دانشمندان دانشگاه کورنل اخیرا مدعی شده‌اند که قمر تیتان، میزبان دریاچه‌هایی از یخ‌پاره‌های عظیم هیدروکربن بوده که می‌توانند شکل‌های عجیب حیات را شکل دهند.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، به گفته محققان ناسا، این نظریه جدید ممکن است همچنین نقشهای عجیب رودخانه‌ها و دریاهای عظیم روی ماه را نیز توضیح دهد.

تیتان یکی از قمرهای سیاره زحل بوده که بعد از زمین، تنها جسم آسمانی موجود در منظومه شمسی با بدنه‌های ثابت مایع در سطح آن است.

با این حال در حالی‌که دوره بارش و تبخیر سیاره زمین شامل آب بوده، دوره تیتان از هیدروکربنهایی مانند اتان و متان برخوردار است.

اتان و متان مولکولهای آلی هستند که به عقیده دانشمندان می‌توانند اجزای اولیه مواد شیمیایی پیچیده‌تر برای حیات باشند.

فضاپیمای کاسینی بر روی نیمکره شمالی این قمر شبکه گسترده‌ای از دریاهای هیدروکربن و مجموعه‌های پراکنده‌تری از دریاچه‌ها را در نیکره جنوبی مشاهده کرده است.

طبق فرض پیشین دانشمندان کاسینی، دریاچه تیتان احتمالا از یخ شناور برخوردار نبوده، چرا که متان جامد بسیار متراکم‌تر از متان مایع بوده و غرق می‌شود.

اما این مدل جدید تعامل بین دریاچه‌ها و جو را در نظر گرفته که منجر به مخلوط های گوناگونی از ترکیبات، بسته‌های گاز نیتروژن و تغییرات دمایی می‌شود.

دانشمندان نتیجه گرفتند که یخ زمستانی در صورتی در دریاچه‌های غنی از متان و اتان قمر تیتان شناور می‌مانند که دما زیر درجه انجماد متان یعنی حدود منفی 297 درجه فارنهایت باشد.

انتهای پیام