رييس‌جمهور گفت: در اجلاس اخير عدم تعهد، همه مشكلات ما حل نشد بلكه ما يك راه طولاني داريم و بايد براي احياي جنبش عدم تعهد با كمك ساير اعضا فعاليت كنيم.

به گزارش خبرنگار سياسي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، محمود احمدي‌نژاد در ادامه گفت‌وگوي زنده تلويزيوني خود، با انتقاد از برخي افراد كه از ميزان هزينه‌هاي اجلاس تهران انتقاد داشتند اظهار كرد: اين حرف‌ها لوس‌بازي است. وقتي ملتي مي‌خواهد در طراز جهاني باشد بايد هزينه كند. ما بهترين‌ها را براي مهمانان خود استفاده كرديم و البته خودمان هيچ‌گاه به دنبال اشرافي‌گري نبوديم و احترام و صداقتي كه در اجلاس براي مهمانان داشتيم منجر به جذب آنها شد و آنها صداقت ما را قبول كردند. چنين انتقادهايي به نظر من رياكارانه است.

وي در پاسخ به اين پرسش كه "چه برنامه‌هايي براي رياست ايران بر جنبش عدم تعهد داريد؟" توضيح داد: جزئيات اين برنامه را نمي‌توانيم بگوييم اما در اصلاح ساختارها و پيگيري مسائل در بخش‌هاي مختلف مانند اصلاح سازمان ملل و همگرايي اعضا و دبيرخانه برنامه‌هايي داريم كه هركدام بايد براي قطعي شدن مورد توافق همه قرار گيرد. به عبارتي براي رساندن همه اين برنامه‌ها ما هم مانند ساير اعضا تنها يك راي داريم ولي تلاشمان را مي‌كنيم.

رييس‌جمهور افزود: در عين حال اولين كار ما مديريت همگرايي ايجاد شده در اعضا است و ان‌شاءالله از سفر به سازمان ملل متحد كارهاي عملياتي را كليد مي‌زنيم و اميدوارم اتفاقات خوبي بيفتد. ما به دنبال ايجاد ظرفيت براي فعاليت همه اعضا هستيم.

احمدي‌نژاد در بخش ديگري از اين گفت‌وگوي تلويزيوني خاطرنشان كرد: عده‌اي به ما فشار مي‌آوردند كه از ظرفيت برگزاري اين اجلاس به نفع خود سوءاستفاده و بهره‌برداري كنيد؛ در حالي كه به نظر من اين درست نيست. ما آرمان‌هايي داريم كه حق است و جبنش عدم تعهد هم آنها را قبول دارد اما نبايد ظرفيت اجلاس را در مسائلي مانند موضوع هسته‌يي كشورمان خرج كنيم بلكه بايد براي آرمان‌هاي بزرگي كه به دنبالشان هستيم در ميان اعضا همگرايي ايجاد كنيم. به عنوان مثال اگر در يك موضوع توانستيم از ميان 120 عضو، 60 درصد همراهي ايجاد كنيم موفقيت بزرگي به دست آورده‌ايم، نه اين‌كه بخواهيم بندي را به متن بيانيه اين جنبش اضافه كنيم كه ممكن است همگرايي را به هم بزند و همين روحيه بود كه مهمانان وقتي از ما ديدند اين اجلاس برايشان شيرين بود.

وي در ادامه به تحولات منطقه اشاره كرد و گفت: در سطح كلان ايمان دارم كه تمام تحولات جهان در مسير كمال بشري و عدالت جهاني است و مناسبات غلط گذشته هرچه كمتر شود و مردم آگاه‌تر شوند به نفع همه است اما در سطح پايين‌تر ما بايد يك تفكيك انجام دهيم. بخشي مطالبات مردم است و بخشي مديريت‌كنندگان اين تحولات است. مردم در همه‌جا به دنبال عدالت و پاكي و دوستي هستند اما در عرصه مديريت اجرايي ممكن است مسائلي پيش بيايد كه مردم آن را نمي‌خواهند يا در واقع تغييري در مديريت ايجاد نشده باشد. ما در مواجهه با اين دو بخش بايد به صورت متفاوت رفتار كنيم، نه اين‌كه همان ادبياتي كه براي توده مردم به كار مي‌بريم، براي مديريت‌كنندگان يا برعكس به كار ببريم.

رييس‌جمهور با اشاره به تحولات صورت گرفته در جوامع بشري اظهار كرد: ما در حال عبور از يك نقطه عطف هستيم. نظم موجود ديگر نمي‌تواند خواسته‌هاي بشر را برآورده كند و ممكن است برخي با مديريت خود كاري كنند كه فضا دوباره بعد از چند سال به حالت قبل برگردد اما در اين صورت هم ميزان آگاهي مردم وضعيت را يك مرحله بالاتر مي‌برد. ما بايد براي مردم فرصتي ايجاد كنيم كه مطالبات تبيين شود و اين به مفهوم سيطره و تسلط بر ملت‌ها نيست. ما هيچ‌جا براي مردم تصميم نمي‌گيريم بلكه تنها راه را به آنها نشان مي‌دهيم. اين را بدانيد كه زيباترين اعمال هم اگر تحميل شود هيچ ارزشي ندارد. ما بايد كاري كنيم كه توده‌هاي مردم به تصميم برسند.

احمدي‌نژاد با بيان اينكه "عدالت امروز مطالبه همه مردم است و بايد بدانيم كه عدالت مانند دموكراسي، ابزاري براي تحميل به ملت‌ها نيست"، افزود: فرصت براي معرفي عدالت و انسانيت ايجاد شده است و ما بايد از اين فرصت استفاده كنيم. اساس انحراف مديريت غربي، تلقي آن از انسان است و مي‌گويد كه انسان بايد به دنبال لذت و بهره‌مندي به هر قيمت باشد؛ در حالي كه از نظر ما انسانيت به مفهوم عشق و عدالت و فداكاري است. آنها بر تنازع ميان انسان‌ها تاكيد دارند و ما بر تعامل ميان انسان‌ها.

وي تصريح كرد: امروز ادبيات ما در دنيا مشتري‌هاي زيادي پيدا كرده است و بدانيد كه اين بيداري در منطقه يك بيداري جهاني است؛ هرچند كه از نگاهي مي‌توان آن را بيداري اسلامي دانست؛ چراكه از نظر ما اسلام دين خاتم است و بيداري اسلامي به عبارتي بيداري تمام جهان است. به باور من همه اديان در يك مسير بوده‌اند و به همين دليل است كه در طول تاريخ هيچ‌گاه پيامبران با هم دعوا نكرده‌اند و اين الگويي براي ماست. ما بايد نگاهمان جهاني شود، به طوري كه حتي از نوع مذهب هم نباشد. مشكل ما مشكل شيعه و سني و دامن زدن به اختلافات نيست بلكه ما بايد به دنبال حاكميت عدالت و صلح و محبت در جهان باشيم و بدانيد كه چنين ادبياتي مي‌تواند در جهان جاذبه داشته باشد و مي‌توانيم آن را گسترش دهيم.

ادامه دارد...