مدير خانه‌ي «نُقلي» در كاشان گفت: وقتي اقامتگاه‌هاي سنتي‌ وضعيت مطلوبي ندارند،‌ تقويت خانه‌هاي استيجاري در شرايطي كه نظارتي روي آن‌ها نمي‌شود، اصلا خوب نيست. اكبر رضوانيان ـ عضو خوشه‌سار بوم‌گردي و مالك كوچك‌ترين اقامتگاه سنتي و تاريخي شهر كاشان ـ اين روزها به‌خاطر عمل نكردن اداره‌ي ميراث فرهنگي و گردشگري استان اصفهان به تعهداتش حال خوشي ندارد و مي‌خواهد به اين خانه‌ي سنتي، چوب حراج بزند. خانه‌اي كه به قول خودش، اگر روزي كسي پيشنهاد فروش آن را مي‌داد، انگار ناسزا گفته بود. اداره كل ميراث فرهنگي و گردشگري استان اصفهان در شهريورماه 1389 در تفاهم‌نامه‌اي كه با مالك خانه‌ي «نقلي» امضا كرد، متعهد شد 50 درصد هزينه‌ي مرمت و بازسازي اين خانه‌ي تاريخي را بپردازد؛ اما به گفته‌ي رضوانيان حالا كه نزديك به دو سال از آن زمان گذشته و حدود 80ميليون تومان خرج مرمت و بازسازي اين خانه‌ي تاريخي شده است، خبري از عمل به آن تعهدات نيست و فقط طلب‌كارها از آن جريان باقي مانده‌اند. او در گفت‌وگو با خبرنگار بخش گردشگري خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، با تأكيد بر اين‌كه خانه‌هاي تاريخي تغيير كاربري داده‌شده به اقامتگاه‌ اصلا رويكرد تجاري در كارشان ندارند،‌ اظهار كرد: خانه‌هاي تاريخي با مجموعه‌اي از مشكلات در بافت تاريخي شهرها كه متأسفانه اين روزها به «بافت فرسوده» تغيير نام داده شده است‌، روبه‌رو هستند و براي اين‌كه دوام آورند، تغيير كاربري مي‌دهند و با هزينه‌هاي فراواني مواجه مي‌شوند؛ ولي حمايتي از سوي متولي كه سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري‌ است، مطرح نيست. وي گفت: با وجود تمام اين مشكلات در شهري مانند كاشان، دل‌مان فقط به دوره‌ي سه‌ماهه‌ي سفر مردم (20 اسفند تا 20 خردادماه) خوش است؛‌ اما درست در اين زمان، سروكله‌ي خانه‌هايي پيدا مي‌شود كه نظارت خاصي روي آن‌ها نمي‌شود و ممكن است هزاران اتفاق هم در آن‌ها رخ دهد. اين مالك اقامتگاه سنتي در شهر كاشان ادامه داد:‌ اقامتگاه‌هاي سنتي در طول سال با بازرسي‌هاي متعددي از سوي نيروي انتظامي‌، سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري‌، آتش‌نشاني‌، شهرداري و اماكن مواجه‌اند‌، حتا اماكن يك سيستم نرم‌افزاري را طراحي كرده است كه بايد مسافران را به‌شكل آن‌لاين در آن ثبت كنيم‌. اين اتفاق خوبي است‌، ولي آيا اين بازرسي‌ها و سيستم‌ها براي خانه‌هاي استيجاري نيز وجود دارد و روي مسائل آن‌ها نظارت مي‌شود؟! رضوانيان بيان كرد: ما در تمام سال با بي‌رمقي گردشگري پيش مي‌رويم و درست در زماني كه مي‌توانيم ضررهاي اقتصادي واردشده در طول سال را جبران كنيم‌، صاحب‌خانه‌هايي پيدا مي‌شوند كه اعضاي خانواده‌شان را به خانه‌ي خويشاوندان مي‌فرستند و به هر شكلي مهمان مي‌گيرند. وي افزود:‌ اين افراد (صاحبان خانه‌هاي استيجاري) 10 نفر را با 20هزار تومان در خانه‌هاي‌شان اقامت مي‌دهند. برخي از آن‌ها نيز با موتور مقابل هتل‌ها و ديگر مجموعه‌هاي اقامتي مي‌ايستند و مسافران را با قيمت