يك كارشناس مرمت آثار تاريخي گفت: اصفهان را نسبت به شهرهاي ديگر خوب حفظ نكرده‌ايم؛ اما از اين به بعد، امكان انجام اين كار سخت‌تر است و امكان دارد نتوانيم اين كار را انجام دهيم.

مهدي رازاني در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، بيان كرد: با صنعتي شدن جامعه، بروز پديده‌هايي مانند مترو در شهرها، امري اجتناب‌ناپذير است؛ ولي عبور مترو از زير ميدان نقش جهان، سازمان ميراث فرهنگي را با وظيفه‌ي بسيار سختي روبه‌رو مي‌كند. مهم‌ترين نكته‌اي كه در اين ميان وجود دارد، اين است كه آيا ميزان ارتعاش‌هايي كه به ميدان نقش جهان و بناهاي آن بعد از هر بار عبور قطار شهري وارد مي‌شود، بررسي شده است يا خير.

وي ادامه داد: اگر كار بررسي انجام شده و لايه‌هاي زمين در اين زمينه بررسي و ارزيابي شده‌اند، بايد به همه اطلاع‌رساني شود كه آسيب ارتعاش‌ها در چه حد است و در فاصله‌اي كه تونل مترو با سطح زمين دارد، امكان وارد شدن چه آسيب‌هايي به بناهاي تاريخي وجود دارد؟

او اظهار كرد: تا كنون درباره‌ي شرايط آثار تاريخي روي سطح زمين تمركز كرده‌ايم و حريم و عرصه‌ي آثار تاريخي را در اين محدوده در نظر گرفته‌ايم و حتا درباره‌ي حريم منظري آن‌ها قانون گذاشته‌ايم؛ ولي كسي به حريم آن‌ها در زير زمين توجه نكرده و در ضوابط ميراث فرهنگي بررسي نشده است. با توجه به اين‌كه همه‌ي آثار تاريخي حريم هاي شش‌جهته دارند،‌ تعريف اين شش‌جهته بودن در بناهاي تاريخي نسبت به درجه‌بندي بناها كه قابليت كاربردي دارند، بايد ديده شود.

رازاني گفت: اگر قصد داريم مردم را راضي نگه داريم، بايد نتيجه‌ي مطالعات انجام‌شده روي اين پروژه را همان‌طور كه در سايت يونسكو نيز اعلام شده است كه گزارشي در اين زمينه از سال 2010 وجود دارد،‌ بايد به اطلاع همه رساند كه هيچ آسيبي متوجه اين بناهاي تاريخي نيست.

اين مدرس دانشگاه ادامه داد: ما نمي توانيم به سادگي بگوييم كه آثار تاريخي دچار لرزش مي‌شوند يا خير و يا در چه فاصله‌اي از سطح زمين اگر تونل زده شود، آسيب وارد مي شود. بايد به اين نكته توجه كرد كه تا 15 سال پيش، ماشين‌ها از مقابل عمارت عالي‌قاپو و حتا دو مسجد تاريخي عبور مي‌كردند؛ ولي اكنون فقط از خيابان حافظ تا خيابان سپه امكان حركت دارند. به همين دليل، وجود مترو لازم است چون براي يك فرد محلي در اصفهان، ميدان نقش جهان ديگر جاذبه‌ي تاريخي نيست كه هر روز بخواهد اين مسير را پياده طي كند. پس انجام مطالعه براي مترو كه وسعت زيادي هم دارد لازم است.

رازاني با تأكيد بر ضرورت انجام مطالعات كامل درباره‌ي عبور مترو از زير ميدان نقش جهان، بيان كرد: حساسيت‌هاي كنوني در اين زمينه بسيار خوب است؛ ولي نخست بايد مطالعات لازم انجام شود و با ايمان به آن مطالعات، بقيه‌ي كارها را انجام داد.

وي با اشاره به اين‌كه ايجاد تونل مترو در فاصله‌ي 10 تا 15 متري ميدان نقش جهان خطرناك است، ولي اين خطر براي فاصله‌ي 50 تا 100 متري سطح زمين ديگر وجود ندارد، اظهار كرد: بايد مردم را به‌صورت علمي در اين زمينه توجيه كرد. وقتي مرمت پل خواجو اتفاق افتاد، متأسفانه براي هزينه كردن بودجه‌ي تزريق‌شده به اين بخش، يك كار سريع و تقريبا بدون در نظر گرفتن جوانب امر انجام شد كه عكس‌العمل‌هاي زيادي را در پي داشت؛ اما اگر يك‌ماه قبل از آغاز پروژه‌ي پل خواجو با نمايش يك مستند 20 دقيقه‌يي در شبكه‌هاي محلي موقعيت پل خواجو و زاينده‌رود و خشك شدن آب به همه نشان داده مي‌شد، اين مشكلات پيش نمي‌آمد،. اكنون نيز اگر مطالعاتي در اين زمينه انجام شده، بهتر است نخست همه‌ي مردم از طريق رسانه‌ها توجيه شوند.

او گفت: اگر فقط بگوييم اين كار خطر دارد، اين يك بلواست. ما متخصصي در اين حوزه در ميراث فرهنگي نداريم كه بخواهد درباره‌ي ميزان آسيب نظر دهد. بايد مطالعات و اعلام نظرها بر مبناي علم باشد نه ايجاد دلهره و ترس، آشفته‌تر كردن ذهن‌ها خطرناك است.

انتهاي پيام