رییس انجمن ورزشی نویسان از عملکرد این انجمن در قبال خبرنگاران و رسانه‌های ورزشی دفاع کرد.

به گزارش ایسنا، سیدعبدالحمید احمدی در واکنش به گزارش "انجمن ورزشی نویسان کجای بازی است" توضیحاتی را ارائه و از عملکرد این انجمن دفاع کرد که قضاوت در مورد عملکرد انجمن نویسندگان، خبرنگاران و عکاسان ورزشی را به جامعه رسانه‌ای ورزشی می‌سپاریم.

در پاسخ احمدی آمده است: نقد کنید، زیرا که نقد حق شماست، اما در نقد خود از دایره و تراز انصاف خارج نشوید. براین اساس، نقد انجمن ورزشی نویسان با رعایت انصاف کاری است ستودنی و درخور تقدیر، لکن به نظر می رسد نادیده گرفتن تمامی کارهای انجام شده (هرچند به تعداد اندک) و کشیدن خط قرمز بر روی نام انجمن و بیان این ادعا که "هیچ" کاری انجام نشده است می تواند عبور از انصاف، و ادعایی غیرمنطبق با واقعیت باشد.

درباره پیگیری امور مربوط به خبرنگاران و دفاع از آنان، سوابق موجود بیانگر آن است که در همه موارد انجمن نسبت به همه برخوردهای کلامی و رفتاری از سوی افراد ورزشی و غیرورزشی واکنش نشان داده و با صدور بیانیه و یا ارسال نامه به مقامات ذیربط موضوع را پیگیری کرده است. برحسب اتفاق، در رابطه با دو مورد اشاره شده در مطلب شما یعنی مضروب شدن خبرنگار شیرازی و مصدوم شدن عکاس ورزشی انجمن بسیار فعال در این باره وارد عمل شد که در مورد اول به محرومیت انضباطی فرد خاطی و در مورد دوم و در زمان مسئولیت سردار طلایی منجر به عذرخواهی رسمی نیروی انتظامی گردید. درباره پیگیری شکایت در مراجع حقوقی و قضایی نیز علیرغم پیگیری انجمن، بدلیل عدم اقدام و یا صرفنظر کردن همکاران مورد اشاره از طرح شکایت، عملا" امکان طرح آن در مراجع ذیربط فراهم نبوده است.

علیرغم ادعای مطرح شده در یادداشت که متاسفانه با دیدی واقع بینانه درباره آن قضاوت نشده است، انجمن در حد وسع و مقدورات خود و با افت و خیزهایی که به دوره های متفاوت مدیریتی ورزش مرتبط است، در طی سال های اخیر علاوه بر دفاع از فعالیت حرفه ای اعضا و همکاران، فعالیت هایی نیز در ابعاد آموزشی، صنفی و رفاهی داشته است. هرچند که ابن فعالیت ها و تلاش ها را در پاسخگویی به انتظارات و یا نیازهای همکاران به هیچ وجه کافی نمی دانیم. اما کم لطفی است اگر برگزاری دهها نشست، سمینار، کارگاه آموزشی، جلسات هم اندیشی، همایش های تقدیر از همکاران، جشنواره های تخصصی، کسب سهمیه بورسیه و اعزام خبرنگاران به برنامه های انجمن جهانی، تشکیل کمیته رسانه در کمیته المپیک و فدراسیون های ورزشی، مشارکت در برگزاری برنامه های فرهنگی ورزش، برگزاری جلسات متعدد با مسئولان و دست اندرکاران ورزش در سازمان تربیت بدنی و وزارت ورزش، کمیته المپیک و فدراسیون های ورزشی برای پیگیری درخواست های اعضا و ایجاد شرایط بهتر کاری برای همکاران، و در نهایت پیگیری امور طرح ترافیک خبرنگاران ورزشی و مواردی از این قبیل را نادیده گرفت و از کنار آن عبور کرد.

و نکته آخر آن که در نقد انجمن به قضاوت نشستن و غیرمنصفانه حکم راندن را زیبنده نمی دانم. خوشبختانه ایسنا در طول سال های فعالیت انجمن همکاری ارزشمند و نزدیکی را با این تشکل صنفی داشته و همواره به عنوان یکی از منابع خبری منعکس کننده برنامه ها و فعالیت های انجمن بوده است. لذا انتظار آن بود و هست که در نقدها و بیان کاستی ها که خود نیز به آن اذعان داشته و داریم نیمه اندک پر لیوان نیز دیده شود و برای پر شدن مابقی آن از هرگونه راهنمایی و کمک دریغ نشود. باور داریم که انجمن مورد انتظار ما و شما برای رسیدن به وضعیت مطلوب نیازمند یک نیت خالص و تلاش و عزم جمعی با پرهیز از هرگونه شعارزدگی و حرف های هیجانی است. بدیهی است تا زمانی که حتی تعداد اندک و معدود همکاران رسانه ای ما به سهو یا به عمد برای رسیدن به برخی منفعت های شخصی خود به راحتی اعتبار این حرفه را به حراج می گذارند و یا حاضرند همکاران خود را در خفا و آشکار با کلام یا نوشتار تا سرحد نابودی بنوازند، چه توقعی می توان از نهادی چون انجمن داشت؟ انجمنی که اعضا و همکاران رسانه ای، صرف نظر از توانایی یا ظرفیت آن، جز درخواست و مطالبه بجا و گاه نابجا، قدمی برای آن برنمی دارند و کمتر حاضرند برای اعتلا و اعتبار آن همکاری و تلاشی از خود نشان دهند. در چنین وضعیتی آیا می توان همچنان از نهادهای ورزشی و غیر ورزشی مسئول، انتظار پاسخگویی و حمایت از برنامه ها و فعالیت های انجمن را داشت؟ امید آن که با یک عزم و تلاش جمعی و قرار گرفتن دست مهر و عطوفت اعضای انجمن در دستان یکدیگر بتوانیم هرچه سریعتر به نقطه مطلوب و داشتن انجمنی که تبلور اراده همکاران فعال در رسانه های ورزشی باشد دست یابیم.

انتهای پیام