سينماهاي قديمي تهران چند سالي است فرسوده شده‌اند و با وجود پرديس‌هاي سينمايي، كمتر مخاطبي حاضر است كه براي ديدن فيلم به اين سالن‌هاي سينمايي برود؛ حتي اگر چنین سینمایی در حاشيه سر سبزترين بلوار تهران واقع شده و نوستالژی زیادی داشته باشد.
این سینماها به بهانه‌هاي مختلف كه «تعميرات» هم يكي از آنهاست يك به يك براي هميشه تعطيل مي‌شوند و صاحبان‌شان به دنبال تغيير كابري مي‌روند، با اين حال سينما «بولوار» كه 46 سال قبل با نام «مدائن» آغاز به كار كرده بود، در حال بازسازي است تا شاید؛ «سینما بولوار زنده بماند.»
به گزارش خبرنگار بخش سينمايي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، سينما «مدائن» سال 1345 در بولوار كشاورز با نام سابق اليزابت دوم توسط محسن حكاك تاسيس شد. آن زمان بازار ساخت سالن‌هاي سينمايي داغ بود و هر سالني هم كه ساخته مي‌شد حداقل 500 صندلي داشت، حتي سينما «كاپري» تهران که الان دیگر نامش به سینما «بهمن» تغییر کرده، همان سال‌ها 1396 صندلي داشت!
در آن سال‌ها سينما «مدائن» هم در وسط بلوار كشاورز كه هنوز هم به نوعي سرسبزترين بولوار تهران است با ظرفيت 630 صندلي ساخته و وارد چرخه اكران سينماي ايران شد.
پس از انقلاب اسلامي با تغيير نام خيابان اليزابت دوم به كشاوز، اين سينما هم تغيير نام داد و از آن زمان تاكنون نام «بولوار» بر سر در سينما حك شده است.
هوشنگ گلمکانی ـ روزنامه نگار و منتقد نام آشنای سینما ـ تیرماه 89 در ماهنامه 24 درباره سینما بولوار و استقبال جوان‌ها از فیلم‌های آن نوشته بود: «تا جایی که به یاد می‌آورم هویت این سینما زمانی شکل گرفت که صبح‌های جمعه «تلاش‌فیلم» احمد جورقانیان در آنجا برنامه داشت و هر بار یک فیلم کلاسیک یا خارج از جریان رایج اکران را نمایش می‌داد. بسته به فیلم، از صبح زود جوان‌های علاقه‌مند که تماشاگر جدی سینما بودند، جلوی سینما صف می‌کشیدند. البته همیشه هم هدف، سینما نبود. فیلم‌هایی با مایه‌های سیاسی، دانشجویان سیاست‌زده و سیاست‌گرا و صاحبان کله‌هایی را که بوی قرمه‌سبزی می‌داد، صبح‌های جمعه به جلوی سینما بولوار می‌کشاند. فضا کاملاً «دانشجویی» می‌شد. همین هویت در سال‌های اولیه‌ی پس از انقلاب هم ادامه داشت و در آن دو سال اول که انبوهی از فیلم سیاسی روی پرده رفت، یکی از سینماهای ثابت نمایش‌دهنده‌ی این‌جور فیلم‌ها همین سینما بولوار بود. به‌خصوص فیلم‌های روسی و آثار فیلمسازان چپ‌گرا. »
اما اين روزها سينما بولوار در حال بازسازي و تعمير است و بر سردرش تئاتري تبليغ شده است كه گويا هر شب يك سانس به صحنه مي‌رود.
به گفته مدیر فعلی سینما بولوار «سينمايي كه در هر سانس چهار، پنج بليت بفروشد، طبیعتا نمي‌تواند حتي از پس هزينه قبض برق آن هم بر بيايد».
اينكه يك سينماي قديمي ابتدا به بهانه تعميرات اساسي بسته و سپس معلوم شود كه صاحب آن دنبال تغيير كاربري است خيلي غريب نيست؛ اما حكايت سينما «بولوار» اميدوار كننده‌تر است چراكه فعلا يك گروه جوان سينما را از صاحب آن كه «ديگر نمي‌تواند يك ریال هم براي سينما هزينه كند»تحويل گرفته‌اند تا به قول خودشان «سينما بولوار را زنده نگه دارند.»
