کارگردان فیلم «دربند» در جمع دانشجویان دانشکده صداوسیما به سوالاتشان پاسخ داد.
به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، نقد فیلم «دربند» با حضور پرویز شهبازی 13 آبان‌ماه در سالن آمفی‌تئاتر دانشکده صداوسیما برگزار شد.
پرویز شهبازی در ابتدا از دانشجویان پرسید، فیلم «دربند» با چه کیفیتی به نمایش گذاشته شده است؟ و دانشجویان در پاسخ گفتند: با کیفیت نه چندان خوب.
او ادامه داد: چرا قبول می‌کنید یک فیلم را با امکانات بد ببینید؟ اینجا دانشکده صداوسیما است و طبیعتا باید امکان نمایش نسخه 35 میلی‌متری را داشته باشد.
شهبازی سپس با تشویق دانشجویان مواجه شد.
کارگردان فیلم «دربند» که زمانی خود دانشجوی دانشکده صداوسیما بوده است، گفت: در تماس با آقای اربابی از او برنامه این جلسه را پرسیدم؟ و او در پاسخ به من گفت، به خاطر داری زمانی که در این دانشگاه، دانشجو بودی و حال کارگردانانی که به اینجا می‌آمدند را می‌گرفتی، حالا دانشجویان می‌خواهند حال تو را بگیرند.
شهبازی درباره شخصیت‌پردازی در فیلم «دربند» گفت: فیلم را باید یا درباره‌ی تیپ ساخت یا شخصیت. اگر من بخواهم آن‌طور که شما فکر می‌کنید بنای فیلمم را بگذارم یک فیلم تیپیک درباره خودمان ساخته‌ام، بنابراین این فیلم درباره کسی ساخته شده است که در کل دنیا یک نفر محسوب می‌شود. ما شخصیت نیستیم، تیپ هستیم. شخصیت شما را غافلگیر می‌کند و دادتان را درمی‌آورد و این امتیاز فیلمنامه‌نویسی است.
او ادامه داد: در نظر بگیرید که این فیلم یک تریلر اخلاقی است. شخصیت نازنین فضول است و جاهایی که اجازه ندارد بگردد را می‌گردد. فضول بودن او موجب می‌شود که پاسپورت سحر را پیدا کند اما آن را با خود نمی‌برد زیرا او دزد نیست. اگر او در این فیلم دزد نشان داده می‌شد دیگر نمی‌توانست سفته‌هایی را برای آزادی «سحر» امضا بکند.
شهبازی در پاسخ به پرسش یکی از دانشجویان مبنی بر اینکه چطور شخصیت فرید می‌تواند با یک نگاه عاشق نازنین شود؟ گفت: این بحث عشق نیست زیرا فرید تمام مدارک پدرش را برمی‌دارد، نه تنها سفته‌های مربوط به نازنین. این پسر شب‌ها به خانه نمی‌رود و این نشان می‌دهد که او با خانواده مشکل دارد. من فکر کردم چه کسی بهتر از این پسر می‌تواند، همه چیز پدرش را داغون کند.
او در پاسخ به سوال دانشجوی دیگری مبنی بر اینکه آیا ندادن فیلمنامه به بازیگر توهین محسوب نمی‌شود؟ بیان کرد: این کار توهین‌آمیز نیست زیرا من از آن‌ها خواهش می‌کنم که فیلمنامه را نخوانند چون مدام یک فیلمنامه را بازنویسی می‌کنم و چون ممکن است بازیگر متوجه تغییرات آن نشود و با خواندن فیلمنامه دچار فیکسی که در ابتدا آن را خوانده است، شود. در حالی که ممکن است که من آن را تغییر داده باشم یا دیگر وجود نداشته باشد. در فیلم «عیار 14» نیز از محمدرضا فروتن و کامبیز دیرباز خواهش کردم فیلمنامه را نخوانند و آن‌ها هم پذیرفتند که اگر این موضوع به نفع‌شان است آن را انجام ندهند.
این کارگردان اضافه کرد: امر بازی گرفتن یک امر جزبه‌جز است و در عمل اتفاق می‌افتد.