پايين‌تر جلب مي‌كنند. اين در حالي است كه هيچ نظارتي روي آن‌ها نمي‌شود. رضوانيان در ادامه اظهار كرد: در اين زمان، مجموعه‌هايي مانند شهرداري با عنوان سامان‌دهي خانه‌هاي استيجاري و اين‌كه تعداد خانه‌ها در اين شهر كم است و مسافران نبايد سرگردان شوند‌، وارد عمل مي‌شوند. آن‌ها اتحاديه‌اي را تشكيل مي‌دهند كه اگر مسافري آمد، براي پيدا كردن اقامتگاه‌ به اين اتحاديه مراجعه كند. وي بيان كرد: اين كار اصلا اشكالي ندارد‌؛ ولي در صورتي كه مجموعه‌هاي مجهز و داراي مجوز دوران خوبي را بگذرانند،‌ اما در حالي كه آن‌ها شرايط مطلوبي ندارند تقويت خانه‌هاي استيجاري به آن شكل كه نظارتي روي آن‌ها نمي‌شود،‌ خوب نيست. او درباره‌ي تعداد اقامتگاه‌هاي سنتي كاشان‌، گفت‌: در اين شهر‌، سه خانه‌ي تاريخي «نقلي‌»، «احسان» و «منوچهري» كه به اقامتگاه سنتي تغيير كاربري يافته‌اند، وجود دارند كه خانه‌ي «نقلي» عضو خوشه‌سار بوم‌گردي است و زندگي بومي را ارائه‌ مي‌كند؛ ولي خانه‌هاي «احسان» و «منوچهري» هتل‌هايي سنتي هستند از آن نوعي كه در يزد هم وجود دارد. علاوه بر اين، اقامتگاه‌هاي داراي مجوز‌، هتل و مهمانسراهاي ديگري نيز هستند. براي همين، اگر مجموعه يا ارگاني بخواهد طرحي براي تقويت خانه‌هاي استيجاري داشته باشد‌، دست كم بايد نخست وضعيت اين اقامتگاه‌ها را بررسي كند. رضوانيان ادامه داد:‌ اگر مي‌خواهند «خانه‌هاي مهمانپذير گاه به گاه» را داشته باشند و خانه‌هاي استيجاري را سامان‌دهي كنند،‌ بايد آن را تعريف كنند،‌ كارگاه آموزشي براي صاحبان آن برگزار و كارت صادر كنند تا دست كم از اين راه با مفاهيم گردشگري آشنا شوند و مشكلي پيش نيايد. اين عضو خوشه‌سار بوم‌گردي تأكيد كرد: همه‌ي فعالان گردشگري بايد اين دوره‌هاي آموزشي را بگذرانند و با منطق اين كار آشنا شوند. مگر اين‌كه بخواهيم اين كار را بي‌برنامه انجام دهيم‌. البته وقتي متوليان اين صنعت‌، تفاهم‌نامه‌اي را به اصرار خود امضا مي‌كنند و عمل به آن هم نمي‌كنند‌، ديگر چه توقعي مي‌توان داشت. وي بيان كرد:‌ چرا اين جريان را از ابتدا با مديريت صحيح پيش نمي‌بريم كه اگر روزي با مسأله‌اي مواجه شديم،‌ مثل آنچه در كوير مرنجاب‌ رخ داد، تصميم بگيريم آن را روي گردشگران ببنديم. تا وقتي گردشگري را تخصصي نبينيم و ابزارهاي آن را فراهم نكنيم‌، وضع ما همين است. رضوانيان اظهار كرد:‌ كاشان در بهار به‌شكل وحشتناكي با پديده‌ي خانه‌هاي استيجاري از آن مدلي كه در شمال كشور هم رايج است، روبه‌رو مي‌شود. آدم‌هايي كه خانواده‌هاي‌شان را به خانه‌ي خويشاوندان مي‌فرستند و از همه‌جا مهمان مي‌گيرند و ما هم نظاره‌گر اين جريان هستيم. وي گفت: ما در تمام سال با نظارت‌هاي مختلف مواجهيم‌؛‌ اما اين نظارت در زماني كه گردشگر ميليوني به اين شهر وارد مي‌شود، ‌كجاست‌؟ آن زمان كه بايد مديريتي براي سامان‌دهي باشد‌، چرا وجود ندارد؟ انگار عده‌اي در شب عيد هيچ كاري ندارند‌، به‌جز اين‌كه خانه‌هاي استيجاري را سامان‌دهي كنند، آن‌ هم سامان‌دهي‌اي كه معلوم نيست چه تعريفي دارد. انتهاي پيام