انسان در همه امور محتاج خداوند است و برای برآورده شدن حاجت نباید متکی به وسایل عادی و ظاهری باشد. هر چه هست از خداست، هر چند خداوند نعمت‌های خود را با واسطه به بندگان می‌رساند.

به گزارش سرویس دین و اندیشه خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) در حدیث قدسی آمده است که خداوند به موسی(ع) فرمود: " هر چه را که احتیاج داری از من بخواه حتی علف گوسفند و نمک طعامت را 1". امّا بهتر است وقتی بنده محتاج در مقابل خداوندی بی‌نیاز می‌ایستد و از او درخواست می‌کند، نعمت‌های بزرگ و ارزشمند بخواهد چرا که برای خداوند، اعطای نعمت هیچ زحمتی ندارد و کوچک و بزرگ آن نزد خداوند مساوی است.

پیامبر خدا(ص) فرمودند: " از خداوند بخواهید؛ و زیاد بخواهید، زیرا هیچ چیز برای او زیاد و بزرگ نیست2".

امام باقر(ع) نیز می‌فرمایند: "هیچ خواسته‏‌ای را زیاد مشمارید؛ زیرا آنچه نزد خداست بیش از آن است که می‏‌پندارید3".

همچنین درباره این که چه چیزهایی از خدا بخواهیم؟ احادیث زیادی وارد شده است.

امام علی(ع) در وصیت خود به فرزندشان امام حسن(ع) فرمودند: " باید برای خود آن چیزی را (از خدا) بخواهی که جمال و نیکی آن برایت بماند و وبال و آزارش از تو دور ماند. مال و ثروت برای تو نمی‏‌ماند و تو نیز برای آن نخواهی ماند4".

پیامبر خدا(ص) نیز می‌فرمایند: "برای هر حاجتی که دارید، حتّی اگر بند کفش باشد، دست خواهش به سوی خداوند عز و جل دراز کنید؛ زیرا تا او آن را آسان نگرداند آسان (و برآورده) نشود5".

منابع روایات:

1- شیخ حر عاملی، وسایل الشیعه، ج 7، ص 32.

2- بحار الأنوار: 93 / 302 / 39 منتخب میزان الحکمة: 198

3- مکارم الأخلاق: 2 / 97 / 2275 منتخب میزان الحکمة: 198

4- بحار الأنوار: 77 / 205 / 1 منتخب میزان الحکمة: 198

5- بحار الأنوار : 93 / 295 / 23 منتخب میزان الحکمة: 196

انتهای پیام