شهبازی درباره تجربیات دوران دانشجویی خودش گفت: زمانی که مصطفی عباد به دانشگاه آمده بود و من با او گفتگوی خصوصی داشتم، او نصیحت خوبی به من کرد که بسیار به دردم خورد و گفت، تدوین را یاد بگیر چون بهترین کارگردانان سینما، تدوین‌گران سینما هستند.
او ادامه داد: زمانی که من درس می‌خواندم دانشگاه مبلغ 800 تومان به عنوان کمک هزینه دانشجویی به ما پرداخت می‌کرد در حالی که ساندویچ در آن زمان 10 تومان بود و من به خاطر می‌آورم که من همان موقع یک فیلمنامه را به مبلغ یک میلیون تومان می‌فروختم یا با 100هزار تومان یک فیلم مستند می‌ساختم. من معتقدم دانشجو باید در دوران دانشجویی‌اش هم پول دربیاورد. این امر موجب می‌شود تا شما را در این حرفه قوی کند. زیرا دانشگاه به خودی خود چیزی به کسی نمی‌دهد،من معتقدم یک فیلمساز باید جامعه‌شناسی، روان‌شناسی و... بداند.
کارگردان فیلم «دربند» درباره دکوپاژ در فیلمش گفت: من معمولا بدون دکوپاژ سر صحنه می‌روم. برای من بهتر است که بدون ذهنیت سر صحنه حاضر شوم تا اگر ایده‌ای به ذهنم رسید آن را عملی کنم و خودم را محدود نکرده باشم.
شهبازی با اشاره به موزیک ابتدایی فیلم که ترانه‌ی «کت استیونس» است، بیان کرد: ای کاش این ترانه را در فیلم ترجمه فارسی می‌کردم چون محتوای این موزیک با فیلم و فرید با پدرش کاملا مرتبط است، من روی سواد انگلیسی بچه‌های درس خوانده حساب کرده بودم اما متأسفانه انگلیسی در ایران ضعیف است، بسیاری از خارجی‌ها در نقد این فیلم به استفاده بجای این موزیک اشاره کرده بودند.
او درباره ایده گرفتن دیالوگ‌ها از بازیگران تصریح کرد: پگاه آهنگرانی در صحبت‌هایش بسیار از مهمل استفاده می‌کند. بنابراین دوست نداشتم ایده‌های دیالوگی بدهد و موظفش می‌کردم تا دیالوگ‌های مشخص فیلمنامه را با زبان خودش بگوید چون پگاه یک بازیگر حرفه‌ای است و معمولا بازیگران حرفه‌ای سعی می‌کنند کارگردان را به نفع خودشان گول بزنند اما از نازنین ایده می‌گرفتم و اصطلاح «ترشیده» که هنگام دعوای نازنین و سحر در فیلم به کار برده می‌شود، ایده او است.
شهبازی خطاب به یکی از دانشجویان که از او پرسید، فکر می‌کنید متن فیلمنامه هیچ ایرادی ندارد؟ پاسخ داد: اگر من فکر کنم متنی که در فیلم «دربند» نوشتم بدون اشکال است، آدم احمقی هستم و اگر هم دیگران چنین فکری کنند، یک مقدار از مرحله پرت هستند. من همیشه کتاب آسمانی را مثال می‌زنم، فرض کنید یک کتاب آسمانی با سه میلیارد پیرو آمده است، آیا این کتاب مخالف ندارد؟ چطور من می‌توانم بگویم که «دربند» بدون اشتباه است؟
او در انتها خاطرنشان کرد: من جواب‌های خودم را می‌دهم که می‌تواند مطلقا درست نباشد، اگر اینجا دانشکده صداوسیما نبود، اجازه نمی‌دادم که شما وارد نقد فیلم شوید و مطلقا با شما بحث نمی‌کردم. در جلسات نقدی هم که تا کنون برگزار شده من به صورت سوال و جوابی پاسخگو بوده‌ام. من فکر می‌کنم به دلیل گروه سنی شما که در اصطلاح روان‌شناسی به آن« Big Ego» می‌گویند، می‌خواهید بگویید من دانشجو بیشتر از توی کارگردان می‌دانم و به نظر من این در دانشکده سینما طبیعی است. البته ما هم در زمان دانشجویی از این کارها کرده‌ایم.
در این برنامه سعید قطبی‌زاده نیز به عنوان منتقد نظرات خود را مطرح کرد.
انتهای پیام
نظرات