نام علمی گیلاس (Prunus avium) و از خانواده (Rosaceae) می‌باشد. درخت خزان‌پذیر و برگ‌ریز گیلاس، با نام علمی " Cerasus avium "، بدون خار، با ارتفاع کوتاه، شاخه‌های صاف بدون خار و قرمز رنگ مایل به قهوه‌ای، برگ‌های سبز تقریباً درشت لبه‌دار و دارای میوه گوشت‌دار با گونه‌های متعدد است که تقریبا در تمام کشو‌رهای جهان آن را می‌شناسند و احتمالا بومی منطقه‌ای بین دریای سیاه و دریای خزر است و در زمان‌های قدیم به اروپا برده شده است.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) – منطقه خوزستان- گیلاس میوه کوچک، گرد و ملین است که در هنگام چیدن به رنگ قرمز یا سیاه می باشد و دارای یک هسته است. در واقع در طبیعت سه نوع گیلاس به رنگ های قرمز، سیاه و زرد یافت می شود.
گیلاس‌ها را همیشه رسیده میچینند زیرا پس از چیدن به خوبی رشد نمی کنند و شما می توانید آن را تنها 1 تا 3 روز به خوبی نگهداری نمایید.
استفاده از گیلاس
گیلاس ها را بهتر است تازه تازه پس از چیدن از درخت تناول کرد.
اغلب از گیلاس، مربا و یا ژله درست می کنند زیرا نمی توان آن را به صورت تازه ذخیره و نگه داری کرد، ولی می توان آنها را فریز کرد؛ البته بهتر است که اول هسته‌های آن در آورده شود.
فواید گیلاس
بر طبق آخرین و بهترین اخبار به دست آمده مشخص گردیده که گیلاس‌ها منبع غنی آنتی اکسیدانها هستند.
گیلاس‌ها غذای متداولی در عصر حجر بودهاند و باستان شناسان بقایای هسته‌های گیلاس را در بسیاری از غارها و صخرههای مسکونی ماقبل تاریخ یافتهاند.
گیلاس شیرین (Prunus avium) یک میوه فصلی است که امروزه به غیر از مصرف تازه آن، می‌توان به خوبی از میوه خشک آن و یا به صورت آب‌میوه استفاده کرد.
گروههای گیاه‌شناختی زیرمجموعه درختهای گیلاس شامل: درختان آلو، هلو، بادام و زردآلو است و نه تنها از میوه درخت گیلاس، بلکه از شکوفه ها و چوب آن نیز استفاده می‌گردد.
برای این که ارزش این گیاه را بدانیم کافی است بگوییم تمام قسمت‌های این میوه یعنی: گوشت، دم، هسته، برگ و ساقه آن در طب و صنعت استعمال دارد.
همه ما از مصرف گیلاس تازه در یک روز گرم تابستانی لذت می‌بریم؛ این میوه دارای چربی کم و فیبر زیاد است و اگر شما درمان های گیاهی را قبول داشته باشید، بدانید که گواتر مزمن با خوردن گیلاس تا حد زیادی کنترل می شود و همچنین مانند یک عامل تخلیه و زهکشی در مجاری ادرار و لولههای هاضمه کار می کند و سنگها را از بین میبرد و مصرف آن در حد مناسب به مبتلایان به دیابت و ورم مفاصل توصیه می‌شود زیرا میوهای است که نشاسته کمی دارد و قندش برای افراد دیابتی زیان‌بار نیست(البته باز هم تاکید می‌شود که اگر به میزان توصیه شده توسط متخصص تغذیه مصرف شود).
گیلاس همچنین مسکن اعصاب بوده، ملین است، خون را پاک و معده را نیز تمیز می‌کند و جوشانده دم گیلاس برای دفع سنگهای مثانه و تمیز کردن مجاری ادرار در طب تجربی مصرف دایم دارد.
ارزش تغذیهای گیلاس
هر 100 گرم گیلاس (حدود 14عدد گیلاس متوسط) دارای این ترکیبات است:
انرژی 72.06 کیلو کالری
رطوبت 80.74 گرم
کربوهیدرات 16.60 گرم
پروتئین 1.21 گرم
چربی 0.69 گرم
فیبر 1.78 گرم
کلسیم 14.71 میلی گرم
فسفر 19.12 میلیگرم
آهن 0.38 میلیگرم
پتاسیم 223.5 میلیگرم
فلوئور 25 میکروگرم
منیزیوم 11.76 میلیگرم
ویتامین آ 21.47 RE
ویتامین ث 7.06 میلیگرم
اسید فولیک 4.12 میکروگرم
و دیگر مواد معدنی ...
راهنمایی‌های تغذیهای
چربی اشباع شده در گیلاس بسیار کم است. کلسترول ندارد(مانند سایر گیاهان)، سدیم ندارد، فیبر خوراکی بالایی دارد، از ویتامین C بالایی برخوردار است.
خواص دارویی گیلاس
• گیلاس سرشار از ترکیبات آنتی اکسیدانی بوده، از این‌رو روند پیری را به تاخیر می‌اندازد.
• احتمال ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی را کاهش می‌دهد.
• فلاوونووئیدهای موجود در گیلاس، از ایجاد هر گونه آسیب توسط رادیکال‌های آزاد پیشگیری می‌کنند.
• درمان مناسبی برای آرتریت، رماتیسم، واریس و دردهای مفصلی است.
• از گیلاس می‌توان به عنوان ماسک زیبایی استفاده کرد و چین و چروک‌های پوست را کاهش داد.
• برای کلیه‌ها مفید است و به دفع سموم از بدن کمک می‌کند.
• سوخت ساز بدن را افزایش داده و به هضم غذا کمک می‌کند.
• سیستم اعصاب را تسکین داده و با تولید هورمون شادی در بدن، احساس بهتری را در ما ایجاد می‌کند.
• دارای چربی کم و فیبر زیاد است و برای تصفیه خون در سیستم گوارشی بسیار مفید است.
• برای کارکرد منظم قلب، روده و معده نیز بسیار مفید است.
• قوای فکری را تقویت می‌کند.
• افرادی که زیاد گوشت استفاده می‌کنند و خون آنها اسیدی است می‌توانند از گیلاس استفاده کنند به دلیل اینکه خون را قلیایی می‌کند.
• برای کاهش وزن مفید است.
• دارای مقدار فراوانی ویتامین C است.
• چربی اشباع شده در گیلاس بسیار کم است و کلسترول ندارد.
انتهای پیام
نظرات