محمد عاقبتی که اخیرا نمایش «هملت» را با بازی افشین هاشمی در جشنواره‌ی «آندِر دِ رادر» آمریکا به صحنه برده است، به عنوان یکی از شرکت‌کنندگان در این جشنواره، سخنرانی کرد.
به گزارش خبرنگار بخش تئاتر خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) از میان 10 شرکت‌کننده این جشنواره چهار تن سخنرانی داشتند و محمد عاقبتی یکی از این چهار نفری بود که سخنرانی خود را به این شرح ارایه کرد:
«به نام خدا
جایی که من ایستاده‌ام.
چگونه می‌توان این توصیف را شروع کرد؟
چگونه می‌توان نامهربانی‌های برآمده از سال‌ها فاصله را برشمرد.
همیشه آغاز این گونه یادداشت‌ها دشوارتر از پایان آنهاست.
- طعم سیاست :
دوستان؛ همه ما «بازنده» هستیم اگر به جای آرامش و دوستی، کج‌فهمی و بی‌ارتباطی را انتخاب کنیم،
جهانِ زیبای هنر و دوستی، گاهی، با رفتارهای زمخت سیاستمداران تبدیل به جهانی غرق در تنفر، توهم، تبعیض و خشونت می‌شود.
می‌خواهم برایتان از شرافت و بزرگواری مردمانی رنجدیده بگویم، که تصویری کاملی از آن ندارید، مگر همین اندک دریچه‌ای که بواسطه سینما و هنر برایتان گشوده شده. می‌خواهم از ملتی بشنوید، که همواره در پی صلح بوده و هستند.
چیزی از تحریم شنیده‌اید؟ تحریمی که یکی از ساده‌ترین پیامدهایش عدم دسترسی به داروهای ضروری‌ست؟
طعم هنر(تاتر) :
هنر نیازی طبیعی است و رشد و نمو آن حاصل شرایط پیرامونش است. هنرمند این تاتر، معترض است و امیدوار؛ مانند آتشنشان، شامه‌اش به دود و گوشش به صدای آژیر حساس است یا همانند سگی بیدار بوی جسد و مواد مخدر را از فرسنگ‌ها تشخیص می‌دهد.
تجربه انقلاب 1979 و یک جنگ هشت ساله‌ی تحمیلی و دیگر تجربه‌ها خوراکِ بسیاری برای هنرمندان این گونه از تاتر در سرزمین من فراهم آورده است. تآتری که بیشتر در دست جوان‌ترها است.
- طعم «هملت»
ما نه به دنبال اجرایی کلاسیک از شکسپیر بودیم، و نه اجرایی سیاست‌زده، بلکه در پی آن بودیم که اثر شکسپیر را در آینه‌ی امروز ببینیم . به گفته‌ی «یان کات» معاصر بودن شکسپیر برای کسانی مصداق دارد که تجربه‌ی هولناک جنگ، اشغال، خشونت فیزیکی، جباریت ایدئولوژیک و ساز و کار اعمال قدرت را همچون تجربه‌ای روز مره از سر گذرانده‌اند.»
پس شاهزاده‌ی شکسپیر را از دانمارک به تهران آوردیم و دوباره به سرزمینش باز گرداندیم. این بار دیگر او شاهزاده‌ای نیست که با تظاهر به دیوانگی، دربار را به تمسخر بگیرد و در پی انتقام باشد. بلکه آدمی‌ست از جنس مردم کوچه و خیابان و سرنوشتش هم به مانند همان‌ها.
شاهزاده‌ای مغموم ، محزون، هذیان‌گو و مالیخولیایی.
شاهزاده‌ای ایستاده در کنار مرگ؛ که فرصت فکر کردن به انتقام را ندارد.
او قربانی است.
پس بنیاد جهانِ بی‌رحم پیرامونش را زیر سوال می برد:
توصیفی کوتاه ، و بعد محو شدن در تاریکی.
- کلام آخر:
به طور رسمی بعد از انقلاب اسلامی ایران این سومین و یا چهارمین نمایشی است که از ایران در ایالات متحده به‌روی صحنه می‌رود. جسارت ایجاد امکان این تبادل فرهنگی را به مارک راسل و همکارانش تبریک می‌گویم و صمیمانه از آنها سپاسگزارم.
به نمایندگی از هنرمندان کشورم از شما دعوت می‌کنم نمایشی کوچک از کهن سرزمین ایران را تماشا کنید.»
به گزارش ایسنا، نمایش «هملت» در شهرهای نیو هِیوِن و نیویورک آمریکا اجرا دارد.
این نمایش تک‌نفره‌ی 30 دقیقه‌ای با استفاده از وسایل خانه و اسباب بازی کودکان ابتدا در دانشگاهِ ییل و سپس در نهمین جشنواره‌ی بین‌المللی «آندِر دِ رادر»، که از 9 تا 20 ژانویه در تئاتر پابلیک نیویورک برگزار می‌شود به صحنه می‌رود.
رویکردِ جشنواره‌ی «آندر دی رادر»، دعوت آثاری با ایده‌های ویژه و متفاوت با جریان‌های معمول است و در هشت سال فعالیت خود، میزبانِ 104 تئاتر از 17 کشورِ جهان همچون اتریش، برزیل، فرانسه، ایرلند، مکزیک، روسیه، انگلستان و... بوده است.
امسال نخستین باری است که نمایشی از ایران در آن حضور دارد و در کنارش نمایش‌های دیگری از کشورهای آمریکا، استرالیا، بلاروس، هلند، مجارستان و ... اجرا خواهند داشت.
این جشنواره که از 9 تا 20 ژانویه (20 دی تا یکم بهمن ماه) در نیویورک برگزار می‌شود، به مدت هشت شب، «هملت؛ شاهزاده‌ی اندوه» را بر صحنه خواهد داشت.
این نمایش همچنین پیش از اجرای جشنواره، روز سه‌شنبه، 19 دی (8 ژانویه) دو اجرا برای اساتید و دانشجویانِ دانشگاهِ ییل داشت.
«هملت؛ شاهزاده‌ی اندوه»، نوشته‌ی محمد چرم‌شیر، به کارگردانیِ محمد عاقبتی و با بازیِ سیدافشین هاشمی در تابستانِ 1390 اجراهایی موفق در تهران، شیراز و جشنواره‌ی تآتر فجر داشت و در ماه‌های آتی اجراهایی در کشورهای اروپایی خواهد داشت.
انتهای پیام
نظرات