گالری طراحان آزاد از تاریخ 17 آبان 1392 مروری بر آثار آشور بانیپال بابلا را برگزار می‌کند.

به گزارش بخش هنرهای تجسمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در این گاه یاد که به اهتمام علی بختیاری و آریا کسایی برنامه ریزی و اجرا شده، طراحی، نقاشی و پوسترهای این هنرمند به نمایش درمی‌آید. این قطعات از کلکسیون فریدون آو، شیرین نشاط ، میترا قمصری، داریوش کیارس ، آتیلا پسیانی و خسروشایسته عاریت گرفته شده و تا 28 آبان رودرروی علاقه‌مندان خواهد بود.

بانیپال از چهره‌های مهم فرهنگی ایران قرن بیستم است که تاثیر و رهیافت‌هایش به دلایل متعدد اقلیتی در حاشیه مانده و این رخداد می‌تواند سرآغازی بر بازشناسی او تلقی شود.

آشور بانیپال بابلا در سال 1323 در تهران متولد شد. در مکتب کالوینیستی کلیسای مشایخی آشوری تهران پرورش یافت. در دانشگاه آمریکایی بیروت در رشته‌ی فلسفه و علوم دینی و در مدرسه‌ی الهیات خاور نزدیک لبنان در رشته‌ی الهیات تحصیل کرد.

اولین تجربیاتش در تئاتر را در کارگاه‌های تئاتر تجربی بیروت کسب کرد. در سال 1349 با شروع جنگ‌های داخلی لبنان به تهران بازگشت و نمایش کلفت‌های ژان ژنه را در کلیسای آشوری اجرا کرد. در همان سال از سوی کلیسا طرد شد، کسوت کشیشی را رها کرد و همکاری اش را با انجمن ایران - آمریکا آغاز کرد.

آشور پس از اجرای چند نمایش، در سال 1352 به دعوت بیژن صفاری همکاری اش را با کارگاه نمایش را آغاز کرد و یکی از چهارگروه این کارگاه به نام اهرمن را تشکیل داد. گروه اهرمن تا پیش از انقلاب دوازده نمایش را در محل کارگاه نمایش، تئاتر شهر و جشن هنر شیراز به روی صحنه برد و شش نمایشنامه هم نوشت که اجرا نشد.

آشور بانیپال بابلا در سال 1354 اولین نمایشگاه نقاشی خود را در گالری لیتو برگزار کرد. دومین نمایشگاه او در سال 1355 با نام یک نقاشی هم چنین یک شعر است به همراه شش شب اجرا با نام سه موش کور در نگارخانه پوپ انجمن ایران - آمریکا برگزار شد. در سال 1356 سومین نمایشگاه نقاشی و عکس های آشور در نگارخانه شهر در روز دوم نمایش توسط ساواک تعطیل شد.

آشور یک سال پس از انقلاب سال 1357 و تعطیلی کارگاه نمایش، به لس آنجلس آمریکا مهاجرت کرد و به مدت 10 سال در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، مرکز تئاتر تجربی دانشگاه نیویورک و دانشگاه بارد به تدریس در رشته ی نمایش و کارگردانی پرداخت. از سال 1366 گروه پورگاتوریواینک (به معنای جوهر برزخ) را با رویکرد اجراهای تجربی تشکیل داد. آشور بانیپال بابلا تا سال 1385 بیست نمایش را عمدتاً در آف برادوی و آف آف برادوی در نیویورک به روی صحنه برد. آشور سه نمایشنامه هم نوشت که هرگز آن ها را بر روی صحنه اجرا نکرد و پنج نمایشنامه را از نویسندگان دیگر از جمله شیرین نشاط، یوکیو میشیما و برتولت برشت کارگردانی کرد. داستان محبوبه و آل از رضا دانشور را هم به زبان انگلیسی ترجمه کرد و رمان جنایی زنان ثروتمند باید بمیرند را نیمه کاره رها کرد.

آشور در سال‌های پس از مهاجرت در کنار نویسندگی و کارگردانی نمایش به نقاشی، مجسمه سازی و طراحی صحنه و پوستر نمایش‌هایش می‌پرداخت. در سال 1384 جایزه ی هلمن – همت که هر ساله به نویسندگانی اهدا می شود که به دلایل سیاسی ناچار به مهاجرت شده اند، به آشوربانی پال بابلا تعلق گرفت.

یازدهم فروردین 1390 آشور بانی پال بر اثرمشکلات قلبی و تنفسی پس از تحمل شش سال بیماری در سن 67 سالگی در بیمارستانی در نیویورک درگذشت.

در بهمن ماه سال 1390 نمایشگاه و مراسم بزرگداشتی توسط مرکز مطالعات ایران در دانشگاه نیویورک برگزار شد.

انتهای پیام