هم‌اكنون جنبش عدم تعهد داراي 120 عضو شامل 53 كشور از قاره آفريقا، 40 كشور آسيا، 26 كشور از آمريكاي لاتين و كارائيب و 1 كشور (بلاروس) از قاره اروپا مي‌باشد. همچنين 17 كشور و 10 سازمان نيز عضو ناظر جنبش هستند.

به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) رويه عضويت در جنبش عدم تعهد بر اين اساس است كه رييس كشور يا دولت و يا وزير خارجه كشور نامزد عضويت، درخواست مكتوب خويش را به رييس دوره‌اي جنبش عدم تعهد ارائه مي‌دهد و او نيز اين درخواست را ميان كشورهاي عضو جنبش قبل از نشست سران يا وزراي خارجه براي اتخاذ تصميم توزيع مي‌نمايد. دفتر هماهنگي جنبش در نيويورك اين درخواست را بررسي و در صورت عدم مخالفت، الحاق كشور متقاضي را به اجلاس سران يا وزراي خارجه توصيه مي‌نمايد.

معيار‌هاي عضويت:

براساس تصميمات اتخاذ شده در اجلاس وزراي خارجه جنبش عدم تعهد در قاهره در سال 1961 كشورهاي متقاضي عضويت در جنبش عدم تعهد بايستي 5 معيار ذيل را دارا باشند:

1ـ برخورداري از سياستي مستقل بر مبناي همزيستي مسالمت‌آميز باكشورهاي ديگر از سيستم‌هاي سياسي و اجتماعي مختلف و براساس عدم تعهد اتخاذ نمايد و يا بايد تمايل خويش را براي اتخاذ چنين سياستي نشان دهد.

2ـ حمايت از جنبش‌هاي مستقل ملي.

3ـ عدم عضويت در پيمان‌هاي نظامي چندجانبه كه در چارچوب مخاصمات قدرت‌هاي بزرگ منعقد گرديده است.

4ـ در صورتي كه عضو جنبش عدم تعهد توافقنامه نظامي دوجانبه با يك قدرت بزرگ دارد يا عضو يك پيمان دفاع منطقه‌اي است، توافقنامه يا پيمان نبايد مشخصا در چارچوب مخاصمات قدرت‌هاي بزرگ منعقد شده باشد.

5ـ در صورتي كه عضو جنبش عدم تعهد پايگاه نظامي به يك قدرت خارجي واگذار كرده است، اين امتياز نبايد در چارچوب مخاصمات قدرت‌هاي بزرگ بوجود آمده باشد.

ـ كشورها يا سازمان‌هاي نامزد عضويت ناظر نيز براساس معيار‌هاي فوق پذيرش مي‌شوند.

ـ ميهمانان براساس پيشنهاد كشور ميزبان با اجازه قبلي دفتر هماهنگي‌ مشخص مي‌گردند.

اعضا از حقوق و وظايف كامل برخوردار مي‌باشند، در حاليكه ناظرين تنها مي‌توانند در جلسات عمومي و بررسي شركت نمايند. ميهمانان چنانچه در دفتر هماهنگي‌ تصويب شود تنها مي‌توانند در نشست‌هاي عالي‌رتبه جنبش (به ويژه جلسات افتتاحيه و اختتاميه) شركت نمايند.

انتهاي پيام