تاریخ بهترین گواه بر پوچی و بی‌استواری سلطه‌گرانی است که علی‌رغم داعیه ابرقدرتی در مواقعی حساس نتوانسته‌اند از کیان و مرزهای خود حفاظت کرده و با ساده‏‌ترین روش‏‌ها بزرگترین ضربات را از حریفان خود خورده‏‌اند.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، به نقل از سایت وزارت اطلاعات، یکی از این نمونه‏‌های تاریخی که نشان از ضربه‌پذیری استکبار داشته است حمله نیروی هوایی ژاپن به ایالات متحده امریکا در بندر پرل هابر در سال 1941 می‌باشد. حمله‏‌ای که مقدمات آن تنها با اقدامات دو جاسوس حرفه‌ای فراهم آمد.

مطلب زیر چگونگی این واقعه را به سادگی بیان می‌دارد:

صبح یکشنبه هفتم دسامبر ۱۹۴۱ بود و بندر هنوز در خواب به سرمی‌برد. ۶ فروند ناوهواپیمابر ژاپنی به همراه تعداد زیادی رزم‌ناو و ناوهای کوچکتر و در اختفای کامل به بزرگترین پایگاه دریایی آمریکا در اقیانوس آرام نزدیک می‌شدند. ۸ نبردناو عظیم آمریکایی به همراه تعدادی ناو کوچک‏تر در پایگاه پرل هاربر پهلو گرفته بودند.

شعله‌های جنگ هزاران کیلومتر از خدمه ناوها فاصله داشت و هیچ یک از آنان گمان نمی‌کرد که جنگ جهانی دامن آن‌ها را نیز بگیرد. خدمه رادارهای پرل هاربر درحال تعویض شیفت بودند که اولین موج جنگنده - بمب‌افکن‌های ژاپنی وارد حریم هوایی جزیره شدند. هواپیماهای ژاپنی بدون هیچ‌گونه مقاومتی حمله غافلگیرکننده خود را به کشتی‌های پهلوگرفته و تأسیسات زمینی و بندری پرل هاربر آغازکردند.

اندکی بعد، موج دوم هواپیماهای ژاپنی واردمنطقه شدند و باقیمانده کشتی‌ها را بمباران کرده و افرادی که با حمله اول از خواب بیدارشده بودند و به مقابله برخواسته بودند را به مسلسل بستند.

نتیجه این حمله برای نیروی دریایی آمریکا یک فاجعه کامل بود.۳۶۰ هواپیمای ژاپنی توانستند ۵ نبردناو بزرگ آمریکایی را به همراه ۳ کشتی کوچکتر غرق کنند. ۳ نبردناو دیگر به گونه‌ای آسیب دیدند که توان عملیاتی خود را از دست دادند. علاوه بر آن، ۱۸۸ هواپیمای آمریکایی بر روی زمین نابودشده و ۱۵۵ هواپیمای دیگر آسیب دیدند. در پایان آن روز ۲۳۰۰ کشته و ۱۲۰۰ مجروح نیز بر دست نیروی دریایی آمریکا مانده بود.

ژاپن توانست تنها با یک حمله کمر نیروی دریایی حریف را در اقیانوس آرام بشکند، ولی چگونه؟ این نقشه حرفه‌ای، زمانبندی دقیق و بمباران‏‌های ماهرانه در کجا طراحی شدند؟ در این‏‌جا نیز باید دنبال ردپای سربازان پنهان حریف بگردیم.

۶ سال قبل از این حمله درخشان یک خانواده آلمانی که از آشنایان «جوزف گوبلز» ، وزیر تبلیغات هیتلر، بودند وارد هاوایی شدند. «برنارد کوهن» به همراه همسرش « فریدل » ، دخترخوانده‌اش «سوزی روث» و پسرش «هانس» تصمیم گرفتند که به درخواست «گوبلز» برای سرویس مخفی ژاپن جاسوسی کنند.

« فریدل » پس از اقامت در پرل هاربر منزل خود را به محفلی برای همسران افسران نیروی دریایی تبدیل کرد. این زنان در مهمانی‌های زنانه خود هر خبری که از شوهرهای‌شان می‌شنیدند بازگو می‌کردند غافل از این‏‌که این اخبار می‌توانند مهم‏ترین منبع اطلاعاتی برای خانواده جاسوس آلمانی باشد.

