سيروس تسليمي درباره «شوراي عالي سينما» گفت: به نظرم مشکلات سينماي ايران به تنهايي با چنين جلساتي حل نخواهد شد.

اين تهيه‌کننده سينما در گفت و گو با خبرنگار بخش سينمايي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در ارزيابي‌اش از شوراي عالي سينما تاكنون، با بيان اينکه شوراي عالي سينما مدل کپي شده از انستيتو فيلم کشورهاي اروپايي است، بيان کرد: در برخي از کشورها انستيتو فيلم در مهمترين و بالاترين سطح اجرايي و فرهنگي دولت‌ها تشکيل شده و براي مشكلات روز سينما راهکارهاي مفيدي را فراهم مي کند. نکته مهم آن است که اين انستيتوها در سطح بالاي يک کشور، يعني در سطح نظام آن تشکيل مي‌شوند و اصولا با ترکيب اعضاي دولت ها، معاونت ها و وزرا کاري ندارد. يعني با رفتن و آمدن يک دولت يا مدير، اساس و کارايي شورا از بين نمي رود.

وي با مقايسه شوراي عالي سينما و انستيتو فيلم هايي که در کشورهاي اروپايي وجود دارد، اظهار کرد: شورايي مانند انستيتو فيلم هاي بعضي از کشورها در ايران با تبليغات بسيار زياد شروع به کار کرد. در اين ميان، اهالي سينما با قول‌هايي که داده شد به اين شورا اميد زيادي بستند، اما عملا شورا به جايي نرسيده است.

تسليمي ادامه داد: شوراي عالي سينما مانند اتاق فکرهايي است که سازمان‌هايي مانند صدا و سيما و سازمان تبليغات اسلامي تشکيل مي‌دهند. اين اتاق هاي فکر، با يکسري از اهداف که بيشتر تئوري و ذهني هستند تشکيل شده و متاسفانه به دليل عدم وجود يک ساختار و خط مشي مشخص، با از بين رفتن انگيزه اوليه در اعضاء، نقش شوراها و اتاق‌هاي فکر هم کم کم کمرنگ مي‌شوند.

وي نبود گفتمان بين سينماگران را يکي از دلايل به نتيجه نرسيدن مباحث پيرامون سينما دانست و تصريح کرد: يکي از مشکلات ما در سينما اين است ما با يکديگر با رودربايسي صحبت مي‌کنيم. هم در گذشته و هم در زمان فعلي افراد زيادي در ذهن خودشان مي‌دانند که بايد چه کارهايي انجام شود اما اين تفکرات و راهکارها در گفتمان افراد نمودي ندارد. مسلم است وقتي چنين اتفاقي مي افتد، شاهد آن خواهيم بود که هيچ گاه نتيجه عملي از ديدگاه هاي موجود بدست نمي آيد.

تسليمي در ادامه، با تعميم چنين مشکلي به اعضاي شوراي عالي سينما گفت: به نظرم ترکيب اعضاي شوراي عالي سينما يک ترکيب ايدئولوژيک است تا يک ترکيب حرفه‌اي و اجرايي که بتواند سينما را براي برون رفت از اين وضعيت ياري کند. البته مشکل بزرگ‌تر در مورد اعضا آن است که همين افراد فعلي نيز اغلب درگيري‌هاي روزمره زيادي دارند و چند شغله هستند. پس طبيعتا نمي توانند زمان زيادي را براي جلسات شورا صرف کنند.

تسليمي در بخش ديگري از اين گفتگو، در پاسخ به اين سوال که شوراي عالي چگونه مي‌تواند به سينماي ايران کمک کند به ايسنا اظهار کرد: به عنوان مثال، يکي از مشکلات واقعي سينما ما اين است که فيلم‌هاي ما، واقعيت و مشكلات اصلي و عمده کشور را نمايش نمي‌دهد. گويي سينماي ما در يک کشور و يا سياره ديگر به سر مي‌برد.

اين تهيه کننده سينما افزود: همين تعداد سالن‌هاي سينماي اندکي نيز که داريم، فيلم‌هايي نمايش مي‌دهند که به ندرت مورد علاقه مردم (به عنوان بيننده) و مسئولين (به عنوان ناظر) قرار مي‌گيرد. به نظرم برون رفت از اين وضعيت هم از جهت سخت افزاري و هم از جهت نرم افزاري يکي از کارهاي مفيدي است که شوراي عالي سينما مي تواند انجام دهد.

وي همچنين تشکيل جلساتي مانند شوراي عالي سينما را بدون در نظر گرفتن مسائلي چون «سالن سازي» بدون نتيجه دانست و بيان کرد: بارها گفته‌ايم که اولين زيرساخت براي حل مشکلات سينماي ايران، سالن سازي است. اکنون مي بينيم همين فيلم‌هايي که سطح بالايي ندارند در پرديس‌هاي سينمايي مانند «آزادي» و «ملت» و... که شکل و شمايل سينماي واقعي را دارند، فروش بالايي داشته‌اند.

سيروس تسليمي در پايان گفت: در هر صورت کارهايي مانند سالن سازي به شورا و جلسه نيازي ندارد، وقتي چنين کاري انجام نمي‌شود پس بقيه کارها حرف و وقت تلف کردن و هيجان ژورناليستي است. در کشور ما مدام برج و ساختمان از زمين مي‌جوشد آيا نمي‌توان در مراکز استان‌ها پرديس سينمايي ساخت؟ وقتي راهکار و بودجه‌اي براي چنين کارهايي پيش بيني نشود، اين مي‌شود که مي بينيم.

انتهاي پيام