یک روزنامه‌نگار پیشکسوت تأکید کرد: روزنامه‌نگاری یک حرفه‌ی ملی است و قاعدتا تشکل‌های روزنامه‌نگاری باید بر این حرفه‌ی ملی اشراف داشته باشند نه دولت.

بهروز بهزادی - مدیرمسوول روزنامه‌ی اعتماد - در گفت‌وگو با خبرنگار رسانه خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با بیان این‌که صدور پروانه‌ی خبرنگاری به هیچ‌وجه نباید توسط دولت انجام شود،‌ اظهار کرد: در این‌باره لزوما باید انجمن صنفی روزنامه‌نگاران با انجمن صنفی مطبوعات‌داران (مدیران مطبوعات) همکاری کند و چنین پروانه‌ای باید توسط تشکل‌های صنفی صادر شود. اگر دولت بخواهد به این حوزه وارد شود عملکرد روزنامه‌ها، وابسته به دولت و دولتی می‌شود چنین عملکردی نیز 70 سال است که پرونده‌اش در دنیا بسته شده است.

او ادامه داد: تا وقتی انجمن صنفی روزنامه‌نگاران و ناشران مطبوعاتی تشکیل نشود و دولت اجازه ندهد این نهادها شکل بگیرند‌، تصدی‌گری چنین اقداماتی کاملا بی‌فایده است. اگر ما بخواهیم با یک رویکرد دولتی، خبرنگاران را دسته‌بندی کنیم با پیشرفتی که در دنیا ایجاد شده است و به‌وجود آمدن «شهروند خبرنگاران» چه کار می‌کنیم؟ با دسته‌بندی خبرنگاران توسط دولت، خبرنگاران دولتی می‌شوند.

بهزادی با تأکید بر این‌که نباید صدور پروانه‌ی خبرنگاری توسط دولت انجام شود،‌ افزود: صدور کارت یا پروانه‌ی خبرنگاری صرفا باید توسط یک سندیکای روزنامه‌نگاری انجام شود و نه به‌دست دولت.

او درباره‌ی روند صدور کارت خبرنگاری در کشورهای پیشرفته نیز گفت: من ندیده‌ام که در سایر کشورها، کسی پروانه‌ی خبرنگاری داشته باشد؛ خبرنگاران در رسانه‌های مختلف کار می‌کنند و به‌خاطر همین فعالیت، آن‌ها را به‌عنوان خبرنگار می‌شناسند و رسانه‌ها برای‌شان کارت صادر می‌کنند. این کارت همان کارکرد پروانه‌ی خبرنگاری را دارد.

بهزادی با اعتقاد به این‌که در بحث روزنامه‌نگاری، صدور پروانه‌ی خبرنگاری معنا ندارد، ادامه داد: کارتی که یک واحد مطبوعاتی صادر می‌کند، یک پروانه‌ی کامل است و به‌جز این، نمی‌توانیم چیز دیگری داشته باشیم.

این روزنامه‌نگار همچنین در پاسخ به این پرسش که مگر تشکل‌های مطبوعاتی در هیئت صدور پروانه‌ی خبرنگاری عضو نیستند؟ اظهار کرد: بیشتر انجمن‌های حاضر در این تشکل‌ها، سیاسی هستند و وابسته به یک جناح سیاسی و تفکر خاص فعالیت می‌کنند. مشکل ما در گذشته با انجمن صنفی روزنامه‌نگاران نیز همین بود. روزنامه‌نگاران باید یک تشکل صنفی و حرفه‌ای داشته باشند که به دور فعالیت‌های سیاسی باشد؛ اما متأسفانه بیشتر این انجمن‌ها نگاه سیاسی دارند و طرفداری جناح‌های مختلف سیاسی را می‌کنند. در صورتی که دغدغه‌ی روزنامه‌نگاران، صنفی است و نه سیاسی.

بهزادی با بیان این‌که جامعه‌ای می‌تواند به تعالی برسد که مباحث سیاسی آن از مباحث صنفی جدا باشد،‌ تصریح کرد: ما روزنامه‌نگاران هستیم که باید بین مباحث سیاسی و صنفی جدایی ایجاد کنیم و اجازه ندهیم که تفکرهای سیاسی بر عملکرد صنفی غالب شود.

انتهای پیام