نایب رییس انجمن ژنتیک پزشکی ایران به بررسی علت تولد دوقلوهای به هم چسبیده پرداخت و درباره روند تشخیص آن توسط تکنیک‌های موجود از جمله سونوگرافی توضیح داد.

دکتر سیروس زینلی در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس «سلامت» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، ادامه داد: اختلالاتی تحت عنوان «اختلالات تک بینی» در علم ژنتیک مطرح است که در پی آن مشکلاتی در حین رشد جنین در رحم مادر ایجاد می‌شود که می‌تواند منشا ژنتیکی یا غیرژنتیکی داشته باشد.

وی با بیان اینکه برخی اختلالات منشا ژنتیکی دارند ولی ارثی نیستند، عنوان کرد: اختلالات ارثی از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شوند ولی اختلالات ژنتیکی در سطح کروموزوم و سطح ژن اتفاق می‌افتند.

زینلی اضافه کرد: وقتی تقسیم سلولی برای ایجاد یک دوقلوی کامل، انجام می‌شود به دلایلی در برخی قسمت‌ها این سلول‌ها از هم جدا نمی‌شوند و بخشی از بدن این دو جنین به هم می‌چسبد که از نواحی مختلف چون کمر، شانه‌ها و سر صورت می‌گیرد.

آیا با سونوگرافی می توان دوقلوهای به هم چسبیده را شناخت؟

نایب رییس انجمن ژنتیک ایران با بیان اینکه این اتفاق در دوره بارداری به سختی قابل تشخیص است، اظهار کرد: البته در برخی موارد می‌توان این اختلال را تشخیص داد ولی باید گفت که از طریق سونوگرافی و سایر روش‌ها نمی‌توان دریافت که این اختلال تا چه حد جدی است و آیا می‌توان اجازه سقط صادر کرد یا خیر؟

زینلی افزود: تکنولوژی‌های موجود قادر به تشخیص این نوع از اختلال و بویژه شدت آن تا قبل از هفته هجدهم بارداری نیستند و بعد از گذشت زمان معین دریافت مجوز سقط مشکل می‌شود.

نایب رییس انجمن ژنتیک پزشکی ایران با بیان اینکه به هم چسبیدن دوقلوها به طور عام در همه دنیا اتفاق می‌افتد و مختص منطقه خاصی نیست، گفت: البته بسیاری از دوقلوهای به هم چسبیده سقط می‌شوند. میزان زیادی از مرده‌زایی‌ها ناشی از اختلالات ژنتیکی هستند.

وی با اشاره به "لاله" و "لادن" دوقلوهای به هم چسبیده معروف ایرانی که چندین سال پیش در چنین روزی جان خود را در اتاق عمل و در حین انجام اعمال جراحی جداسازی از ناحیه سر از دست دادند اشاره و عنوان کرد‌: لاله و لادن هم از نظر هوشی مشکل نداشتند فقط از ناحیه سر به هم وصل بودند و به علت اینکه این ناحیه از حساسیت بالایی برخوردار است، عمل جراحی برای جداسازی بسیار مشکل بود. اما اگر در کودکی عمل می‌شدند شاید امکان زنده ماندشان بیشتر بود. به هر حال جراحی در سنین بالاتر معمولا از پیچیدگی بیشتری برخوردار است.

انتهای پیام