعنی چه بسا ظاهر موجه است و فیلم براندازانه و چه بسا ظاهر طاغوتی است اما فیلم ارزشی. هنرمندان این دو گروه همه منافق هستند و حرف و عمل‌شان یکی نیست. اما برخی هنرمندان انگشت‌شمار هستند که ظاهر و باطن‌شان یکی است. یعنی هم قیافه‌شان موجه است، هم هنرشان. مثل سریال یوزارسیف که مجمع محاسن بود.

بد نیست بدانید غربی‌ها به عمد نظریه مرگ مولف را در ادبیات و هنر بیان کردند تا ما را گمراه کنند و بگویند عیب ندارد یک خانم مانتویی فیلم ارزشی بسازد. در صورتی که عیب دارد و اتفاقا حراست دانشگاه شاهد خوب کرد که مانع ورود خانم موسوم به آبیار به مراسم شد تا چهره مانتویی ایشان بر همگان معلوم شود.

نرگس آبیار

باقی بقای‌تان!

انتهای پیام