یک وکیل پایه یک دادگستری گفت: جرح به آسیب‌هایی گفته می شود که سبب گسیخته شدن بافت‌های بدن شود و اغلب با خونریزی توام هستند.

بهزاد اکبرآبادی در گفت وگو با خبرنگار حقوقی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) ـ منطقه کرمانشاه، در خصوص باب دهم از کتاب چهارم قانون مجازات اسلامی ( دیه جراحات) اظهاركرد: باب دهم قانون مجازات اسلامی در مورد جراحات و باب یازدهم در مورد ضرب است و جراحات با ضرب متفاوت است. در جراحات آثاری همچون پوست رفتگی، خراشیدگی، پارگی، بریدگی و غيره به وجود می آید اما در ضرب بدون اینکه پارگی یا جاری شدن خون رخ دهد آثاری همچون تورم، کوفتگی، سرخی، کبودی، سیاهی، پیچ خوردن مفاصل، تجمع خون در بافت و خونمردگی به وجود می آید.

وي خاطرنشان کرد: جراحات و ضرب ممکن است با وسایل طبیعی همچون دست، پا، دندان، سرو یا سایر اندام‌های بدن اتفاق بیفتد یا وسایل غیر طبیعی همچون چاقو، آهن، چوب و غيره به کار رود هم‌چنین سوختگی بر اثر مواد شیمیایی، تشعشع، سرمازدگی، جریان الکتریسیته و غيره موجب جراحات می شود.

این عضو پیوسته انجمن جرم شناسی ايران ادامه داد: در مورد جراحت‌های سر و صورت چون دیه معین وجود دارد بنابراین کارشناس فقط برای تعیین جراحت و تطبیق آن با جراحت‌های مذکور در قانون مجازات اسلامی اظهارنظر می کند و اگر هم درصد تعیین شود به آن توجهی نمی شود.

اکبرآبادی در پایان تصریح کرد: در مورد جراحت های وارده بر بدن چون با دید ارش تعیین شود نظریه کارشناس و پزشکي قانونی از اهمیت زیادی برخوردار است و بالطبع اختلاف نظرهای زیادی هم میان دادگاه ها و پزشکان قانونی به وجود می آید.

انتهاي پیام