شرکت ملي پالايش و پخش فراورده‌هاي نفتي هنوز اقدامي در راستاي بررسي حادثه پمپ بنزين خيابان ادبجو و رسيدگي به اين حادثه به عمل نياورده است. به گزارش خبرنگار خبرگزاري داتشجويان ايران(ايسنا)، منطقه مرکزي، پس از درج خبر مربوط به فداکاري اميد محمدي در حادثه آتش ‌سوزي پمپ بنزين ادبجو واقع در شهر اراک در روز اول آبان ‌ماه در سايت ايسنا، علي‌رغم عکس‌العمل‌هاي بسياري که توسط مسوولان استان صورت گرفت و در پي آن با همکاري برخي ادارات و نهادهاي استان از قبيل کميته امداد، بهزيستي، استانداري و فرمانداري، ‌بيمارستان ولي عصر(ع) دراين رابطه روبرو بوديم اما، هنوز اقدام قابل توجهي در تامين خسارت وارده به اين جوان فداکار صورت نگرفته است. مسئله ديگري که در اين رابطه بايد مورد توجه قرار گيرد اين است که، شرکت ملي پالايش و پخش فراورده‌هاي نفتي ايران علي‌رغم ادعاي جبران خسارت وارده در صورت ثابت شدن فداکارانه بودن اقدام محمدي، هنوز نسبت به بررسي اين حادثه اقدام قابل توجهي صورت نداده و متاسفانه مشکلات زندگي اين جوان فداکار کماکان ادامه دارد. کارچاني، همسر محمدي نيز در گفت‌وگو با خبرنگار ايسنا ضمن تاييد سخنان همسرش در خصوص واقعه مذکور، به مشکلاتي که در اين مدت به آن دچار شده‌اند اشاره کرد و گفت: نه تنها براي پرداخت بدهي‌ها با مشکل مواجه هستيم بلکه هيچ راهي براي تامين هزينه زندگي نيز نداريم. در اين ميان يکي از مسائل مهمي که به دنبال اين گزارش بر ما آشکار شد، عدم رعايت مسائل استاندارد در پمپ بنزين مذکور و همچنين عدم توانايي کارکنان اين جايگاه در خصوص کار با وسايل اطفاء حريق است که به گواهي شهود حاضر در صحنه حادثه، اين عدم توانايي در کنترل حادثه مذکور که مي‌تواند يک حادثه آشنا و قابل پيش بيني در هر جايگاه سوختي بوده و طبيعتا کارکنان هر جايگاهي از اين دست بايد نسبت به کار کردن با وسايل اطفا حريق آشنا بوده و در زمان رخ‌داد چنين حوادثي سردرگم نشوند، کاملا مشهود بوده است. از طرفي، آنچه بسيار جالب و قابل توجه است امکان بازديد فيلم مربوط به اين آتش سوزي در تمامي جايگاه‌هاي توزيع سوخت در هر نقطه از کشور است که مي‌تواند به سادگي امکان بررسي واقعه و تصميم گيري در اين رابطه را براي شرکت ملي پالايش فراهم آورد. با يک تحليل ساده و منطقي مشخص مي‌شود که اگر انفجاري در اين جايگاه رخ مي‌داد علاوه بر ايراد خسارت قابل توجه در منطقه، شمار بسياري از مردم در اين منطقه را طعمه مرگ کرده و زمينه ساز ايجاد يک چالش جدي در استان شده و هزينه‌هاي بسيار و گرفتاري‌هاي عديده را براي مردم و مسوولين ايجاد مي‌کرد. و اينجاست که هنوز سوال قديمي ما بي پاسخ مي‌ماند که آيا نبايد و يا نمي‌توان از کسي که با فداکاري خود مانع از به‌ وقوع پيوستن چنين حادثه‌اي شده قدرداني کرد؟ آيا نبايد خسارت وارده به وي را نيز جبران کرد. فداکاري، بدن مجروح و سوخته، تحمل دوماه دردهاي وحشتناک حاصل از سوختگي عميق و اکنون بدن مجروح و ناکارآمد و در پيش رو زندگي، همسر، آينده، فرزندان و ... و باز هم سوالات فراواني که پس از شنيدن خبر نقل مکان محمدي و خانواده‌اش از منزل فعلي به منزلي کوچکتر که با هدف پرداخت بخشي از پول پيش منزل بابت بدهي‌هاي حاصل از فداکاري انجام شده، شايد بي‌مورد به ذهن آدمي خطور مي‌کند؟! آيا سزاي فداکاري يک انسان، گرفتار شدن در دام مشکلات زندگي است؟ و جامعه با اينکه او را مي‌بيند خفته يا شايد بي‌تفاوت عمل کند؟ و آيا کدام يک از ما يا کدام يک از افراد خانواده ما مي‌تواند از اين پس نسبت به حوادث شهر و مردم خود، رفتاري مسوولانه و فداکارانه نشان دهد؟ و با دريافت چنين بازخوردهايي نسبت به رفتارهاي انسان دوستانه افرادي چون اميد محمدي، آيا اميدهاي محمدي ديگر، تمايلي به فداکاري‌هاي اين‌چنيني از خود نشان خواهند داد؟ و اينکه از خودمان بپرسيم که از اميد محمدي در شهرهاي ديگر که مدعي ارزش‌گذاري به رفتارهاي انسان دوستانه نيستند، چگونه استقبال مي‌شد و در استان مرکزي که به عنوان يک استان فرهنگي همواره شناخته شده است، با اين اتفاق چگونه برخورد شده است؟ خبرگزاري دانشجويان ايران در راستاي رسالت کاري خود، اقدام به پيگيري اين موضوع كرده و شماره تماس 2241714-0861 جهت پيگيري مسوولان از طريق اين خبرگزاري اعلام مي‌شود. انتهاي پيام