گورگن سيموني گريگوريان گفت: بعد از شصت سال كار مداوم در سينما و انجام كارهاي فني بيش از 500 فيلم هنوز هم اين كار را دوست دارم و علاقه‌مند هستم آن را ادامه دهم.

به گزارش خبرنگار بخش سينمايي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، گريگوريان كه قرار است در افتتاحيه جشنواره فيلم‌هاي كودكان و نوجوان مورد تقدير قرار بگيرد، متولد 1312 است و از سال 1330 با فيلم سينمايي «مشتي عباد» فعاليتش از استوديو «عصر طلايي» با عنوان نورپرداز دكور آغاز كرد و در ادامه در حرفه‌هايي چون دستياري فيلمبردار، ظهور و چاپ فيلم، زينك كردن صدا و چسباندن نگاتيو مشغول به كار بوده است كه پس از گذشت 60 سال همچنان در سينما حضور دارد.

وي در گفت‌وگو با خبرنگار سينمايي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اظهار كرد: من به سينما علاقمند بودم و در همان دوران نوجواني به سينماهاي خيابان لاله‌زار مي‌رفتم و يك تومان بليت مي‌خريدم و به تماشاي فيلم‌ها مي‌نشستم.

وي افزود: كارم را با شاگردي در سينما آغاز كردم تا اينكه از 18 سالگي در استوديو عصر طلايي مشغول كار شدم و ظهور فيلم و چاپ را انجام مي‌دادم كه بعدها قطع نگاتيو و زينك كردن صدا را هم بر عهده گرفتم.

گريگوريان ادامه داد: در ادامه كار تدوين هم مي‌كردم و در سال 52 كه استوديو «عصر طلايي» تعطيل شد تقريبا تمام كارهاي آنجا بر روي دوش من بود تا اينكه بعد از آن در استوديوهاي ديگر رفتم و كار قطع نگاتيو را ادامه دادم.

وي افزود: در سال 53 همزمان با بازي‌هاي آسيايي تهران بود كه توسط احمد خانزادي به وزارت فرهنگ و هنر دعوت شدم و آن زمان روح‌الله امامي كه مسئوليت مونتاژ و صداي آنجا را بر عهده داشت از من تست گرفت و در نهايت مشغول به كار شدم اين روند را ادامه دادم تا 25 سال بعد در سال 78 از آنجا بازنشسته شدم.

گريگوريان با بيان اينكه سپس در استوديو فيلم‌كار مشغول كار صداگذاري شده است، خاطرنشان كرد: در آنجا هم فعال بودم تا آنكه آن استوديو جمع شد و تيكران تومانيان من را به استوديوي «بديع» برد و در حال حاضر هم آنجا هستم و كار اسپيلايف(چسباندن نگاتيو) را انجام مي‌دهم.

وي با اظهار رضايت از اين روند طي شده اظهار كرد: من سينما را دوست داشتم و تجربيات زيادي كسب كردم و اگر راضي نبودم نمي‌توانستم در اين حرفه بمانم. براي اين كار بايد حوصله داشت و علاقه‌مند بود.

وي افزود: تمام اين سال‌ها تنها چيزي كه علاقه نداشتم فيلمبرداري بود و اگر آن را هم دوست داشتم مي‌توانستم در استوديو «عصر طلايي» فيلمبردار شوم. اما من بيشتر به كارهاي فني علاقه داشتم.

گريگوريان كه با اكثر كارگردان‌هاي سينما كار كرده است، به بهرام بيضايي اشاره كرد و گفت: او تنها كسي بود كه اگر يك فريم از كارش كم مي‌شد مي‌فهميد و روي صدا حساسيت زيادي داشت.

وي در ادامه درباره آرزويي كه در سينما دارد و به آن نرسيده است، اظهار كرد: در سينما هيچ وقت نمي‌توان گفت تكميل هستم و هر كس اين را بگويد غلو مي‌كند. چون هرچه بخواهي بگويي تجربه دارم باز چيزي پيش مي‌آيد كه نمي‌داني. من هم آرزويي در سينما ندارم كه به آن نرسيده باشم.

وي افزود: اگر راضي نبودم در اين حرفه نمي‌ماندم. آن موقع كه جوان بوديم فكر درآمد نبوديم و تنها به كار فكر مي‌كرديم. الان هم كه مي‌خواهيم به فكر درآمد باشيم ديگر دير شده است.

گريگوريان با اشاره به برپايي بزرگداشتش در افتتاحيه جشنواره فيلم‌هاي كودكان و نوجوانان گفت: هيچ وقت انتظار چنين كاري را نداشتم اما همين كه انتخاب كردند و من را دعوت كردند خوشحال هستم كه بالاخره يادشان افتاده تقديري هم از ما بكنند. اكثرا كساني كه پشت صحنه هستند مخصوصا در رشته قطع نگاتيو ديده نمي‌شوند و آن زمان هم كسي به زينك صدا اهميت نمي‌داد.

وي درباره تعداد فيلم‌هايي كه كار كرده است با بيان اينكه حسابش از دستش در رفته است، گفت: يكي دوبار آمدم حساب كنم نتوانستم و دقيق نمي‌دانم چقدر است اما فكر مي‌كنم از 500 فيلم گذشته است.

گريگوريان

انتهاي پيام