یک تیم بین‌المللی از محققان با رهگیری پرواز غازهای سرنواری، شیوه تطبیق‌پذیری بدن پرنده با محیط‌های خشن و کم اکسیژن را مورد ارزیابی قرار داده‌اند که این نتایج می‌تواند برای نجات بیماران دچار حمله قلبی یا مغزی مورد استفاده قرار بگیرد.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، غازهای سرنواری (bar-headed geese) بلند پروازترین پرندگان جهان محسوب می‌شوند؛ این پرندگان در هنگام مهاجرت از فراز رشته کوه هیمالیا عبور کرده و از شرایط پرواز در ارتفاع بسیار بالا و کم اکسیژن جان سالم بدر می‌برند.

تحقیقات صورت گرفته توسط محققان دانشگاه‌های اکستر، بیرمنگام و بنگور نشان می‌دهد، پرندگان هنگام پرواز از فراز هیمالیا با سرعت بالا تنها هفت درصد اکسیژن استفاده می‌کنند؛ درحالیکه میزان اکسیژن در سطح دریا 21 درصد است.

محققان برای بررسی نحوه انطباق‌پذیری بدن پرنده در این شرایط محیطی خشن، اقدام به شبیه‌سازی شرایط قله اورست کرده و پرنده را درون جعبه مخصوصی بر روی تردمیل قرار دادند.

میزان اکسیژن موجود در عضلات قلب پرنده اندازه‌گیری شد؛ هرچه میزان اکسیژن دریافتی کاهش پیدا می‌کند، ضربان قلب شدیدتر شده و ذخیره اکسیژن به سایر نقاط بدن منتقل می‌شود.

این شیوه ذخیره‌سازی و استفاده از اکسیژن در محیط‌های خشن از جمله در ارتفاعات توسط پرندگان می‌تواند به درک بهتر شرایط پزشکی در هنگام بروز حملات قلبی و مغزی در انسان کمک کرده و از بروز مشکلات جدی برای بیمار پیشگیری کند.

انتهای پیام