قادري که یک سالی است مدیریت اين سينما را بر عهده گرفته و تعميرات اساسي آن را آغاز كرده، کارگردان تئاتر است. او درباره سینما بولوار مي‌گويد:« من اين سينما را سال قبل از مالك آن تحويل گرفتم. ايشان ديگر حتي نمي‌توانستند يك ريال براي سينما هزينه كنند و محيط سالن و لابي هم كاملا فرسوده شده بود. ما كم كم اينجا را سر و سامان داديم و شروع كرديم در آن تئاتر روي صحنه بردن. يك سن هم طراحي كرديم. البته دوست داشتيم كه فيلم نمايش بدهيم اما پرده سالن ديگر بدرد نمي‌خورد.»
او ادامه داد: «پس از چندي تصميم گرفتيم كه وضعيت سينما را سر و سامان دهيم. چون معتقدیم حتی اگر یگ نفر هم بلیت بخرد حق دارد از امکانات خوب در سینما استفاده کند. اين موضوع را به اطلاع وزارت ارشاد رسانديم و قرار شد آنها آپارات و پرده سينما را به ما بدهند كه جشنواره فجر و عيد نوروز سبب شد اين كار به تاخير بيافتد. اما ما تعميرات‌مان را آغاز كرديم.»
قادري درباره شرايط گذشته سينما؛ ضمن اينكه عکس‌هایی که بیشتر به مخروبه شبیه است تا سینما را به ما نشان داد، گفت: «سيم كشي‌ها همه اتصالي داشت و ممكن بود آتش سوزي رخ بدهد. ديوارهاي سالن نمايش با گوني پوشانده شده بود و نور مناسبي هم در سالن نبود تا تماشاگر بتواند صندلي‌اش را پيدا كند. وضعيت پرده سينما خيلي بد بود. اصولا نبايد پرده را رنگ بزنند اما به دليل فرسودگي بسيار شديد در اين سال‌ها چند بار روي آن را رنگ زده بودند و چند جايش را هم وصله پينه كرده بودند. صندلي‌ها هم چنين وضعيتی داشتند. هر تماشاگري كه روي صندلي مي‌نشست بايد منتظر مي‌شدي كه احيانا پايه‌ها بشكنند و او زمين بخورد!»
اين مدير جوان كه تاكيد می کند تمام هزينه تعميرات به صورت شخصي تامين شده است، درباره شرايط فعلي سالن 630 نفره هم به ايسنا توضيح داد: «تمام سيم‌كشي‌ها در اولين مرحله تعويض شد. سقف آكوستيك كل سالن هم نوسازي شد و براي نور سالن کارهایی کردیم. پرده سينما را جمع كرديم و قرار شد وزارت ارشاد يك پرده و آپارات به ما بدهد. پايه، ابر و رويه مخملي تمام صندلي‌ها را هم عوض كرديم تا مخاطبان راحت‌تر باشند. همچنین تمام در و ديوارها جديدا رنگ زده شده است. نمای بیرون سینما هم مهم است که اکنون یک تیم در حال کار بر روی آن است.»
او براي توضيح حرف‌هايش چند عكس از وضعيت گذشته سالن نشان داد كه واقعا در آن شرایط بعید به نظر می‌رسد حتی یک نفر هم حاضر باشد بلیت این سینما را بخرد.
قادری که خیلی اصرار دارد بگوید «سینما بولوار باید زنده بماند» ادامه به ايسنا ادامه داد: اگر وزارت ارشاد سریعتر پرده و آپارات را به ما بدهد طی چند روز نمایش فیلم‌ها را شروع می کنیم. ما حتی می‌خواستیم تعمیرات سینما قبل از عید نوروز به پایان برسد که بتوانیم اکران نوروزی بگیریم، اما نشد. اکنون می‌خواهیم سالنی داشته‌باشیم که بتواند فعالیت‌های هنری خوبی در آن انجام شود.»
پس از «شهر قشنگ» و «آسيا» كه از سينماهاي قديمي تهران بودند و در آستانه تغييركاربري‌اند، جاي خرسندي است كه سينما «بولوار» تعطيل نمي‌شود؛ بلكه قرار است طبق اعلام مدير فعلي‌اش دوباره احيا شود.
اگر وزارت ارشاد طبق قولش آپارات و پرده را زودتر تحويل دهد، سينما بولوارِ 46 ساله كه زماني «دنج و جمع‌وجور و صميمي در كنار بولواري مصفا و پردرخت با نهري وسط آن» بود، پس از چند روز دوباره وارد چرخه اكران فيلم‌هاي سینمای ایران خواهد شد و شاید بتواند باز هم میزبان مخاطبان زیادی در سینمای ایران باشد.
انتهای پیام
نظرات