عضو کمیته پیگیری امور خارجی دفتر منطقه شمالغرب کمیسیون حقوق بشراسلامی گفت: نمی‌توان برای مقابله با یک عمل خلاف حقوق بین‌الملل یا حتی یک جنایت، یک قاعده آمره حقوق بین‌الملل همان ممنوعیت توسل به زور را نقض کرد.
به گزارش گروه دریافت خبر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه آذربایجان شرقی، احد زمانزاد قویدل در نشست بررسی سیاست دوگانه غرب در قبال استفاده از سلاح شیمیایی که به بهانه استفاده از سلاح‌های شیمیایی توسط گروه های تکفیری و القاعده در سوریه در محل خانه ستارخان برگزار شده بود، با بیان این‌که «استفاده از سلاح شیمیایی بدون توجه به عاملان آن یک جنایت است و باید محکوم شود» افزود: این‌که هر کشوری که زور دارد این انتخاب را دارد که تهدید به حمله نظامی کند در قواعد بین‌الملل امری مردود به شمار می‌رود.
وی با بیان این‌که «اگر قرار است مداخله نظامی در سوریه و یا هر کشور دیگری انجام شود باید برمبنای ضوابط حاکم در منشور سازمان ملل و از رهگذر قطعنامه‌های شورای امنیت صورت گیرد» افزود: برای مدافعان واقعی حقوق بشر این سوال بوجود آمده است زمانی که غیرنظامیان و زنان و کودکان بی‌گناه در حلبچه و سردشت ایران هدف حملات شیمیایی رژیم بعث عراق قرار گرفته بودند کشورهای غربی مدافع حقوق بشر در کجای این معادله قرار گرفته بودند.
صاحبنظر مسائل حقوق بشری با بیان این‌که «تعریف جامع و مانع در عمل از حقوق بشر وجود ندارد» ادامه داد: باید تاکید کنیم که کشور ایران خود از قربانیان اصلی ناقضان حقوق اولیه بین‌المللی یا به تعبیری حقوق بشر به شمار می‌رود و در طول جنگ هشت ساله ایران و عراق استفاده از سلاح‌های شیمیایی با تأیید و تصریح و اطلاع قدرت‌های حاضر در شورای امنیت از طرف عراق بر علیه ایران بوده که علیرغم اذعان قدرت‌های مذکور در طول 8 سال جنگ فقط 7 قطعنامه صادر شد درحالی که در تهاجم دیگر عراق به کشور همسایه کویت در طول 2 سال قریب 72 قطعنامه تصویب و صادر شد.
وی با بیان این‌که «در قضیه سوریه مشاهده می‌کنیم که برخی قدرت‌های حاضر در شورای امنیت با پررنگ نمودن حمله شیمیایی به منطقه ریف دمشق که هنوز درهاله پرحجمی از ابهام باقی مانده است، حمله مذکور را منتسب به دولت سوریه نموده و خواستار دخالت نظامی حتی بدون تصویب شورای امنیت می‌شوند» افزود: این موضوع سوالی که در ذهن ایجاد می‌کند این است که چرا در هیچ کدام از مراحل ، صدای «تأسف برای انسانیت» و «مداخله حقوق بشر دوستانه» شنیده نمی‌شد؟ مگر چه تفاوتی می‌نمود انسان‌هایی با گاز اعصاب و شیمیایی در ایران یا در سوریه کشته شوند؟
وی با بیان این‌که «با نظربه اصول بنیادین حقوق بین‌الملل، حقوق بشر و حقوق بشردوستانه، اگر روزی مداخله نظامی در سوریه و یا هر کشور دیگری انجام شود باید بر مبنای منشور ملل متحد و از رهگذر قطعنامه شورای امنیت صورت گیرد» افزود: توسل به زور به هر نحو ممکن و بدون توجه به مراتب فوق خلاف بند 4 از ماده 2 منشور ملل متحد خواهد بود که امروز به قاعده «آمره ممنوعیت توسل به زور» معروف و مقبول همه کشورهای دنیا می‌باشد.
انتهای پیام
نظرات