کارشناس دیابت بیمارستان گلستان اهواز گفت: احتمال گرمازدگي در افراد مبتلا به ديابت بيشتر از ديگران است و حتي مرگ بر اثر گرما‌زدگي در ميان اين افراد گزارش شده است.

شهلا منجر در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه خوزستان، اظهار کرد: به علت کاهش قدرت تعريق در افراد ديابتي، احتمال گرمازدگي در فصل‌هاي گرم سال در این افراد به شدت افزايش مي‌يابد. گرما و رطوبت محیط دو عاملي هستند که دفع گرما از بدن را با مشکل مواجه مي‌کنند. هرچه رطوبت و گرماي محيط بيشتر باشد، خطر گرمازدگي نیز افزايش مي‌يابد.

وی افزود: دماي بيش از 37.7 درجه سانتي‌گراد خطر بروز گرمازدگي را به دنبال دارد. وقتي رطوبت هوا بالا باشد، حتي 36.6 درجه سانتي‌گراد هم خطرناک است، زیرا رطوبت زياد مانع تعريق طبيعي بدن مي‌شود.

این کارشناس دیابت درباره علائم گرمازدگي در ديابتي‌ها تصریح کرد: اگر فرد ديابتي در معرض هواي گرم يا مرطوب قرار گیرد با بروز هر يک از نشانه‌‌هاي سرگيجه، تعريق بيش از حد، قرمزي پوست بدون تعريق، گرفتگي عضلاني، سردرد، تند شدن ضربان قلب يا احساس تهوع بايد فورا به گرمازدگي مشکوک شود.

وی درباره راهکارهای پیشگیری از گرمازدگي، خاطرنشان کرد: در فصل گرم سال، انجام فعاليت ورزشي بهتر است به صبح ‌زود يا هنگام غروب آفتاب موکول شود همچنین نوشیدن مقدار زیادی مایعات در طول روز توصیه می شود. آب يا نوشيدني‌‌هايي مثل شربت آبليموي کم‌‌شيرين، مايعات بسيار مناسبي براي جلوگيري از گرمازدگي محسوب مي‌شوند. نوشيدني‌هايي مانند چاي و قهوه باعث دفع آب بدن مي‌شوند و جايگزين مناسبي براي آب نيستند.

منجر گفت: توصيه مي‌شود افراد ديابتي روزانه یک یا دو مرتبه استحمام کنند تا دماي بدنشان کاهش يابد. پوشيدن لباس‌هاي با رنگ روشن و استفاده از کلاه و عينک آفتابي نيز به منظور پيشگيري از گرمازدگي توصيه مي‌شود.

وی افزود: اگر فرد ديابتي متوجه هر يک از علايم شروع گرمازدگي شد، بايد فورا تحت‌درمان قرار ‌گيرد. قبل از مراجعه به پزشک يا در موارد شديد پیش از رسيدن اورژانس، انجام اقداماتی مانند منتقل کردن بيمار به مکاني خنک، بالا قرار دادن پاهاي بيمار نسبت به بدن، مرطوب کردن بدن بيمار با آب خنک و قرار دادن کيسه‌‌هاي يخ روي کشاله‌‌هاي ران و زير بغل بيمار توصیه می شود.

منجر تصریح کرد: گرما علاوه بر اینکه ‌آب بدن بیمار را کاهش داده و موب افزایش غلظت قندخون می شود، ممکن است داروهاي کاهش‌دهنده قندخون را نيز تحت‌تاثير قرار دهد. حتي دستگاه‌‌هاي سنجش گلوکز خون (گلوکومتر) و نوارهاي تست قندخون هم در هواي گرم عملکرد خود را از دست مي‌دهند و قندخون را پايين‌تر از مقدار واقعي نشان مي‌دهند. انسولین در محیط گرم به سرعت تخریب می‌شود و کارایی خود را از دست می‌دهد. سایر داروهای خوراکی ضددیابت نیز مانند انسولین در هوای گرم اثر خود را از دست می‌دهند. دماي مناسب براي نگهداري انسولين 15 تا 30 درجه سانتي‌گراد است.

وی ادامه داد: از قراردادن انسولين پشت شيشه ماشين و در معرض تابش مستقیم آفتاب باید پرهیز شود و به‌طور کلي نبايد انسولين را در دماي خيلي بالا يا خيلي پايين نگهداری کرد. نگهداري انسولين در فريزر نيز صحيح نيست. قرص‌هاي کاهش‌دهنده قندخون نيز بايد در دماي اتاق، دور ازنور مستقيم آفتاب، حرارت زياد و رطوبت نگهداري شوند. توصيه مي‌شود افراد ديابتي، انسولين، داروها و وسايل تست قندخون را در کيف‌هاي مخصوص خنک‌ کننده حمل کنند و محل نگهداري در خانه نيز در جاي خنک باشد.

انتهاي پیام