عليرضا رييسيان معتقد است: اصل مهم، انتخاب مناسب‌ترين فيلم براي اسكار است.

در حاليكه اين روزها بحث معرفي نماينده سينماي ايران به آكادمي اسكار از بحث‌هاي روز است،اين كارگردان سينماي ايران با بيان اين مطلب به خبرنگار بخش سينمايي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)،گفت: سينماي ايران بعد از انقلاب معتبرترين جوايز را از جشنواره‌هاي جهاني در غرفه‌ي افتخاراش دارد؛ البته به غير از جايزه اسكار.

وي يادآور شد:براي انتخاب بهترين فيلم خارجي زبان بيش از 100 كشور به آكادمي اسكار فيلم ارسال مي‌كنند و در آنجا طي يك فرآيند در سه مرحله، پنج كانديد‌ا معرفي مي‌شوند. ما فقط يك بار آنهم با فيلم «بچه‌هاي آسمان» اين شانس را پيدا كرديم كه بين پنج نامزد بهترين فيلم غير انگليسي زبان حضور داشته باشيم.

رييسيان با بيان اينكه به چند دليل سينماي ايران همواره از رقابت اسكار جا مانده است،ادامه داد: يك دليل عمده‌ نگاه داخلي است، كه سايه‌ي سنگين مسائل غيرفرهنگي و ديپلماسي همواره در انتخاب فيلم براي اسكار تاثير داشته است و دليل عمده ديگر شايد به اطلاعات نادرست كميته‌ي كارشناسي برگردد.

اين كارگردان يادآور شد:براي انتخاب فيلم در كشور‌هاي مختلف، اسكار تنها يك شرط گذاشته و آنهم نمايش عمومي حداقل طي يك هفته در كشور معرفي‌كننده است، خود اين شرط چند نكته‌ي مهم دارد، از جمله اين‌كه نسبت به آن فيلم استقبال عمومي اتفاق افتاده باشد، حجم مطالبي كه مطبوعات در رابطه با آن فيلم نوشته‌ شده، هم‌چنين جوايزي كه آن فيلم در جشنواره‌هاي معتبر داخلي همچون فجر به دست آورده است. بنابراين كميته‌ي كارشناسي بايد شرايط مناسب را براي يك فيلم درنظر بگيرد.

رييسيان در ادامه گفت:اين درحالي است كه در كشور ما در سال‌هاي اخير بيشتر داوري انجام دادند تا اينكه به اين شرايط توجه كنند. به هرحال از مجموعه‌ي اين نكات اين‌گونه استنباط مي‌شود كه فيلمي كه به اسكار معرفي مي‌شود، علاوه بر اينكه بايد قابليت خاصي در كشور خودش داشته باشد، بايد با حضور بين‌الملل موفق و داشتن يك پخش‌كننده آمريكايي شرايط خود را براي معرفي به اسكار كامل كند.

رييسيان در بخش ديگري از اين گفت‌وگو با ايسنا مطرح كرد: بايد براي حمايت از فيلم معرفي شده به اسكار هزينه كرد و اين فيلم را به نحوه مطلوب در آمريكا براي اعضاء آكادمي معرفي كرد.

وي ياد آور شد: اگر به فيلم‌هايي كه طي دو دهه‌ي گذشته جايزه‌ي اسكار را بردند و كانديد شدند دقت كنيم، تمام اين آثار داراي شاخصه‌هاي فرهنگ خاص آن كشور بوده‌اند، اما داراي ارزش‌هاي هنري و سينمايي در سطح جهاني هم هستند. بنابراين با توجه به اين روند يك تجديد نظر جدي در نحوه‌ي معرفي فيلم به آكادمي اسكار ضرورت دارد.

اين كارگردان با اشاره به سفر سال گذشته‌اش به آكادمي اسكار مطرح كرد:براي آنها خيلي مهم است كه كارشناسان، كارشناس مستقل باشند و سابقه‌ي غيردولتي در امر سينما داشته باشند. به نحوي كه آنها منافع سينماي ملي را در نظر بگيرند، اما اين درحالي است كه در كشور ما هميشه مجري اين كميته‌ي بنياد سينمايي فارابي (بخش دولتي ) بوده است.

رييسيان يادآور شد:طي سفري كه سال گذشته به آكادمي اسكار داشتيم، قرار بود روند معرفي فيلم به اسكار برعهده‌ي خانه سينما باشد اما در شرايط فعلي، خيلي مطمئن نيستم كه خانه سينما بهتر از فارابي بتواند اين كار را انجام بدهد بنابراين ما بايد به سمتي برويم كه در سال‌هاي آينده يك گروه كارشناسي متخصص در اين امر خاص ـ نه كارشناس به معناي عام سينمايي ـ يعني افرادي كه دانش و تجربه‌ي لازم را دراين مورد دارند، در اين كميته حضور داشته باشند.

انتهاي پيام