« سوزی روث» ۱۷ ساله، زیبایی خود را برای به دام انداختن افسران جوان نیروی دریایی آمریکا به کارگرفت و با کشیدن آن‌ها به دام عشق خود اطلاعات محرمانه را از زیر زبان‌شان بیرون می‌کشید.

خانواده « کوهن » حتی پسر کوچکشان « هانس » را نیز درگیر فعالیت‏‌های جاسوسی خود کردند. ملوان‏‌های آمریکایی پسر کوچکی را به یاد می‏‌آوردند که لباس ملوانی می‌پوشید و با شیرین زبانی درباره کشتی‏‌های بزرگ از آن‏‌ها سوال می‌کرد. بارها افسران و درجه‌داران آمریکایی این پسر کوچک را به گردش‏‌های کوچکی بر روی عرشه ناوهای‌شان دعوت کردند.

برنارد اطلاعات به دست آمده توسط اعضای خانواده را ثبت می‌کرد و زمانی که سرجاسوس ژاپنی « تاکئویوشی کاوا » در بهار ۱۹۴۱ وارد پرل هاربر شد به وسیله یک چراغ قوه مخصوص از اتاق زیرشیروانی خانه‌اش اطلاعات را به یوشیکاوا ارسال می‏‌کرد.

« یوشی کاوا » ،خود، از مأموران خبره سرویس مخفی ژاپن بود. او در سال ۱۹۳۳ به نیروی دریایی سلطنتی ژاپن پیوست و شاگرد اول کلاس خود بود. ۴ سال بعد « یوشی کاوا » به دلیل مشکلات جسمی پشت میز نشین شد و به سرویس اطلاعاتی نیروی دریایی منتقل شد. او یک نامه تشکر‌آمیز از شخص « هیتلر » دریافت کرده بود؛ چراکه با کشف رمز یک پیام نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا مسیر یک کاروان بزرگ دریایی را پیداکرد و اطلاعاتش را به سفیر آلمان در ژاپن تحویل داد. این اطلاعات به زیردریایی‏‌های آلمانی اجازه دادند تا تعداد زیادی از کشتی‏‌های بریتانیایی را در راه غرق کنند.

« یوشی کاوا » در پرل هاربر طبقه دوم خانه‏‌ای مشرف به بندرگاه را اجاره کرد تا بتواند ورود خروج تمام کشتی‏‌ها به پایگاه را ثبت کند. او هم‏چنین بارها هواپیماهای کوچکی را اجاره کرد تا با پرواز بر فراز تأسیسات بندری بتواند اطلاعات دقیق‏‌تری از توان آمریکایی‏‌ها کسب کند. محل استقرار هواپیماهای نیروی دریایی، آتش‏بارهای ضدهوایی، مخازن سوخت و مهمات موضوع‏‌ها مورد علاقه « یوشی کاوا » بودند.

« یوشی کاوا » از طرح نقشه برای حمله قریب الوقوع ژاپن به پرل هاربر بی‌اطلاع بود ولی اطلاعاتی که او و «‏کوهن‏» جمع‌آوری کردند برای طراحان جنگی ژاپن بسیار ذی‏قیمت از آب درآمدند. این اطلاعات توسط کنسول ژاپن و به صورت رمز به کشتی‏‌های نیروی دریایی ژاپن مخابره می‏‌شدند.

هنگامی که فرمان رادیویی حمله به پرل هاربر صادرشد « یوشی کاوا » تمام مدارک و آثار فعالیت‏‌های جاسوسی خود را از بین برد و زمانی که پس از حمله هواپیماهای ژاپنی مأموران اف بی آی به سراغش آمدند هیچ مدرکی دال بر جاسوسی وی نیافتند.

« یوشی کاوا » در تابستان سال بعد و در طی یک برنامه مبادله اسرا به ژاپن بازگشت. خانواده « کوهن » نیز پس از حمله پرل هاربر مورد بدگمانی اف بی آی قرارگرفتند و همگی دست‏گیر شدند. در بهار سال ۱۹۴۲ برنارد « کوهن » به اعدام محکوم شد ولی با لو دادن شبکه جاسوسی آلمان-ژاپن توانست جان خود را نجات دهد. برنارد به ۵۰ سال زندان محکوم شد و به همراه همسر و دخترخوانده اش زندانی شدند. خانواده جاسوسی که بزرگ‏ترین ضربه را به نیروی دریایی آمریکا وارد کرده بودند پس از پایان جنگ از آمریکا به اخراج شدند و به آلمان بازگشتند.

انتهای پیام