یک مدرس رشته‌ی ارتباطات معتقد است که در سرگردانی مخاطب، فقط رسانه مقصر نیست بلکه نظام اطلاع‌رسانی مقصر است.

شفیع بهرامیان در گفت‌وگو با خبرنگار رسانه خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با یادآوری این‌که نظام اطلاع‌رسانی شامل رسانه‌ها و روابط عمومی‌ها است، اظهار کرد: برای جلوگیری از سردرگمی مخاطب باید هر دو وجه این نظام به‌درستی عمل کند.

او ادامه داد: برخی رسانه‌ها در انتشار خبر عجله می‌کنند. به همین دلیل خبری را منتشر می‌کنند که به‌طور کامل تأیید نشده است و دقت را قربانی سرعت می‌کنند. دلیل این کار هم پیش‌زمینه‌ی ایدئولوژیک آن رسانه است.

بهرامیان معتقد است: نمی‌توانیم بگوییم که یک رسانه مستقل داریم، همه‌ی رسانه‌های ما وابسته به یک جناح هستند. بنابراین اگر خبری منتشر می‌شود منافع ایدئولوژیک بر صحت و دقت برتری دارد و همین موضوع موجب بروز مشکل می‌شود، چون همیشه گروه‌های موافق و مخالف این اخبار در جامعه وجود دارند.

او با تأکید بر این‌که رسانه‌ها باید از یک‌جانبه‌نگری دور باشند، بیان کرد: یک‌جانبه‌نگری برای رسانه‌ها آفت است و تمام فلسفه‌ی یک رسانه را زیرسوال می‌برد. رسانه‌ای که یک‌جانبه‌نگر است صرفا یک تریبون حزبی است.

بهرامیان با بیان این‌که در موضوع سردرگمی مخاطب، دو حوزه‌ی منابع خبری و روابط عمومی‌ها در مقابل رسانه‌ها هستند، گفت: بعضا منابع خبری از ماهیت اصلی‌شان به‌عنوان یک منبع خبررسان ملی فاصله می‌گیرند و به یک منبع خبررسان خاص جناحی تبدیل می‌شوند. به همین دلیل، امکان دارد خبری را برای رسانه‌ها ارسال کنند که از دید رسانه قابل قبول است، اما به واقعیت نمی‌پیوندد.

او افزود: متأسفانه اصول اخلاق حرفه‌یی هم در رسانه‌ها و هم در منابع اطلاع‌رسانی، فدای مصلحت‌های سیاسی می‌شود.

بهرامیان با اشاره به این‌که ما به رسانه‌هایی نیاز داریم که فراتر از منافع حزبی فعالیت کنند، تأکید کرد: رسانه نباید ایدئولوژیک باشد و همه‌ی این‌ها در گرو تأمین اقتصادی و استقلال اقتصادی رسانه‌هاست. متأسفانه در رسانه‌های داخلی نه بحث اخلاق حرفه‌یی رعایت می‌شود و نه ما رسانه‌های تخصصی مستقل داریم که بتوانند درآمد داشته باشند و به رسالت خود در زمینه‌ی اطلاع‌رسانی به‌شکل دقیق عمل کنند.

این مدرس دانشگاه درباره‌ی اخلاق حرفه‌یی در رسانه‌ها، توضیح داد: اگر اخلاق حرفه‌یی رعایت نشود و رسانه‌ها همچنان نگاه حزبی داشته باشند، مخاطب به‌دلیل سرگردانی به سمت رسانه‌های دیگر می‌رود که ممکن است بسیاری از آن‌ها داخلی نیز نباشند.

او با اشاره به وضعیت رسانه‌ها در کشورهای پیشرفته، گفت: چندی پیش، مقامی بلندپایه در یک رسانه‌ی خارجی به‌دلیل آوردن نام یک مقام دولتی به اشتباه در یک خبر، استعفا داد. این نشان می‌دهد، رسانه‌های حرفه‌یی در دنیا، برای حفظ اعتبار خود حاضرند بالاترین مقام‌شان استعفا دهد. اگر این شرایط در ایران هم باشد، ما می‌توانیم از اعتبار رسانه حرف بزنیم.

انتهای پیام