یک پژوهشگر آسیب‌های اجتماعی گفت: تضاد بین جوامع سنتی و مدرن سبب افزایش زندگی مستقل مجردی شده است، لذا با تقویت ابعاد مذهبی و فرهنگی تربیت فرزند، اثر تضاد این جوامع کاهش می‌یابد.

مهدی محبی‌کرد‌سفلی در گفت‌وگو با خبرنگار «اجتماعی» خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) منطقه زنجان، ابراز کرد: آسیب‌های اجتماعی در جوامع در حال گذار مانند ایران که نه کاملاً سنتی است و نه کاملاً مدرن، معمولاً نمود ظاهری بیشتری از جوامع سنتی یا مدرن دارند.

به گفته وی، در این جوامع تقابل زندگی سنتی و مدرن به نوعی عامل بحران هویت فردی و اجتماعی افراد است، عاملی که می‌تواند برخی از افراد جامعه را به سمت آسیب‌هایی مانند گرایش به سمت زندگی مجردی رهنمون سازد. وقتی فرد باید درون خانواده رفتارش مطابق با سنت‌ها باشد و هنگام حضور در فعالیت‌های اجتماعی رفتار مدرن از خود بروز دهد، دچار نوعی تضاد درونی و بیرونی می‌شود که حاصل این تضاد درونی و بیرونی، اغلب آسیب‌های اجتماعی است.

وی افزود: آسیبی مانند زندگی مجردی جوانان نیز در برخی شرایط می‌تواند تابعی از این تضاد باشد. والدین می‌توانند با تقویت ابعاد مذهبی و فرهنگی تربیت فرزند، اثر این تضاد را تا حدود زیادی کاهش دهند. همچنین نهادهای فرهنگی و مذهبی جامعه نیز می‌توانند با جذب جوانان و ارائه خوراک‌های فکری متناسب با زمان و مکان جامعه در کاهش اثرات این تضادها سهیم باشند.

این پژوهشگر خاطرنشان کرد: اشتغال به کار جوانان در شهری غیر از محل سکونت نیز می‌تواند مانند زندگی دانشجویی در افزایش گرایش به زندگی مجردی نقش‌آفرین باشد و عناصری را که برای زندگی دانشجویی ذکر شد را نیز می‌توان در مورد این عامل نیز صادق دانست و مهم‌ترین راهکار کاهش تاثیر این عامل بر افزایش گرایش جوانان به زندگی مجردی چیزی جز ایجاد اشتغال در محل زندگی افراد با کمک دولت و خانواده‌ها نیست.

وی اظهار کرد: نقش دوستان، هم‌سالان و گروه‌هایی که جوانان در آن عضویت دارند نیز نباید در زمینه گرایش فرد به زندگی مجردی فراموش شود. این عامل به همان میزانی که می‌تواند در گرایش افراد به اعتیاد و سایر بزه‌ها تاثیرگذار باشد، در گرایش آن‌ها به انتخاب چنین شیوه‌ای برای زندگی نیز موثر است. پذیرش در بین گروه و دوستان، نشان دادن استقلال فکری و مادی فرد به دوستان و گروه، فریب خوردن از سوی دوستان جهت سوء استفاده‌های مختلف و غیره، عواملی است که فرد را تحت تاثیر دوستان و گروه قرار داده و فرد را به چنین راهی برای زندگی می‌کشاند.

قائم‌مقام انجمن آسیب‌شناسی اجتماعی ایرانیان تصریح کرد: در زمینه کاهش اثرات این عامل نقش "خانواده" بسیار حیاتی است. خانواده با تقویت ارتباط و دوستی خود با فرزند، شناسایی دوستان فرزند، کنترل نامحسوس وی در شرایط مختلف، عدم سرزنش و پذیرش اشتباهات فرزند و کمک به او در جهت اصلاح رفتار به صورت ارشادی نه قهرآمیز، تقویت زمینه‌های فرهنگی و مذهبی تربیت فرزند، رفتار صحیح والدین و الگوسازی مناسب از خود برای فرزندان، توجه به خواسته‌ها و تمایلات فرزند، عدم وجود تبعیض بین فرزندان، واگذاری مسئولیت‌های متناسب به فرزندان و نظرخواهی و مشورت با فرزندان در جهت ایجاد و تقویت اعتماد به نفس آن‌ها و غیره می‌تواند تا حد زیادی فرزندان و جوانان را در مقابل گرایش به آسیب‌هایی مانند گرایش به زندگی مجردی بیمه کند.

وی یادآور شد: از عوامل مهم دیگری که تاثیر آن را در گرایش افراد و به ویژه جوانان به زندگی مجردی نمی‌توان انکار کرد، نقش رسانه‌ها و بالاخص تلویزیون است. متاسفانه علاوه بر تلویزیون‌های ماهواره‌ای و اینترنت که از آن‌ها می‌توان به عنون ابزارهایی برای توسعه انواع آسیب‌های اجتماعی نام برد مشاهده می‌شود که رسانه‌های داخلی ما به جای اینکه باعث تحکیم بنیان خانواده و جامعه شوند و با تولید محتوای فرهنگی و عقیدتی متناسب با جامعه، در زمینه کاهش آسیب‌های اجتماعی پیشگیرانه عمل کنند، هم در برخی مواقع آگاهانه یا ناآگاهانه به ترویج این نوع زندگی دامن می‌زنند.

محبی‌کردسفلی تاکید کرد: رسانه‌ها جمعی داخلی لازم است در این زمینه محصولات و محتوایی تولید کنند که مبتنی بر نگاه کارشناسانه و منطبق با استاندارهای فرهنگی و مذهبی جامعه باشد. همچنین مدیران فرهنگی و اجتماعی ما نیز که تاکنون برنامه خاص و مشهودی در زمینه کنترل و کاهش این‌گونه آسیب‌ها نداشته‌اند باید با حساسیت و ظرافت بیشتری در جهت کاهش آسیب‌های اجتماعی مستتر و مهمی همچون آسیب مذکور برنامه‌ریزی و تلاش کنند.

وی ادامه داد: لازم است در زمینه رشد فزاینده گرایش به زندگی مجردی بین جوانان این هشدار را مسئولان و خانواده‌ها داد، چرا که در صورت عدم توجه به این معضل اجتماعی تقریبا نوپدید، پیامدهای بسیار خطرناکی برای آن می‌توان متصور شد. انواع اعتیاد، سرقت، سقوط در دام گروه‌های منحرف و مبتذلی همچون شیطان‌پرستان، گرفتاری در دام فساد اخلاقی، جدایی از خانواده، سست شدن عقاید مذهبی یا تغییر آن و بی‌هویتی، چند آسیب اجتماعی از صدها آسیبی است که می‌توان آن‌ها را محصول این نوع از زندگی دانست که جوانان را به شدت و بیشتر از هر زمانی تهدید می‌کند.

انتهای پیام