یک نماینده پیشین مجلس گفت: اگر آجری از دیوار تحریمها علیه ایران برداشته شود قطعا گسلی جدی در دیواره تحریمها ایجاد میشود بنابراین نباید عقبنشینی غربیها از تحریمها را نادیده گرفت.
حشمتالله فلاحتپیشه در گفتوگو با خبرنگار سیاسی خارجی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در رابطه با روند فعلی مذاکرات ژنو عنوان کرد: به عقیده من در کل، باید سه مقطع را در روابط ایران و 1+5 و به تبع آن روابط ایران با برخی از کشورها مانند آمریکا زمانبندی کرد.
وی افزود: یک مقطع جلوگیری از افزایش بحران بوده و مرحله دوم تنشزدایی و در نهایت مرحله سوم نیز تجدید روابط و همکاریهاست.
او با اشاره به سفر نیویورک و مذاکرات اخیر ژنو گفت: در نیویورک فضایی صورت گرفت که باعث شد تا در مذاکرات ژنو، مرحله اول یعنی مدیریت بحرانها با هدف جلوگیری از افزایش بحران نسبتا به خوبی پیش برود. در همین راستا اگر یکی از شاخصهای بحران را تحریمها در نظر بگیریم باید بگویم این که در فاصلههای ایجاد شده بین 12 دور مذاکرات گذشته تحریم تازهای علیه ایران شکل نگرفت گامی مثبت برای مذاکرات تلقی میشود.
وی ادامه داد: توافقی که احتمالا بین دو طرف در مذاکرات ژنو امضا میشود باعث میشود تا این گفتوگوها وارد مرحله دوم یعنی تنشزدایی بشود. در همین راستا این مرحله حساس حدود شش ماه به طول میانجامد که در آن طرفها یکدیگر را در قالب مثلث شناسایی حق هستهیی ایران، کاهش ملموس تحریمها و همکاری کامل ایران در زمینه هستهیی راستاییآزمایی میکنند و پس از آن اگر بر اساس طرح هدفمحوری که ایران ارائه کرده است حرکت کند به نظر میرسد پس از شش ماه برای ادامه همکاریها در زمینههای مختلف و غیرهستهیی هم فراهم شود.
این نماینده پیشین مجلس با بیان این که در صورت ادامه روند گفتوگوها طبق مطالب ذکر شده، میتوان پس از یک سال شاهد خروج پرونده ایران از شورای امنیت سازمان ملل متحد باشیم خاطرنشان کرد: به عقیده من در شش ماههای که تنشزدایی بین دو طرف مذاکره صورت میگیرد مذاکرهکنندگان قطعا امتیازهایی را با یکدیگر رد و بدل میکنند تا از این طریق دغدغههای متقابل یکدیگر را رفع کنند.
وی افزود: توازن بین امتیازهای ردوبدل شده بین مذاکرهکنندگان هستهیی باید بنیان تحلیلهایی باشد که در نقد یا حمایت از این مذاکرات صورت میگیرد. طبیعتا تاکید در ایران این است که به هیچ وجه نباید امتیازی بدون گرفتن امتیاز کاهش تحریمها داده شود. همچنین تاکید دیگر بر این است که حق هستهیی ایران قطعا باید شناخته شود.
فلاحتپیشه در بخش دیگری از سخنانش با بیان این که باید در رابطه با مذاکرات هستهیی رفتارشناسی صورت بگیرد، عنوان کرد: نوع هجومی که دیپلماتهای بزرگ دنیا به ژنو آوردهاند و عصبانیت برخی از بازیگران و لابیهایی که همواره نقش منفی را در رابطه با ایران بازی کردهاند مانند لابیهای صهیونیستی و برخی از لابیهای سلفی مرتجع نشان میدهد که دیپلماسی ایران در این مذاکرات به گونهای کارگشا عمل کرده و نباید فراموش کرد که این دیپلماسی با پشتوانه وحدت داخلی در حال حرکت بوده و نباید سعی در تضعیف موضع مذاکرهکنندگان داشت.
این نماینده پیشین مجلس با اشاره به قانون مصوب مجلس شورای اسلامی در رابطه با انرژی هستهیی گفت: در 9 سال گذشته سیاستهای رسمی کشور بر اساس این قانون بوده و آن قانون الزام دولت به تکمیل چرخه سوخت هستهیی و به ویژه جلوگیری از حذف غنیسازی هستهیی است. من معتقد هستم به شرطی که غنیسازی هستهیی در ایران از نظر حقوقی به رسمیت شناخته شود و از نظر اجرایی هم روند کاهشی تحریمها آغاز شود نتیجهی مطلوب برای ایران در مذاکرات هستهیی محسوب خواهد شد.
وی ادامه داد: همچنین از نظر کمیت و کیفیت مذاکرات هستهیی هم باید بگویم که موضوع قابل مذاکره خواهد بود زیرا جمهوری اسلامی ایران برای ارتقای فنآوری هستهیی خود به ویژه تا 20 درصد هزینههایی را متقبل شده است که از آن جمله میتوان به هزینه سه قطعنامه تحریمی اخیر، قوانین تحریمی مازاد بر آن در آمریکا و اروپا اشاره کرد. بنابراین قطعا عدول از این دستاوردها به ویژه غنیسازی 20 درصد و فریز کردن تولید 20 درصد نمیتواند بدون ما به ازاء در کاهش تحریمها شکل بگیرد.
فلاحتپیشه در پایان تاکید کرد: مواضع منطقهیی جمهوری اسلامی ایران و مقاومت ایرانیان در احقاق حقوق هستهیی خود باعث شده است تا فضای بینالمللی مستعد عدول کشورهای مختلف از سیاستهای تحریمی گذشته علیه ایران بشود.
انتهای پیام
نظرات